Eskadra Łotrów

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
 Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.

Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji.

Symbol Eskadry zaprojektowany przez Gavina Darklightera.

Eskadra Łotrów[1] (ang. Rogue Squadron) to elitarna eskadra (dywizjon) myśliwców, jedna z najsłynniejszych jednostek bojowych Sojuszu Rebeliantów, Nowej Republiki i Sojuszu Galaktycznego.

Historia

Eskadra Czerwonych

Protoplastą jednostki była Eskadra Czerwonych, stworzona niedługo przed bitwą o Yavin. Jej piloci mieli przywilej jako pierwsi latać na nowych myśliwcach typu X-wing, porwanych przez oddział rebeliantów z fabryki korporacji Incom na planecie Fresia. Pierwotnie skład eskadry miał wynosić standardowy tuzin pilotów, jednak na skutek różnych okoliczności (takich jak choroby czy straty pilotów) eskadra prawdopodobnie nigdy nie osiągnęła pełnego stanu osobowego. W czasie bitwy o Yavin jednostka została zdziesiątkowana, śmierć poniósł między innymi jej dowódca, a do bazy powróciło jedynie dwóch pilotów - Luke Skywalker i Wedge Antilles. Reformowanie eskadry, pierwsze z wielu mających nastąpić w przyszłości, zostało oparte na nowych zasadach. Jednostka została podzielona na dwa klucze po sześciu pilotów każdy - tak zwane Klucz Renegatów i Klucz Łotrów. Dowódcą całości został komandor Narra, który dowodził też Kluczem Renegatów. Dowódcą Klucza Łotrów został Luke Skywalker.

Początki Eskadry Łotrów

W takiej formie Eskadra Czerwonych działała aż do bitwy pod Derrą IV - wielkiej klęski Rebelii, podczas której cały Klucz Renegatów, wliczając w to Narrę, zostało całkowicie zniszczone. W ten sposób Klucz Łotrów stał się rdzeniem eskadry, dlatego też otrzymała ona zbiorcze miano Eskadry Łotrów. Jej piloci, ze względu na swoje wielkie doświadczenie, brawurę i umiejętności, powoli stawali się szyldem rozpoznawczym Rebelii, biorąc udział w rozlicznych i skrajnie niebezpiecznych zadaniach specjalnych, także naziemnych, jak patrolowanie skrajnie nieprzyjaznych połaci planety Hoth.

Podczas walki o Hoth, załoga eskadry została pogrupowana w pary, ze względu na specyfikację maszyn, na jakich przyszło im latać. Były to dwuosobowe śmigacze powietrzne, typu T-47, zwane także "śnieżnymi". Wśród dobranych do zadania pilotów, prócz Luke'a Skywalkera, znajdowali się też weterani wcześniejszych potyczek, tacy jak Wedge Antilles, Zev Senesca i Derek Klivian, a także późniejsze sławy Łotrów, Tycho Celchu i Wes Janson. Na czas walk dołączył do nich także sławny wówczas przemytnik, Dash Rendar. Podczas bitwy zginęło dwóch członków eskadry. Był to drugi pilot Luke'a, Dack Ralter oraz Zev Senesca. Pozostali, po przegranej bitwie odlecieli z powierzchni planety swoimi X-wingami. Skywalker, kierowany wskazówkami zmarłego mentora, Obi-Wana Kenobiego, odłączył się jednak od sił rebelianckich, by poświęcić się szkoleniu Jedi na Dagobah. Rendar natomiast opuścił pole walki swoim frachtowcem, Outriderem.

Po bitwie o Hoth

Obowiązki Luke'a Skywalkera jako dowódcy przejął w jego zastępstwie Wedge Antilles. Wkrótce po tym, jak Luke oswoił się z nową protezą utraconej na Bespinie dłoni, wrócił on do Eskadry jako jej dowódca. Czasami jednak musiał tymczasowo przekazywać tę funkcję zastępcom, gdy obowiązki kazały mu się stawiać gdzie indziej. Mniej więcej w tym samym czasie, w którym Boba Fett próbował dostarczyć Hana Solo Jabbie, wokół rdzenia starych weteranów, Skywalkera, Antillesa, Kliviana, Jansona i Celchu, jednostka zyskała pełny, czyli dwunastoosobowy, zespół pilotów. W tym składzie brała udział między innymi w bitwie o Gall czy walce z siłami Xizora ponad Coruscant, ponosząc straty osobowe.

Podczas bitwy o Endor, dowódcą Łotrów został Wedge Antilles, jako że Skywalker postanowił dołączyć do naziemnego oddziału szturmowego. Eskadra Łotrów na czas bitwy powróciła do dawnego miana Eskadry Czerwonych, w celu uczczenia pamięci zabitych nad Yavinem kolegów. Nie wszyscy jednak latali w trakcie bitwy na X-wingach, wielu przesiadło się na to, co było pod ręką, między innymi A czy Y-wingi. To właśnie Antilles, walnie przyczynił się do zniszczenia drugiej Gwiazdy Śmierci.

Po bitwie o Endor

Mimo, że bitwa została wygrana, Eskadra opłaciła to krwią, bowiem jedynie czterech pilotów przetrwało to starcie. Byli to Antilles, Celchu,latający w tym czasie na A-wingu, oraz Janson i Klivian, wspólnie pilotujący dwuosobowego Y-Winga. Nie dane jednak było im odpocząć, gdyż bezpośrednio po bitwie, Łotrów wysłano na Bakurę, gdzie, w mieszanym składzie różnych pilotów i myśliwców, musieli zmierzyć się z siłami inwazyjnymi Ssi-ruuvi.

