Detektor impulsów
|
|
 |
Być może w archiwach są braki.
Ten artykuł wymaga poszerzenia. Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych. |
Detektor impulsów był głównym elementem zestawu narzędziowego każdego mechanika i służył do monitorowania poziomu mocy wyjściowej.
Charakterystyka
Każdy mechanik miał przy sobie przynajmniej jeden detektor, którym można było monitorować poziom mocy wyjściowej w ścigaczu. Mechanicy używali ich także do skanowania maszyn rywali, sprawdzając ewentualne usterki i uszkodzenia. W ten sposób można było poznać słabe strony rywali. Detektory miały trzy podstawowe modele. Każdy z nich wykrywał usterki z inną dokładnością i różnym zasięgiem. Największy z nich miał kształt kwadratowej skrzynki w którą wbudowany był wzmacniacz sygnału, antena odbiornika i jednostka detektorowa impulsów. Trochę mniejszy model chwytało się za rączkę i dzięki wzmacniaczowi niskiej częstotliwości i sondzie impulsowej mógł pełnić swoją funkcję. Wykrywał mniejsze usterki, ale miał też mniejszy zasięg. Najbardziej poręcznym modelem był detektor w wersji na taśmie nośnej. Jego wykrywacz impulsów odnajdywał na wielu częstotliwościach.
