Geonosis/Legendy

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Przejdź do wersji kanonicznej.
Przeglądasz legendarną wersję tego artykułu.


Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji.

Pomóż mi, Obi-Wanie Kenobi. Jesteś moją jedyną nadzieją.

Ten artykuł potrzebuje przypisów.


Uwaga! Niektóre sekcje tego artykułu, lub też cały artykuł muszą zostać opatrzone odpowiednimi przypisami. Pomóż nam ulepszyć ten artykuł i dodaj do niego przypisy.

Geonosis
Astrografia
Region: Zewnętrzne Rubieże
Sektor: Arkanis
Układ: Geonosis
Pozycja w układzie: 2
Gwiazda: Ea
Księżyce: 4[1]
Współrzędne: R-17
Długość dnia: 30 standardowych godzin[1]
Długość roku: 256 lokalnych dni[1]
Geografia
Typ: Skalista
Średnica: 11 370 km
Atmosfera: Gęsta, tlenowa
Klimat: Pustynny
Dominujący krajobraz: Pustynie piaskowe i sterczące skały
Woda: Ok. 5%
Ważne miejsca:
Społeczeństwo i inne
Języki: Geonosjański
Rząd: Monarchia
Ludność: 100 miliardów
Struktura demograficzna:
Import: Surowce[1]
Eksport:
Przynależność:




Geonosis to skalisto-pustynna planeta położona na Zewnętrznych Rubieżach galaktyki. Odległa o mniej niż jednego parseka od Tatooine. Pochodzili z niej Geonosjanie. W czasie wojen klonów Federacja Handlowa używała jej jako tajnej fabryki droidów bojowych i kryjówki.

Opis planety

Typowy geonosjański krajobraz.

Planeta ta była drugim z pięciu skalistych światów orbitujących wokół żółtej gwiazdy na Zewnętrznych Rubieżach. Geonosis posiadał cztery duże księżyce i jedenaście mniejszych. Otaczały ją także pierścienie, co powodowało, że na Geonosis regularnie spadały deszcze meteorytów. Prawdopodobnie pas planetoid powstał w wyniku zniszczenia małego księżyca, do którego doszło podczas kolizji z kometą szeroką na dwa kilometry. Pierścienie bogate były w zasoby mineralne i przez to były eksploatowane na potrzeby lokalnych fabryk.

Strzelisty krajobraz Geonosis.

Planeta miała jaskrawy czerwono-pomarańczowy kolor. Była światem bardzo niegościnnym: dominującym elementem krajobrazu były pustynie piaskowe, a woda stanowiła zaledwie 5% powierzchni globu. Sterczące skały i niebo najczęściej miały kolor krwistoczerwony lub pomarańczowy. Komunikacja była tam bardzo utrudniona przez wysoką zawartość metalu w piasku. Planetę czasami nawiedzały też burze promieniowania, co zmuszało istoty żyjące na niej do ukrycia się pod ziemią, dlatego większość organizmów była przystosowana do życia w ciemnościach.

Geonosis miała stosunkowo dużą średnicę, ale niewielką grawitację i gęstą atmosferę.

Mieszkańcy, fauna i flora

Z pozoru Geonosis wydawała się niezamieszkała, było to jednak tylko złudzenie. Jej rdzennymi mieszkańcami byli Geonosjanie, humanoidalna rasa pochodząca od owadów. Ich budowle bardzo przypominały zwykłe skały i były nieodłącznym elementem krajobrazu, podobnie jak para unosząca się z podziemnych kryjówek Geonosjan.

Ze względu na wyjątkowo surowy klimat, na Geonosis przetrwać mogły tylko wyjątkowo odporne stworzenia i organizmy, takie jak:

Żyły tam również wyjątkowo wytrzymałe czerwone algi skalne.

Historia

Przed 22 BBY

Mimo trudnych warunków Geonosjanie stworzyli rozwiniętą cywilizację, produkowali statki, broń i droidy, które zaczęły interesować klientów z innych systemów. To właśnie fabryka droidów zaczęła produkować droidy bojowe dla Federacji Handlowej. Planeta jednak nadal pozostała mało znana i mało znacząca w galaktyce.

Siły Republiki lądują na Geonosis.

Przed 22 BBY odległe i zapomniane przez resztę galaktyki Geonosis stało się idealną bazą Konfederacji Niezależnych Systemów. Dzięki małemu zainteresowaniu ze strony Republiki działania Separatystów pozostały długo nie zauważone.

Wojny klonów

Geonosjanie nadal produkowali dla Federacji Handlowej i tym samym dla Separatystów droidy bojowe i ich ulepszoną wersję superdroida bojowego, byli też w posiadaniu planów Gwiazdy Śmierci. Republika dowiedziała się jednak co się dzieje, dopiero, gdy odkrył to Jedi Obi-Wan Kenobi, który śledząc łowcę nagród Jango Fetta dotarł na Geonosis. Podsłuchał spotkanie przywódcy Geonosjan, Poggle’a Mniejszego, z hrabią Dooku i innymi przywódcami separatystów. Został jednak złapany i uwięziony.

Bitwa o Geonosis.

Najwyższa Rada Jedi wysłała na ratunek Obi-Wanowi grupę złożoną z ponad 200 rycerzy Jedi, do której dołączyli później także jego padawan Anakin Skywalker i senator Padmé Amidala. Na arenie gdzie mieli zostać straceni wywiązała się bitwa pomiędzy Jedi, a armią Separatystów. Batalia zakończyłaby się najprawdopodobniej klęską Jedi, których większość zginęła, gdyby nie nieoczekiwana pomoc armii klonów dowodzonej przez mistrza Yodę.

Bitwa o Geonosis była jednym z najważniejszych i największych starć w wojnach klonów, które zostały przez nią zapoczątkowane. Zakończyła się zwycięstwem Republiki, jednak przywódcom Separatystów w tym hrabiemu Dooku udało się uciec.

Frontalny atak na fabrykę droidów.

Jakiś czas po bitwie na planecie wznowiono produkcję droidów bojowych dla Federacji Handlowej. Dzięki senator Padmé Amidali Republika dowiedziała się o kolejnej fabryce i na Geonosis po raz kolejny zawitała wojna. Na planetę przybyły siły Republiki, które poniosły ciężkie straty, lecz zdołały przechylić szalę zwycięstwa na swoją stronę. Jedi podłożyli ładunki wybuchowe, które wysadziły fabrykę i starcie zakończyło się wygraną Republiki, której Geonosjanie musieli się podporządkować.

Imperialna okupacja


Uwaga: Poniższy fragment historii pochodzi z gry Empire at War. Kanoniczność nie została oficjalnie dookreślona.


"Wybrałem planetę na której zdobędziemy konieczne surowce i niezbędną siłę roboczą do ukończenia planu. [2]
- Wielki moff Tarkin do Dartha Vadera.

W 1 BBY budowa Gwiazdy Śmierci spowolniła się z powodu braku surowców i niewolników potrzebnych do ukończenia broni. Imperium wysłało więc na planetę siły uderzeniowe pod dowództwem samego Mrocznego Lorda Sithów Dartha Vadera. Geonsjanie spodziewając się ataku sprzymierzyli się z rebeliantami. Jednak i to przymierze nie zdołało powstrzymać sił Imperium i planeta po raz kolejny znalazła się pod okupacją.


Tu kończy się fragment historii z Empire at War.


Przypisy

Źródła