Wedge Antilles/Legendy
|
|
|
|
 |
Być może w archiwach są braki.
Ten artykuł wymaga poszerzenia. Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych. |
| Wedge Antilles |
| Data i miejsce narodzin: | 21 BBY[źródło?] |
| Miejsce pochodzenia: | Korelia |
| Rasa: | Człowiek |
| Wzrost: | 170 cm |
| Kolor włosów: | Ciemny brąz |
| Kolor oczu: | Brązowe |
| Kolor skóry: | Jasny |
| Przynależność: | |
| Profesja: | Pilot |
Wedge Antilles był to Korelianin, pilot myśliwca typu X-wing, generał, który walczył po stronie Sojuszu Rebeliantów i Nowej Republiki od początku galaktycznej wojny domowej aż do wojny z Yuuzhan Vongami.
Antilles służył w Dowództwie Myśliwców przez trzy dekady. Był jednym z niewielu, którzy przeżyli bitwy o Yavin, Hoth i Endor, a także jedynym pilotem, który walczył przeciwko obu Gwiazdom Śmierci i przeżył. Szczególnie znany jest jako dowódca elitarnej Eskadry Łotrów i założyciel równie znakomitej Eskadry Widm.
Biografia
Wczesne lata
Młodość Wedge dzielił między uczęszczanie do szkoły na Korelii i pracę na pokładzie gwiezdnej stacji Gus Treta razem ze swoją starszą siostrą Syal, na której jego rodzice, Jagged Antilles i Zena Antilles, obsługiwali stację paliwową. Syal uciekła z domu, kiedy Wedge miał siedem lat - nie spotkali się później aż do czasu bitwy o Endor.
Kiedy Wedge miał 17 lat, pirat Loka Hask próbował uciec ze stacji, mimo że jego linie przesyłowe były ciągle podłączone do jego statku. Rodzice Antillesa zginęli podczas spowodowanej tym eksplozji, próbując uratować jak najwięcej postronnych osób. Wedge był tym zdruzgotany. Od przyjaciela rodziców, przemytnika Boostera Terrika pożyczył myśliwiec Z-95 Headhunter, którym wyruszył w pościg za zabójcami rodziców i zniszczył ich statek.
Pozbawiony rodziny, za pieniądze z ubezpieczenia Wedge zakupił niewielki transportowiec i przez kilka następnych lat pracował jako pilot. Zamiast przemytu wolał jednak uczciwy przewóz towarów, bardzo mało opłacalny w tamtym okresie. Zamieszkał na księżycu Gus Talon, gdzie pracował dla miejscowego mechanika imieniem Rallo. Zakochał się w jego córce, Mali, która była jego pierwszą młodzieńczą miłością. Niestety tragedia dopadła Antillesa po raz kolejny - podczas jednej z wypraw księżyc został zaatakowany przez siły Imperium. Miejscowa komórka Rebelii, której członkami byli też Rallo i Mala, została podczas najazdu zrównana z ziemią wraz z całą powierzchnią księżyca. Wszyscy mieszkańcy zginęli lub zostali sprzedani w niewolę. Wedge, który był na orbicie w trakcie ataku, zaatakowany przez myśliwce TIE nie zdołał wesprzeć sąsiadów i po strąceniu kilku przeciwników musiał się wycofać. Gdy po wielu dniach wrócił na Gus Talon, zastał jedynie zgliszcza. Nie mając alternatywy i pragnąc zemsty na Imperium, sam wstąpił do Rebelii.
Rebelia
Był jednym z czterech pilotów (wraz z Biggsem Darklighterem, Jekiem Porkinsem i Cesi Eirriss), którzy dostarczyli nowo formowanym rebelianskim eskadrom jednostki R2 na Yavin 4. Po powrocie na Yavin 4, dołączył do atakujących pierwszą Gwiazdę Śmierci, latając X-wingiem z Eskadry Czerwonych o numerze 2. Podążając za Luke'em Skywalkerem został zmuszony do wycofania się z walki, kiedy strzał z lasera myśliwca typu TIE uszkodził stabilizator jego myśliwca.
