Krążownik transportowy typu Neutron Star
|
|
 |
To oburzające. Nie macie dowodów!
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł. To hasło nie posiada kompletu źródeł dla zawartych w nim informacji. Jeśli znasz ich pochodzenie, skoryguj/dodaj ich spis w sekcji Źródła oraz zweryfikuj ich prawdziwość. Następnie poproś Strażników o usunięcie szablonu. |
| Krążownik transportowy typu Neutron Star |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Producent: | Rendili StarDrive |
| Rodzaj: | Krążownik |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 596 m |
| Silniki: | 3 strumieniowe silniki jonowe |
| Różne | |
| Załoga: | 1948 |
Krążownik transportowy typu Neutron Star był hybrydą jednostki bojowej i frachtowca zaprojektowaną i produkowaną przez firmę Rendili StarDrive od czasów Starej Republiki.
Charakterystyka
Krążownik typu Neutron Star powstał głównie z myślą o dużych korporacjach galaktycznych (takich jak sama Rendili), celem zapewnienia im okrętu zdolnego do eskorty konwojów i obrony planet przed co bardziej agresywnymi i wyposażonymi w silne jednostki bojowe piratami. Już wkrótce po rozpoczęciu produkcji krążownik transportowy stał się podstawową w swojej skali jednostką bojową w większości "prywatnych" flot. Zyskał też dużą popularność w rozmaitych siłach porządkowych, flotach planetarnych itp.
Jednostka ta znakomicie spełniała swoje zadania w większości sytuacji, w których nie musiała stawić czoła współczesnym, nowoczesnym formacjom o przeznaczeniu stricte militarnym. Stosunkowo słaba konstrukcja, niska prędkość i zwrotność oraz brak cięższego uzbrojenia powodowały jednak, że okręt ten nie miał większych szans w starciu z pełnowartościowymi okrętami liniowymi, czy też na przykład ze zwartą grupą nowoczesnych, silnie uzbrojonych myśliwców. Nie takie były jednak jego zadania. Czego nie mógł on dokonać w spotkaniach z okrętami liniowymi, znakomicie dokonywał w mniej przykrych sytuacjach. Wiele korporacji czy rządów planetarnych wykorzystywało jednostki tego typu w swoich własnych flotach, do zabezpieczenia się przed piratami czy nagłymi rajdami sił powstańczych, a czasem nawet do prowadzenia małych, prywatnych wojen. Krążowniki te to w większości przypadków najsilniejszy okręt, na jakiego posiadanie można było uzyskać zgodę władz imperialnych. Jedynym wyjątkiem od tej reguły były w zasadzie tylko VSD należące do CSA.
Sojusz Rebeliantów, zawsze nękany brakiem maszyn większego kalibru, także wykorzystywał krążowniki tego typu. W pierwszych dniach wojny były one wręcz podstawą kulejącej floty Rebelii. W późniejszym okresie też starano się nie wycofywać ich ze służby, przenosząc raczej na mniej wysunięte i mniej wymagające pozycje, a równocześnie modyfikując, aby mogły pełnić rolę swego rodzaju lotniskowców przenoszących do trzech dywizjonów myśliwców. Mimo wielu dekad na karku, mimo swojej zawodności i konieczności przeprowadzania na nich ciągłych napraw, jednostki te ciągle "mogły się przydać". Przydawały się Rebelii, przydawały Nowej Republice, po bitwie o Endor zaczęły się też przydawać siłom imperialnym. W większości przypadków przydzielano je do eskorty konwojów, lub też traktowano jako ruchome bazy wypadowe dla przewożonych przez nie myśliwców.
Źródła
- X-Wing Alliance (Pierwsze pojawienie)
