Żuk żniwiarz
|
|
Żuki żniwiarze to gatunek żuka, wywodzący się z planety Neimoidia, zamieszkujący także sąsiednie światy - Cato Neimoidię, Deko Neimoidię i Koru Neimoidię.
Anatomia
Żuki żniwiarze proporcjami ciała nie różniły się wiele od swoich miniaturowych odpowiedników, ale były nieporównywalnie większe. Ich wzrost był na tyle duży, aby między tylnymi odnóżami bez problemu zmieścił się dorosły człowiek. Żuki miały szeroki tułów, bardzo silne łapy oraz równie mocne szczypce wystające z dolnej szczęki. Oprócz tego posiadały bardzo twarde pancerze, odporne nawet na strzały z blastera. Dzięki czułkom umieszczonym na głowach mogły wysyłać sygnały chemiczne, dzięki którym komunikowały się z pobratymcami. W razie niebezpieczeństwa "krzyczały" bardzo wysokimi, prawie niesłyszalnymi dźwiękami. Potrafiły przenosić ciężary o masie pięciokrotnie przekraczającej ich ich wagę.
Zachowanie i hierarchia
Pierwotnym środowiskiem tych żuków była Neimoidia, jednak z czasem przeniosły się one także na sąsiadujące planety. Zostali oswojeni przez Neimoidian, którzy wykorzystywali zbierane przez nie liście manaksowca do zapewnienia wzrostu grzybom, stanowiącym ich podstawowe pożywienie. Żuki żniwiarze były owadami społecznymi. Posiadały ściśle określoną strukturę społeczną, do której należały:
- robotnicy
- żniwiarze
- strażnicy (byli odpowiedzialni za bezpieczeństwo w gnieździe, pełniły także funkcję prewencyjną w przypadkach zamieszania)
- reproduktorzy
- królowa (przywódczyni kolonii, żyła w ukryciu)
Jak większość owadów społecznych żuki żniwiarze posiadały bardzo dobrą komunikację. Dzięki czułkom uwalniały silne feromony, wyczuwalne tylko dla nich. Podczas pracy każdy żuk skrupulatnie wypełniał swoje zadanie, a w razie zamieszania klasa strażników starała się jak najszybciej przywrócić porządek. Taka organizacja była też konieczna z takiego powodu, że żuki były bardzo płochliwe i łatwe do przestraszania. Dodatkowo, kiedy dzięki feromonom wyczuwały strach u jednego członka gniazda same zaczynały panikować, co wywoływało reakcję łańcuchową. Jednak kiedy nie groziło im bezpośrednie zagrożenie były bardzo spokojnymi i usłużnymi stworzeniami, co podczas bitwy o Cato Neimoidię wykorzystali komandosi Republiki pod dowództwem Obi-Wana Kenobiego i Anakina Skywalkera, chowając się pod ich pancerzami w celu przedostania się do fortecy wicekróla Nute'a Gunraya. Podstawowym produktem zbieranym przez żuki były liście manaksowca, które w połączeniu w wytworzonymi enzymami znacznie przyspieszały wzrost grzybów.
Ciekawostki
- W książce Labirynt zła można wyczytać, że żuki posiadały dwie pary odnóży, natomiast na rysunku umieszczonym w Insiderze 56 z łatwością dostrzega się 3 pary łap. Prawdziwe żukowate, spotykane w realnym świecie, posiadają 3 pary odnóży, jako że przynależą do gromady owadów.