Później, razem z Luke'em kontynuował walkę w Eskadrze Czerwonych, która uczestniczyła w wielu rebelianckich misjach, w tym kampanii przeciwko moffowi Kohlowi Seerdonowi, potyczce nad Geonosis, gdzie Wedge walczył ze zdradzieckim Sarkliem, w bitwie o Jabiim i ataku na Thila. Podczas bitwy o Kile II Wedge został schwytany przez Imperium Galaktyczne i zesłany na planetę Kessel, jednak został uratowany przez przyjaciół z eskadry.
Podczas bitwy o Hoth Wedge latał zmodyfikowanym T-47, a potem X-wingiem jako eskorta transportowców podczas ewakuacji bazy.
Jako członek Eskadry Łotrów, Antilles brał udział w wielu ważnych bitwach pomiędzy zwycięstwami na Yavinie i Endorze, w tym w pierwszej bitwie o Bakurę, bitwie o Ralltiir, misji na Destrillionie i bitwie na Dubrillionie, gdzie uszkodził superlaser celujący w rebeliancką flotę. Antilles pomógł także dostać się do stoczni na Fondorze i zniszczyć częściowo ukończonego superniszczyciela. Wkrótce został dowódcą Eskadry Łotrów i brał udział w bitwie o Gall czy ratowaniu księżniczki Leii z Coruscant.
Uczestniczył w bitwie o Endor, podczas której wleciał do wnętrza stacji i razem z Lando Calrissianem zniszczył superbroń.
Nowa Republika
W następnych latach, Wedge, razem z Tychem Celchu, Wesem Jansonem i Derekiem "Hobbie" Klivianem stanowił jądro, wokół którego powstała Eskadra Łotrów. Zaraz po bitwie o Endor uczestniczyli w konflikcie na Bakurze. W ciągu kilku następnych lat Wedge i jego Łotry wzięły udział w wielu ważnych misjach, choć ta najważniejsza (schwytanie Sate'a Pestage'a) zakończyła się porażką.
Krótko po tej porażce, Wedge czasowo opuścił eskadrę i brał udział w wielu różnych misjach dla Nowej Republiki. Szybko okazało się, że aby scementować Nową Republikę jako główną siłę w galaktyce należy wypędzić Imperium z Coruscant. Wedge zreformował eskadrę w 6 ABY, przyjmując wielu nowych rekrutów, którzy stali się tak sławni jak on sam. Wśród przyjętych był były oficer KorSeku - a później Rycerz Jedi - Corran Horn, gandyjski poszukiwacz Ooryl Qrygg i Gavin Darklighter, który został dowódcą Eskadry podczas wojny z Yuuzhan Vongami.
Wedge był także twórcą Eskadry Widma po wojnie o bactę 7 ABY i dowodził nią podczas kampanii przeciwko lordowi Zsinjowi. Powrócił do Łotrów wkrótce po pokonaniu Zsinja i dowodził podczas kampanii przeciwko Thrawnowi. Po zakończeniu konfliktu został mianowany generałem i dowodził gwiezdnym niszczycielem o nazwie Emancipator podczas bitwy o Kalamar. Zrezygnował jednak z dowodzenia flotą i, zachowując swoją rangę, powrócił do swoich obowiązków pilota i (czasami) tajnego agenta. Po ataku odrodzonego imperatora w 10 ABY, Wedge odegrał istotą rolę w odbudowie Coruscant i usuwaniu śmieci z orbity.
W 11 ABY Wedge dowodził wyprawą do Otchłani, aby uratować uwięzionych tam Wookiech. Problemy zaczęły się gdy admirał Daala ze swoim imperialnym niszczycielem i Tolem Sivronem na pokładzie prototypu Gwiazdy Śmierci powrócili do Otchłani po przechwyceniu jej przez Wedge'a. Antilles i większość jego sił uciekła, a oba zagrożenia zostały zażegnane przy pomocy Hana Solo i Kypa Dyrrona. Następnego roku Wedge dowodził podczas misji mającej na celu zniszczenie huttyjskiej superbroni o nazwie Miecz Ciemności.
