Pancernik oblężniczy typu Mandator IV

Pancernik oblężniczy typu Mandator IV

Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.

Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych.
Ten artykuł wymaga poszerzenia o: Battlefront II (DICE).

Pancernik oblężniczy typu Mandator IV

Podstawowe dane
Producent:	Kuat-Entralla Engineering^[1]
Rodzaj:	Gwiezdny pancernik^[1]
Specyfikacja techniczna
Długość:	7669,71 m^[1]
Wysokość:	770,85 m^[1]
Szerokość:	4121,02 m^[1]
Hipernapęd:	Wyposażony
Uzbrojenie:	26 dział laserowych^[1] 2 automatyczne działa orbitalne^[1] Promienie ściągające^[1]
Różne
Załoga:	53 000 oficerów^[1] 140 000 osób załogi wsparcia^[1] 22 000 szturmowców^[1]
Przynależność:	Najwyższy Porządek

Pancernik oblężniczy typu Mandator IV, nazywany również okrętem wojennym typu Mandator IV był typem gwiezdnego pancernika produkowanym przez Kuat-Entralla Engineering i używanym przez Najwyższy Porządek.

Charakterystyka

Mandator IV był długi na 7669,71 m, szeroki na 4121,02 m i wysoki na 770,85 m. Pancernik miał kształt trójkąta, a jego kadłub był spłaszczony zarówno od góry jak i spodu. Tuż przy samej rufie umieszczono platformę prawie tak szeroką jak szerokość samego okrętu. W samym jej środku umieszczono mostek. Natomiast prawie przy samych końcówkach pod platformą znajdowały się wieżyczki czujników dalekiego zasięgu. Choć mogłoby się tak wydawać, nie łączyły się one z wysięgnikiem. Na samym dziobie Mandatora IV zamontowano projektory promienia ściągającego. Oprócz nich na uzbrojenie pancernika wchodziło 26 wieżyczek dział laserowych służących do obrony bezpośredniej. Zamontowano je na górnej płaszczyźnie kadłuba. Jednak głównym elementem i atutem uzbrojenia okrętu były 2 potężne działa orbitalne zdolne przebić osłony planetarne i siać spustoszenie na powierzchniach światów. Załogę pancernika typu Mandator IV stanowiło 53 000 oficerów i 140 000 osób stanowiących załogę wsparcia, a dodatkowo mógł pomieścić 22 000 gotowych do desantu szturmowców.^[1] Pokłady dowodzenia były skąpane w bladoczerwonym świetle, by ułatwić widzenie w ciemności załogom artyleryjskim.^[2]

Historia

Pancernik bojowy typu Mandator IV wywodził się z linii okrętów o nazwie Mandator, której tradycje sięgały wielu dziesięcioleci przed wojnami klonów. Najwyższy Porządek zdecydował się ją wskrzesić dając tym samym początek nowemu modelowi, który został skonstruowany w tajnych zakładach Kuat-Entralla Engineering ukrytych w Nieznanych Regionach.^[1] Jeden z takich pancerników o nazwie Fulminatrix został wysłany do ataku na D'Qar, gdzie miał obrócić w pył bazę Ruchu Oporu. Tuż po pojawieniu się od razu naładował działa orbitalne i wystrzelił z nich w placówkę niszcząc ją, gdy ewakuacja buntowników dobiegała końca. Następnym celem dział orbitalnych była wroga flota. Do powstrzymania okrętu rebelianci wysłali 8 bombowców StarFortress, których atak poprzedził samotny rajd Poe Damerona na wieżyczki dział laserowych. Pomimo problemów, najlepszy pilot Ruchu Oporu wykonał swoje zadanie, przez co Fulminatrix nie był w stanie bronić się przed nadlatującymi MG-100. W związku z tym na bombowce zostały wysłane myśliwce TIE. W pewnym momencie jeden ze StarFortressów został zniszczony i w reakcji łańcuchowej wybuchła kolejna szóstka, lecz ostatni z nich doleciał nad centralny punkt Fulminatrixa i dzięki heroicznej postawie Paige Tico wypuścił 1048 bomb protonowych, które doprowadziły do eksplozji całego pancernika.^[3]