W tydzień po zniszczeniu drugiej Gwiazdy Śmierci, piloci powrócili nad Endor, gdzie rozesłano ich do różnych zadań, takich jak gaszenie pożarów lasów, czy też oczyszczanie powierzchni i orbity z pozostałości po bitwie. Wtedy też Luke Skywalker po raz ostatni powrócił do Eskadry odzyskując dawną godność dowódcy.

W pięcioosobowym składzie, bez Kliviana, ale za to z sullustiańskim dowódcą Eskadry Niebieskich, Tenem Numbem, piloci starli się z siłami imperialnego generała, Weira w Układzie Koreliańskim. Słodycz zwycięstwa zabrała jednak śmierć Numba.

Bezpośrednio po tym wydarzeniu, Luke Skywalker na dobre odszedł z Eskadry, w pełni przyjmując swą nową rolę jako Jedi, a oficjalnym dowódcą jednostki został mianowany Wedge. Dokonano ponownej reformy eskadry. Tym razem wokół czteroosobowego rdzenia utworzonego z Antillesa, Kliviana, Celchu i Jansona, skupiono wielorasową grupę indywidualnych i zadziornych pilotów. W ten sposób Eskadra Łotrów weszła w okres Nowej Republiki.

Początki Nowej Republiki

Wszystko to sprawiło, że w momencie ukonstytuowania się Nowej Republiki, Łotry były najbardziej rozpoznawalną jednostką myśliwską w całych jej siłach wojskowych. Eskadra wykonywała kolejne, z reguły wyjątkowo trudne zadania, działając nie tylko w przestrzeni kosmicznej, ale także na powierzchniach planet. Jej członkowie często opuszczali myśliwce, by prowadzić działania bardziej związane z konspiracją, niż otwartymi atakami.

Eskadra Łotrów brała udział w wielu potyczkach, między innymi w bitwie o Brentaal IV, podczas której pojmany został baron Soontir Fel. Piloci wspierali też nieudaną akcję przejścia Sate'a Pestage'a na stronę Nowej Republiki.

Przeformowanie i misja na Coruscant

W roku 7 ABY, obciążona wieloma ofiarami śmiertelnymi Eskadra, została ponownie przeformowana i wzięła udział w kampanii mającej na celu zdobycie Coruscant. Dzięki Łotrom, plan przejęcia planety zakończył się sukcesem, jednak za wysoką cenę. Pilot Corran Horn rozbił się, został pojmany przez siły Ysanny Isard i uwięziony na superniszczycielu Lusankya. Nowa Republika uznała go za martwego i oskarżyła pilota Tycho Celchu o sabotaż. Wywołało to spór, który zaszkodził Eskadrze. Jednakże, kiedy Corran Horn uciekł z pokładu Lusankyi, a sam okręt odleciał, niszcząc część Coruscant, prawdziwym agentem i sabotażystą okazała się Erisi Dlarit.

Wojna o bactę

By swobodnie prowadzić wojnę przeciw Isard, członkowie Eskadry Łotrów zrezygnowali z czynnej służby. Dysponując ograniczonymi środkami, prowadzili, zakończoną sukcesem, prywatną kampanię na Thyferze, znaną jako wojna o bactę. Udało im się zmusić do poddania Lusankyię. Ysanna Isard uznana została za zmarłą.

Podczas nieobecności Eskadry Łotrów, Derek Klivian dowodził zastępczą eskadrą o tej samej nazwie, stworzoną dla celów propagandowych. Ponieważ, z inicjatywy Airena Crackena, w dokumentach dotyczących rezygnacji pilotów ze służby wystąpił błąd, siły zbrojne Nowej Republiki formalnie nigdy nie przyjęły do wiadomości ich rezygnacji. Prawdziwa Eskadra Łotrów powróciła do czynnej służby.

Dalsze losy

W następnych latach eskadra walczyła z siłami imperialnymi między innymi podczas kampanii generała Solo przeciw lordowi Zsinjowi, w czasie powrotu Ysanny Isard, ofensywy Wielkiego admirała Thrawna, odrodzenia Imperatora, misji dyplomatycznej na Adumarze czy też kryzysu związanego z działaniami admirał Daali. Eskadra usunęła też siły Desanna i Fyyara z Doliny Jedi na Ruusanie i wsparła obronę Prakseum Jedi na Yavinie 4. Jednostka wzięła też udział w walkach z siłami Yuuzhan Vongów, podczas ich inwazji na galaktykę.

Wyposażenie

Eskadra Łotrów używała myśliwców typu X-wing, kolejnych wersji, z zasady odmawiając przesiadki na inne, nowsze typy maszyn. W szczególnych sytuacjach Łotry korzystały jednak i z innych myśliwców, poczynając od Z-95 Headhunter podczas akcji na Coruscant, po wyjątkową mieszankę wielu typów maszyn bezpośrednio po bitwie o Endor.

Skład Eskadry

Podczas kolejnych lat w Eskadrze Łotrów służyło wielu pilotów.

Eskadra Czerwonych

Po ewakuacji Yavina 4

Bitwa o Hoth

Po Hoth

Ciekawostki

  • Nazwa "Eskadra Łotrów" początkowo używana była jedynie jako nazwa potoczna, ale z czasem stała się tak popularna, że zaczęła funkcjonować jako nazwa oficjalna.[2]

Przypisy

  1. ↑ W niektórych polskich tłumaczeniach występuje również nazwa Eskadra Łobuzów.
  2. ↑ Cienie Imperium (powieść)

Źródła

Pierwotna wersja tego artykułu pochodzi z Wikipedii (zgodnie z licencją CC-BY-SA 3.0). Jej historię i autorów możesz obejrzeć pod tym adresem.
Źródło: „https://ossus.pl/index.php?title=Eskadra_Łotrów&oldid=484892”