Platforma kosmiczna XQ2 Empress
|
|
 |
To oburzające. Nie macie dowodów!
Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł. To hasło nie posiada kompletu źródeł dla zawartych w nim informacji. Jeśli znasz ich pochodzenie, skoryguj/dodaj ich spis w sekcji Źródła oraz zweryfikuj ich prawdziwość. Następnie poproś Strażników o usunięcie szablonu. |
| Platforma kosmiczna XQ2 Empress |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Producent: | Bengel Shipbuilders |
| Cena: | 30 000 000 cr[źródło?] |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 1,1 km |
| Silniki: | Brak |
| Hipernapęd: | Brak |
| Uzbrojenie: |
|
| Załoga: | 1598 (w tym strzelcy: 35) |
| Pasażerowie: | 10 000 |
| Ładowność: | 50 000 t[źródło?] |
| Różne | |
| Rola: |
|
Platforma kosmiczna XQ2 to wersja rozwojowa Platformy kosmicznej XQ1. Podobnie jak poprzedniczka została zaprojektowana i kostruowana przez firmę Bengel Shipbuilders. Budowana była głównie dla Imperium Galaktycznego.
Historia
Platforma XQ1 osiągnęła wielki sukces jako mała samodzielna stacja mogąca spełniać najróżniejsze role. Konstruktorzy Bengela uznali wtedy, że konieczne jest stworzenie większej platformy, która byłaby następcą XQ1 zdolnym do wypełniania zadań niemożliwych dla poprzednika. W ten sposób powstała platforma XQ2. Osiągnęła ona sukces na rynku, głównie za sprawą zamówień dla Imperium, które potrzebowało dużych samodzielnych portów przeładunkowych w swoich wewnętrznych rejonach. Przychody ze sprzedaży tej stacji nie mogły się jednak równać z tymi, jakie uzyskała Bengel Shipbuilders ze sprzedaży platformy XQ1.
Charakterystyka
XQ2 była w dużej mierze oparta na bazie XQ1, ale już z daleka widoczna była masa zmian. Moduł centralny został znacznie powiększony, aby uzyskać jak największą przestrzeń ładunkową. Pod nim pojawiła się niewielka iglica stabilizacyjna. Pozostały trzy charakterystyczne płaty z hangarami i turbolaserami, ale miały już one kształt zbliżony bardziej do trójkątów, również w celu zwiększenia przestrzeni ładunkowej. W XQ2 zainstalowano ten sam generator osłon, co w poprzedniku i użyto podobnego opancerzenia kadłuba. Uzbrojenie również pozostało takie samo, ale było nieco inaczej rozmieszczone. Trzy działka laserowe, które wcześniej były zainstalowane po bokach modułu centralnego, znalazły się na jego spodzie, co znacznie poprawiało ochronę przed atakami od spodu.
Stacje XQ2 podobnie jak poprzedniczki były bardzo silnie modyfikowane w zależności od przeznaczenia, ale ogólnie wnętrze było zaprojektowane podobnie. Istniało tam 60 pięter, z czego co najmniej 10 było obowiązkowo przeznaczonych na większe lub mniejsze magazyny, w których musiało się znaleźć wszystko, co było niezbędne do funkcjonowania stacji (zapasy pożywienia, wody, paliwa, części zamiennych, narzędzi, itd.). Korytarze były bardzo wąskie, aby zachować jak najwięcej przestrzeni użytkowej. Było to nieraz doprowadzane do takiej skrajności, że nawet dla osób, które były przyzwyczajone do tłoku i braku miejsca na pokładach okrętów i baz naziemnych, było zbyt ciasno. Podobne problemy miały istoty wyższego wzrostu, gdyż korytarze były dość niskie. Spartańskie warunki panowały również w ciasnych mieszkaniach pracowników. Niejednokrotnie pomieszczenia higieny osobistej były wspólne dla wielu kajut. Wyjątkami pod tym względem były stacje pełniące rolę hoteli i placówek wypoczynkowych, w których starano się jednak zapewnić klientom trochę wygody.
Zastosowanie
Platformy XQ2 były stosowane do najróżniejszych celów. Imperium używało ich przede wszystkim jako większe bazy wojskowe i porty przeładunkowe. Często umieszczane były na orbitach planet w celu odciążenia planetarnych portów kosmicznych. Okazjonalnie służyły jako posterunki celne. Cywilni klienci zaś znajdowali dla platform XQ2 znacznie więcej zastosowań. Spełniały wtedy rolę nie tylko portów przeładunkowych i przesiadkowych, ale również stacji handlowych, magazynów, instalacji badawczych, laboratoriów, hotelów, ośrodków wypoczynkowych itp. Platformy te były również wykorzystywane przez piratów i inne organizacje przestępcze jako bazy wypadowe i magazyny amunicji.
Zawartość hangaru
Podobnie jak w przypadku XQ1, w hangarze platformy XQ2 znajdowały się trzy dywizjony myśliwców. Jako, że ta stacja jednak pełniła różne funkcje, to wymagane było wyposażenie jej w inne dodatkowe jednostki, a były to różne małe i duże frachtowce, holowniki, pojazdy techniczne, patrolowce typu IPV-1 (obowiązkowe w przypadku stacji celnych), promy (głównie typu Lambda), statki handlowe i czasami również inne dodatkowe statki celne. Aby ułatwiać przechowywanie ładunków (czasami nawet olbrzymia przestrzeń ładunkowa nie była wystarczająca), stacje były wyposażone w całą masę kontenerów, dzięki którym magazynowanie towarów możliwe było również poza obrębem stacji.
Jedną z lepiej znanych platform XQ2 była stacja umieszczona w systemie Yag'Dhul, na której bazowała Eskadra Łotrów podczas wojny o bactę. Była to prawdopodobnie jedyna stacja kosmiczna, której udało się wziąć do niewoli Gwiezdny Niszczyciel.
Kolejnym modelem serii XQ była Platforma kosmiczna XQ3.
Źródła