Pełnił też rolę dyplomaty (13 ABY), kiedy on, Tycho, Wes i Hobbie zostali mianowani oficjalnymi wysłannikami Nowej Republiki na planecie Adumar. Nawet ze skorumpowanym wywiadem i setkami nieposłusznych myśliwców, Wedge'owi udało się zdobyć Adumar dla Nowej Republiki. Wedge dowodził flotą Republiki w bitwię o Almanię w 17 ABY. To on wydedukował, że wrogie gwiezdne niszczyciele są kontrolowane przez droidy. Wykorzystał tą wiedzę, aby wygrać bitwę. Następnie, po dowództwem Garma Bel Iblisa, Wedge i Corran Horn przeprowadzili śledztwo na temat bothańskiej organizacji "Vengeance" i jej związków z dokumentem dotyczącym kryzysu caamasjańskiego w 19 ABY. Dowodził także Eskadrą Łotrów podczas bitwy o Yagę Mniejszą, która zakończyła galaktyczną wojnę domową.
Miał krótki romans z Qwi Xux (jedną z głównych projektantów pierwszej Gwiazdy Śmierci), ale rozstali się w przyjaźni. Ostatecznie Wedge poślubił Iellę Wessiri i przeszedł na emeryturę po zakończeniu galaktycznej wojny domowej. Z Iellą miał dwie córki - Syal i Myri.
Wojna z Yuuzhan Vongami i Sojusz Galaktyczny
Kiedy zagrożenie ze strony Yuuzhan Vongów stało się faktem, Antilles został poproszony o powrót do czynnej służby. Jako generał, Wedge został dowódcą jednej z trzech flot broniących Coruscant. Jego dzieci przebywały wtedy w Otchłani razem z synem Luke'a i Mary, Benem Skywalkerem i innymi młodymi Jedi. Po upadku Coruscant Antilles i jego flota odleciały do układu Pyria, gdzie odbiły planetę Borleias z rąk Yuuzhan.
Po tym wydarzeniu, Antilles uczynił z Czarnego Księżyca swoją bazę operacyjną zbierając flotę po odwrocie z Coruscant. Kiedy przygotowywał się do kontrataku Yuuzhan, do systemu przybyli członkowie Komitetu Doradczego, któremu przewodził senator Pwoe. Komitet rozkazał Antillesowi przygotowanie akcji osłaniającej, która dałaby im wystarczającą ilość czasu by opuścić planetę. Uświadamiając sobie, ze statyczna obrona systemu nie wstrzyma nieprzyjaciół na długi czas, Antilles zdołał uzyskać posiłki z innych flot Nowej Republiki, uzyskując nawet Lusankyę. Z nowymi zasobami, Wedge wprowadził w życie plan obrony Borleias, używając manewru zwanego Gwiezdna Włócznia, prowokując w ten sposób spore siły Yuuzhan do ataku.
Podczas przygotowań Antilles nadzorował także formowanie się organizacji o nazwie Wtajemniczeni, grupy oporu wewnątrz Nowej Republiki, która miała zamiar umieścić agentów na światach opanowanych przez Yuuzhan Vongów i utworzyć grupę oporu zarówno przeciwko Yuuzhanom jak i niekompetentnemu rządowi Nowej Republiki.
W czasie bitwy Wedge'owi udaje się uciec w zapomnianym myśliwcu typu X i powrócić do floty bez pomocy droida. Chociaż jego flota została praktycznie doszczętnie rozbita, Nowa Republika zaliczyła bitwę o Borleias jako zwycięstwo, gdyż minęły miesiące zanim Yuuzhanom udało się ponownie opanować planetę, co dało czas innym ocalałym z ataku na Coruscant na przegrupowanie.
