Żołnierz-klon/Legendy

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Przejdź do wersji kanonicznej.
Przeglądasz legendarną wersję tego artykułu.


Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.

Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji.

To oburzające. Nie macie dowodów!

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł.

To hasło nie posiada kompletu źródeł dla zawartych w nim informacji. Jeśli znasz ich pochodzenie, skoryguj/dodaj ich spis w sekcji Źródła oraz zweryfikuj ich prawdziwość. Następnie poproś Strażników o usunięcie szablonu.

Żołnierz-klon
Twórca/Twórcy Sifo-Dyas
Przywódca/Przywódcy Palpatine
Lokacja/Lokacje
Data założenia 32 BBY
Data rozwiązania 19 BBY
Przynależność



Żołnierz-klon to określenie klonów wyhodowanych na Kamino na potrzeby Wielkiej Armii Republiki. Zamówione w roku 32 BBY przez mistrza Jedi Sifo-Dyasa, rozpoczęły służbę w bitwie o Geonosis w roku 22 BBY. Fakt, że stanowiły główną siłę w wojskach Republiki Galaktycznej, w jej konflikcie z Konfederacją Niezależnych Systemów spowodował, że nazwano go wojnami klonów.

Wszystkie klony były stworzone w oparciu o kod genetyczny łowcy nagród, Jango Fetta, w związku z czym miały jego rysy twarzy oraz podobną posturę. Dzięki licznym manipulacjom genetycznym oraz szczegółowemu planowi żywienia były fizycznie zbudowane lepiej od swojego pierwowzoru.

Historia

Powstanie

Świeżo stworzone klony w komorach podtrzymujących życie.

W bliżej nieokreślonym czasie Darth Plagueis wraz ze swoim uczniem Darthem Sidiousem postanowili utworzyć armię w celu zniszczenia wszystkich Jedi. Wraz z rozwojem pomysłu postanowili, że będzie ona walczyć u ich boku, by później dokonać zdrady i wykonać rozkaz 66. Plagueis podpowiedział pomysł ze stworzeniem sił zbrojnych mistrzowi Jedi Sifo-Daysowi, który posiadał dar przewidywania przyszłości i związku z tym był świadom mrocznych czasów nadchodzących dla Republiki. Sith zaoferował mężczyźnie wsparcie finansowe z firmy Damask Holdings. Wkrótce, w okolicy roku 32 BBY, w tajemnicy przed Zakonem i Senatem Galaktycznym, Sifo-Dyas zamówił u Kaminoan armię klonów. Popełnił jednak jeden błąd, gdyż zwierzył się ze swoich planów przyjacielowi, hrabiemu Dooku, który wówczas był już uczniem Dartha Sidiousa.

Nie upłynęło wiele czasu, gdy Dooku zabił Sifo-Dyasa. Hrabia postanowił przejąć pieczę nad projektem. W tym celu zwerbował łowcę nagród, Jango Fetta, by stanowił wzór genetyczny dla hodowanych żołnierzy. Wykasował również informacje dotyczące istnienia Kamino z Archiwów Jedi, by członkowie Zakonu, a także i Republika nie dowiedzieli się o tworzonej dla nich armii.

Dorosłe klony w bazie szkoleniowej na Kamino.

Minęło dziesięć lat nim Jedi odkryli istnienie sił zbrojnych tworzonych dla wzmocnienia Republiki Galaktycznej. Obi-Wan Kenobi, podążając za Jango Fettem, uwikłanym w zlecenie zabójstwa Padmé Amidali na Coruscant, odnalazł planetę Kamino i znajdującą się na niej armię, będącą wtedy w końcowej fazie tworzenia. Gdy Jedi przekazał te informacje Najwyższej Radzie, postanowił schwytać Jango, który wkrótce uciekł na planetę Geonosis. W tym samym czasie, reprezentant Jar Jar Binks zaproponował w Senacie Galaktycznym utworzenie i umocowanie prawne armii dla Republiki.

