Anzatowie
Anzatowie |
Planeta macierzysta: | Anzat |
Język: | |
Wzrost: | 150 cm - 170 cm |
Cechy charakterystyczne: | Telepatia |
Anzatowie byli rasą humanoidalnych istot wywodzącą się z planety Anzat.
Wygląd zewnętrzny
Anzatowie wyglądali niemal jak ludzie, choć często posiadali nienaturalnie spłaszczone, szerokie nosy (nie było to regułą, co udowadnia przykład Saljé Tashy). Najistotniejszą różnicą było jednak posiadanie dwóch długich ssawek, zazwyczaj ukrytych w kieszeniach skórnych, znajdujących się pomiędzy szczęką, a nosem. Za ich pomocą Anzatowie pożywiali się esencją życiową innych istot, wysysając ją przez nozdrza ofiary. W swoim języku nazywali ją zupą. Najbardziej cenili sobie zupę istot czerpiących z życia pełnymi garściami, takich jak Han Solo, którego esencja stała się obiektem pożądania Dannika Jerriko. Anzatowie uważali także, że gdy ofiara walczy, jej zupa smakuje o wiele lepiej. Anzatowie byli istotami długowiecznymi, mogli dożyć nawet tysiąca lat.
Zdolności psychiczne
Anzatowie byli zdolnymi telepatami, a ich zdolności rosły wraz z wiekiem. Potrafili obezwładniać swoje ofiary, uniemożliwiając im ucieczkę i ułatwiając sobie dostęp do ich esencji. Potrafili również ukrywać swoją obecność. Oprócz tego potrafili wyczuwać zupę na odległość.
Anzaccy Jedi
Kilku Anazatów zostało Jedi, ale nie potrafili opanować odwiecznego głodu zupy i przeszli na ciemną stronę Mocy. Volfe Karkko został uwięziony w polu energetycznym na planecie Kiffex, gdzie w 30 BBY został pokonany przez Quinlana Vosa. Nikkos Tyris stał się założycielem sekty Jensaarai. Zginął w 19 BBY z ręki Nejii Halcyona.
Źródła
- Ciemność
- Tropiony
- Oblężenie Saleucami (seria)
- Nowa nadzieja (Pierwsze pojawienie)
- Zupa podana: Opowieść palacza (Pierwszy raz zidentyfikowani jako Anzatowie)
- Wyjście z cienia: Opowieść zabójcy
- Ja, Jedi
- Rozdroża czasu