Antilles w dalszym ciągu dowodził resztkami Sił Galaktycznego Sojuszu Obronnego i brał udział w wyzwoleniu Coruscant, podczas którego latał X-wingiem próbując zapobiec zainfekowaniu Zonamy Sekot przez zmodyfikowany yuuzhański statek zarażony Alphą Red.
Druga galaktyczna wojna domowa
Powrót z emerytury
W 40 ABY, już na emeryturze, Wedge mieszkał z Iellą i Myri na Korelii w Koronecie. Pewnej nocy do drzwi ich mieszkania przybyła dwójka funkcjonariuszy Wywiadu Sojuszu Galaktycznego, kapitan Elsen Barthis i porucznik Titch. Chcieli oni porozmawiać z emerytowanym generałem. Iella schowała się w szafie z gotowym do użycia blasterem, a Wedge otworzył drzwi.
Agenci powiedzieli Antillesowi, że jest pilnie potrzebny na Coruscant, gdzie odkryto nowe dowody dotyczące starego śledztwa z czasów Rebelii. Emerytowany generał zdziwił się, że nie mogą mu przedstawić tych faktów na miejscu. Po chwili poprosił gości by wyszli na zewnątrz, gdyż chce pożegnać się z rodziną. Gdy tamci spełnili jego prośbę, Iella wyszła z ciemności i kazała mu uważać na Titcha. Wedge pożegnał się z rodziną i w towarzystwie agentów odleciał na Coruscant.
Tam dowiedział się, że jednak nie będzie w niczym pomagał lecz będzie więziony, z powodu nasilającego się konfliktu między Korelią, a Sojuszem. Oburzony Antilles odparł, że już odmówił rodakom współpracy bo jest na emeryturze. Mimo tego został zamknięty w Szybkowarze, w bloku 4502. Był to budynek służący w czasie wcześniejszych wojen. Antilles w obrębie swojego pokoju mógł robić co zechce, na przykład grać w stare symulacje bitew. Titch powiedział mu, że jeżeli spróbuje uciec to osobiście go zabije. Wedge zripostował mu mówiąc, że gdy tylko opuści swoje więzienie, Titch zostanie zdegradowany do mycia toalet.
Antilles z pozoru był posłusznym więźniem. Trzy razy dziennie dostawał posiłki, po za tym grał na symulatorach bitew. Pewnego dnia gdy zbliżała się pora kolejnego posiłku. Wedge zaczął wprowadzać swój plan ucieczki. Udając, że wciąż gra na symulatorze, zaczął robić niewielką kałużę na sąsiednim biurku, z wody, którą dostał do poprzedniego posiłku. Gdy przybył porucznik Titch, Antilles włączył zasilanie terminalu stojącego na sąsiednim biurku, przez co agent został porażony prądem. Z głośników rozległ się głos kapitan Barthis, aby wyłączyć zasilanie. Wedge rozbroił sparaliżowanego agenta i rozpoczął ucieczkę.
Po drodze spotkał panią kapitan i ogłuszył ją strzałem z blastera. Gdy opuścił Szybkowar znalazł nowe ubranie i X-winga, po czym odleciał z Coruscant. Wrócił do układu Koreliańskiego w czasie przeprowadzania operacji Okrążenie. Podczas lotu na Korelię, o mało nie zestrzeliła go jego własna córka, Syal, która służyła w siłach Sojuszu. Po wylądowaniu na planecie został mianowany na oficera łącznikowego pomiędzy premier Pięciu Światów, Aidel Saxan, a Ministrem Wojny, Thrackanem Sal-Solo.
Jakiś czas później wyruszył z panią premier na stację Toryaz w celu przeprowadzenia pokojowych rozmów z Sojuszem Galaktycznym. Na pokładzie placówki spotkał starego przyjaciela, Tycha Celchu. Piloci rozmawiali o sytuacji między Sojuszem, a Korelią, a gdy wyczerpali ten temat Wedge przeszedł do bezpieczeństwa Syal, o które Celchu miał dbać. Gdy uzyskał zapewnienie, że wszystko jest w porządku, piloci rozeszli się.
