Wielki admirał/Legendy

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Przejdź do wersji kanonicznej.
Przeglądasz legendarną wersję tego artykułu.


Dwunastka pierwszych wielkich admirałów Imperium Galaktycznego.

Wielki admirał (ang. Grand Admiral) był najwyższym stopniem wojskowym w Marynarce Imperium Galaktycznego i jedną z najwyższych rang w całej strukturze Imperium. Większą władzą polityczną i militarną dysponowali jedynie Imperator Palpatine, Imperialny Egzekutor, Wielki wezyr oraz, niekiedy, wielcy moffowie. Odpowiednikiem tej rangi w wojskach lądowych był przypuszczalnie wielki generał.

Historia rangi i wielkich admirałów

Czasy świetności Imperium

Wielki admirał Thrawn.

Dwa lata przed klęską Imperium w bitwie o Yavin z nakazu Imperatora Palpatine’a ustanowiono w Imperialnej Flocie nową prestiżową rangę wielkiego admirała. Osobiście z rąk Imperatora otrzymało ją dwunastu teoretycznie najlepszych i najbardziej lojalnych, a często także wyjątkowo ambitnych admirałów Imperium. Jako że dysponowali największą władzą w całej Flocie Imperium, odpowiadali za swoje czyny tylko przed Imperatorem i Naczelnym Dowódcą Sił Zbrojnych Imperium. W Marynarce Imperium nie mogło służyć więcej niż dwunastu wielkich admirałów jednocześnie.

Wielcy admirałowie mieli być z założenia najbardziej uzdolnionymi dowódcami wojskowymi Imperium, lecz praktyka pokazała, że było inaczej. Nie licząc garstki oficerów naprawdę mogących się poszczycić militarnymi umiejętnościami, Imperator Palpatine wybrał do Kręgu Dwunastu niezwykle ambitnych teoretyków, administratorów, polityków, a nawet zwykłych naukowców, którzy nie mieli bladego pojęcia o realiach pól bitewnych. Zabieg ten pozwolił doprowadzić do sytuacji, w której żaden wielki admirał nie byłby w stanie samodzielnie stać się na tyle poważnym zagrożeniem, by móc obalić władcę Imperium – a biorąc pod uwagę niepohamowane ambicje poszczególnych oficerów, praktycznie niemożliwym było, aby kilku z nich, nie mówiąc już o całej dwunastce, zdołało skonsolidować swe siły w celu zdobycia władzy.

Mimo jednak takich zabezpieczeń, na parę miesięcy przed zniszczeniem Drugiej Gwiazdy Śmierci Palpatine'owi zagroził bunt wielkiego admirała Demetriusa Zaarina. Ten błyskotliwy oficer, który stał między innymi za projektem TIE Defendera, został pokonany dopiero przez swojego kolegę, powołanego w sekrecie na jego miejsce w Kręgu Dwunastu, Thrawna.

Po upadku Imperium

Wielki admirał Gilad Pellaeon.

W bitwie o Endor zginął Nial Declann, jeden z wielkich admirałów, a Osvald Teshik, kolejny wielki admirał został schwytany przez rebeliantów. Ośmiu wielkich admirałów, którzy przetrwali śmierć Palpatine'a (wyłączając Thrawna znajdującego się wówczas w Nieznanych Regionach), już na starcie rzuciło się do walki o największe ochłapy rozpadającego się Imperium. Większość, jak Josef Grunger i Danetta Pitta, pozabijała się w bratobójczych konfliktach, jeden popełnił samobójstwo (Ishin-Il-Raz), innego natomiast wyeliminował admirał Ackbar (Peccati Syn). Trzy lata później w gronie żywych ostał się już tylko Grant, który jako jedyny z wielkich admirałów racjonalnie przemyślał swoją sytuację i postanowił oddać się w ręce Nowej Republiki, wcześniej zapewniwszy sobie amnestię oraz bardzo korzystną emeryturę.

Resztki Imperium i Nowe Imperium Galaktyczne

Wielki admirał Morlish Veed.

Thrawn, ostatni wielki admirał z Kręgu Dwunastu, zdołał przywrócić swojej randze należny jej prestiż, lecz wraz z jego śmiercią w bitwie o Bilbringi, przestała ona de facto istnieć. Chociaż Odrodzony Imperator miał zamiar przywrócić ten stopień wojskowy do życia, stało się to dopiero kilkanaście lat później, w ramach skonsolidowania sił Resztek Imperium. Wielkim admirałem został mianowany Gilad Pellaeon i odtąd ranga ta stała się synonimiczna z Najwyższym Dowódcą Imperialnej Floty i rzeczywistym przywódcą Imperium.

Ranga wielkiego admirała straciła na znaczeniu po śmierci Gilada Pellaeona w roku 40 ABY i akceptacji Jaggeda Fela na stanowisko przywódcy Resztek Imperium. Zawiązanie dynastii Felów, która przejęła panowanie w Imperium, jeszcze bardziej osłabiło pozycję wielkiego admirała, mimo iż nadal był on oficjalnym Najwyższym Dowódcą Sił Zbrojnych Imperium. Stopień wielkiego admirała, który w roku 130 ABY posiadał Morlish Veed, został utrzymany w Imperium pod rządami Dartha Krayta, aczkolwiek miał już tylko symboliczne znaczenie. Cała władza nad wojskiem i marynarką wojenną znajdowała się bowiem w rękach Nowego Zakonu Sithów.

Mundur i insygnia wojskowe

Wszyscy wielcy admirałowie byli łatwo rozpoznawalni, gdyż nosili na sobie nieskazitelnie białe mundury z charakterystycznymi plecionymi złotymi naramiennikami, które można było zdjąć w mniej formalnych sytuacjach.

Na dystynkcje wielkich admirałów składały się: podwójny cylinder funkcyjny (czasem nieobecny) oraz plakietka z siedmioma błękitnymi kwadracikami u góry, a siedmioma czerwonymi u dołu, bądź też sama plakietka z zestawem sześciu błękitnych kwadracików z lewej strony, trzech złotych w prawym górnym rogu oraz trzech czerwonych w prawym dolnym rogu.

W roku 130 ABY mundur wielkiego admirała był kolorystycznie dostosowany do uniformów zwykłych admirałów; o randze świadczyły odtąd jedynie insygnia.

Wielcy admirałowie

Darth Vader, Imperator, Takel i Thrawn.

Ciekawostki

  • Po bitwie o Endor mundur i insygnia wielkiego admirała stały się popularne wśród wielu samozwańczych imperialnych lordów. Nosili je między innymi lord Zsinj oraz admirał Larm.
  • Ysanne Isard, pani dyrektor Imperialnego Wywiadu, chodziła w karmazynowej wersji munduru wielkiego admirała, co mogło świadczyć nie tyle o jej ambicji, co o wpływach równych najwyższym oficerom Marynarki Imperialnej.

Źródła


Stopnie wojskowe
[Pokaż/Ukryj]
Pierwotna wersja tego artykułu pochodzi z zasobów The Outer Rim. Artykuł został umieszczony za wiedzą i zgodą redaktorów.
Źródło: „https://ossus.pl/index.php?title=Wielki_admirał/Legendy&oldid=485484”