TIE/D Defender

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Przejdź do wersji kanonicznej.
Przeglądasz legendarną wersję tego artykułu.


TIE Defender
Podstawowe dane
Producent: Sienar Fleet Systems
Model: TIE
Rodzaj: Myśliwiec kosmiczny
Specyfikacja techniczna
Długość: 7,2 m
Silniki: 3 silniki jonowe
Prędkość w kosmosie: 144 MGLT
Hipernapęd: Klasy 1
Uzbrojenie:
Różne
Załoga: 1 pilot
Ładowność: 100 kg
Przynależność: Imperium Galaktyczne



TIE/D Defender (jako prototyp znany w Sienar Fleet Systems pod nazwą TIE/x7) to myśliwiec kosmiczny będący jedną z ostatnich maszyn zaprojektowanych i skonstruowanych przez inżynierów Imperium Galaktycznego. Podczas jego tworzenia starano się połączyć w jedno wszystkie zalety maszyn z serii TIE, równocześnie dodając elementy, które do tej pory znajdowały się jedynie na wyposażeniu myśliwców rebelianckich.

Historia

TIE Defender został zaprojektowany i skonstruowany w 3 ABY. Prace nad nim trwały równolegle z projektem dotyczącym bezzałogowych TIE. Mimo iż był maszyną bardzo udaną, nie powstał w zbyt wielu egzemplarzach. Było to głównie z przyczyn ambicjonalnych. Projekt TIE Defendera opracowany został przez zespół naukowców pod dowództwem admirała Zaarina na krótko przed jego wystąpieniem przeciw imperatorowi Palpatine'owi. W konflikcie, który wywiązał się przy okazji nieudanej próby przeprowadzenia zamachu stanu, obie strony próbowały budować te myśliwce dla siebie i równocześnie niszczyć środki produkcyjne przeciwnika - a że to drugie z reguły udawało się lepiej, niż to pierwsze TIE Defender podzielił los swojego poprzednika. O ile w przypadku T/A chodziło jednak tylko o produkcję, w konflikcie o Defendera kluczowe było przede wszystkim posiadanie planów konstrukcyjnych tej jednostki. Stąd liczne pogonie za prototypami lub wtajemniczonymi naukowcami, które były zakończone zniszczeniem większości z tych pierwszych i śmiercią większości z tych drugich. Ostatecznie imperator tylko dzięki admirałowi Thrawnowi pozostał w posiadaniu kilku prototypów T/D i tajemnic ich konstrukcji.

Ostatnie ocalałe jednostki zostały ukryte przez imperatora w miejscu nie znanym nawet najwyższym oficerom Marynarki Imperialnej (prawdopodobnie w jednym z jego tajnych skarbców). W okresie następującym po powtórnym zdobyciu Coruscant przez Nową Republikę, TIE Defendery zaczęły się pojawiać na nowo, chociaż w bardzo niewielkich liczbach. Wiadomo było tylko o jednej fabryce zdolnej do produkowania tych maszyn. Jej niewielki, ukryty kompleks, przejęty przez Ysannę Isard, zdołał do momentu jej ostatecznej klęski zgromadzić trzy dywizjony TIE Defenderów. Nieliczne egzemplarze tej maszyny widziano też w składzie floty Resztek Imperium.

Charakterystyka

W TIE Defenderze starano się połączyć wszelkie możliwe zalety już istniejących myśliwców TIE bez dziedziczenia ich wad. Uzyskano w ten sposób maszynę szybszą i zwrotniejszą nawet od swojego poprzednika - TIE Advanced x1. Równocześnie wyposażono ją w 2,5-krotnie silniejsze osłony, hipernapęd oraz wiele różnorakiego uzbrojenia. TIE Defender posiadał cztery działka laserowe, dwa działka jonowe (co było nowością wśród myśliwców TIE) i dwie wyrzutnie rakiet.

W odróżnieniu od pozostałych TIE, Defender miał trzy, a nie dwa, płaty ogniw słonecznych, co nadawało mu charakterystyczny wygląd. Podobnie jak reszta TIE, także i T/D nie posiadał normalnego podwozia, co wymuszało bazowanie go na podwieszeniach. Na szczęście pasował on do typowych stacji dokujących, z jakich korzystały inne myśliwce rodziny TIE. Defendera można również było pozostawić w zawisie na repulsorach, co jednak na dłuższą metę nie było praktycznym rozwiązaniem.

W starciu bezpośrednim TIE/D miał przewagę nad każdym myśliwcem na wszystkich polach. Dzięki wyposażeniu w rakiety, maszyna ta mogła też pokusić się o atakowanie większych celów, a egzemplarze wyposażone w pokładową wersję generatora promienia ściągającego wykorzystywały go do utrudnienia manewrów przeciwnikom, lub też do holowania mniejszych obiektów czy statków. W celu zwiększenia siły ognia na bliskim dystansie, dwa będące na wyposażeniu tej maszyny działka jonowe mogły zostać łatwo sprzężone z laserami, pozwalając na jednoczesną salwę z 6 luf. Wszystko to oczywiście nie gwarantowało Defenderowi nietykalności, co udowodnili m. in. Wedge Antilles i Ace Azzameen przy użyciu swoich X-wingów.

Źródła


TIE
[Pokaż/Ukryj]
Pierwotna wersja tego artykułu pochodzi z zasobów Stoczni Sluis Van. Artykuł umieszczony za wiedzą i zgodą Zarządu Stoczni.