Pewnej nocy na stację przeniknęło dwudziestu koreliańskich zabójców. W wyniku zamachu zginęła pani premier Saxan. Wedge, Tycho, Jaina Solo i Zekk, przeprowadzili śledztwo lecz nie udało im się znaleźć sprawcy. Po zerwaniu obrad Antilles wrócił na Korelię i tam służył jako łącznik z nowym premierem, Denjaxem Tepplerem. Po jakimś czasie uczestniczył w naradzie wojennej, na której admirał Vara Karathas przedstawiła plan operacji Szlachetny Dzikus, dzięki której Korelia miała odzyskać Tralusa. Wedge nie zgodził się z brutalnością przedstawionego planu, którego autorem był sam Thrackan Sal-Solo. Przywódca groził generałowi lecz ten przedstawił własne sugestie, nie mniej skuteczne, a bardziej pokojowe. Sal-Solo zainteresował się tym planem i w końcu go przyjął. Po zakończeniu narady Thrackan zatrzymał Antillesa. Powiedział mu, że ma przeciągnąć Syal na stronę Korelii, pod groźbą śmierci. Wedge odmówił mówiąc, że przywódca może próbować, ale jego córka sama dokona wyboru, bez niczyjej pomocy. Wściekły Sal-Solo odszedł.
Nieoczekiwanie do operacji Szlachetny Dzikus zgłosił się Han Solo. Wedge rozpoczął treningi z byłym przemytnikiem. O uczestnictwie Solo nie wiedział nikt poza Antillesem, dlatego pewnego razu gdy wszedł Thrackan, Wedge ocalił przyjaciela przed śmiercią, każąc mu założyć hełm i udawać, że się zaciął. Po odejściu przywódcy, piloci poszli na drinka.
W końcu przyszedł czas na operację. Antilles i Solo wylecieli na Tralusa. Tam dzięki eskorcie przeniknęli blisko swojego celu, bazy Sojuszu galaktycznego. Jednak gdy siły przeciwnika związały walką ich eskortę, piloci byli zdani sami na siebie. W pewnym momencie Solo przepuścił Wedge'a na przód, pod pretekstem słabej znajomości terenu, w rzeczywistości jednak chciał odciągnąć córkę Antillesa, Syal, która ich zaatakowała. W końcu piloci dotarli do celu i zniszczyli pole chroniące bazę Sojuszu. Po krótkiej obserwacji, wrócili na Korelię.[1]
Wedge otwarcie nie zgodził się z niebezpiecznymi działaniami Trackana Sal-Solo. Antilles został również najwyższym dowódcą sił Korelii. Był również obecny w Kiri gdy Gejjen zmanipulował Solo do rozmieszczania audiencji z matką królowej Tenel Ka. Podczas kursu blokady, Wedge spotkał się z Jacenem Solo, by omówić polityczną i wojskową sytuację. Poprosił Jacena żeby pomógł mu uspokoić politykę Korelian, a później doprowadzić do pokoju. Kilka dni później Wedge podał się do dymisji z KorSeku. Agenci Korelian próbowali zamordować go lecz on uciekł z Corranem, jego żoną Mirax, ze swoją żoną i z innymi. Antilles został poproszony przez Luka aby uformował szwadron myśliwców. Wedge utworzył wtedy Szwadron Rakehell lojalny Jedi. Do jego szwadronu dołączyli: Corran Horn, Jaina Solo kilku innych Jedi jak również niektórzy weterani Republiki, szwadron kończyła jego córka Syal. On przewodził szwadronem podczas bitwy o Stację Centerpoint.
Ciekawostki
- We wszystkich trzech filmach oryginalnej trylogii, postać Wedge'a odgrywał Denis Lawson.
- Denis Lawson, filmowy Antilles, jest wujkiem Ewana McGregora, aktora odgrywającego postać Obi-Wana Kenobiego w trylogii prequeli.