Gdy Kenobi przybył na Geonosis, dowiedział się również o powstaniu Konfederacji Niezależnych Systemów, której przywódcą został hrabia Dooku. Wkrótce zaowocowało to wybuchem bitwy, w której żołnierze-klony zadebiutowały jako oficjalne siły zbrojne Republiki Galaktycznej. Od tego momentu w historii rozpoczął się trzy letni konflikt nazwany wojnami klonów.

Wojny klonów

Po rozpoczęciu się wojny, klony wysyłane były na planety zaatakowane przez Separatystów, lub ważne strategicznie dla Republiki, w celu ich ochrony. Przez cały konflikt na Kamino trwała produkcja żołnierzy, gdyż nie malało zapotrzebowanie na nich. Klony podlegały rycerzom Jedi, którzy byli dla nich generałami oraz Wielkiemu Kanclerzowi, który objął stanowisko naczelnego wodza sił zbrojnych.

Po powstaniu Imperium Galaktycznego

Gdy wojny klonów dobiegły końca, na rozkaz Kanclerza Palpatine'a żołnierze wykonali rozkaz 66, który wchodził w skład Instrukcji Awaryjnych Wielkiej Armii Republiki. Mówił on o zabiciu wszystkich Jedi. Podczas gdy w całej galaktyce żołnierze wypełniali polecenie, na Coruscant Republikę przemieniono w Imperium Galaktyczne, na którego czele stanął Kanclerz Palpatine obierając tytuł Imperatora.

Żołnierze-klony stanowiły przez pewien czas element składowy armii Imperium, lecz z uwagi na przyspieszony czas dojrzewania zaczęły wkrótce wymierać. Po jakimś czasie zostały wyparte z sił zbrojnych przez zwykłych rekrutów, a klonowanie zostało zabronione. Niektórzy żołnierze, wiedzieli, czym na prawdę było Imperium oraz, że spisek Jedi, który im wmówiono to kłamstwo. Postanowili, więc walczyć z nowym ładem.

Po upadku Imperium Galaktycznego

W trakcie kontrofensywy Thrawna, armia i marynarka Imperium pilnie potrzebowały żołnierzy. Wielki admirał wiedział, iż pobór może wzbudzić rozruchy wśród ludności, dlatego zdecydował się poszukać skarbca Imperatora na Górze Tantiss, gdzie znajdowały się cylindry Spartii wykradzione od dawnych mistrzów klonowania. W tamtym czasie klony produkowane były w czasie mniejszym niż miesiąc. Klonowani byli najlepsi szturmowcy i piloci Imperium. Klonami były obsadzane między innymi okręty z Floty Katańskiej.

Zmiany w genomie

Tempo starzenia się

Dzięki zmianom genetycznym wprowadzonym na Kamino, klony dorastały, a więc i starzały się w tempie dwukrotnie szybszym od naturalnego. Dzięki temu stworzenie w pełni gotowej armii trwało 10 zamiast 20 lat, równocześnie jednak dwukrotnie zmniejszył się przewidywany czas życia żołnierzy.

Zdolności bojowe

Żołnierze-klony byli "zaprogramowani" tak, aby zwiększyć ich odwagę i koncentrację w boju, lojalność oraz posłuszeństwo wobec przełożonych. Klon nie był praktycznie zdolny do kwestionowania rozkazów, jakie mu wydano - wypełniał je z całkowitym spokojem i bez wątpliwości.

Stworzono kilka serii klonów, w których uwarunkowanie to było zmniejszone:

  • Komandosi Republiki - klony o zwiększonej samodzielności, przeznaczone do działania w czteroosobowych drużynach komandosów.
  • Klony ARC - klony o znacznie większej samodzielności, przeznaczone na elitarnych komandosów-zwiadowców działających w pojedynkę.
  • Null ARC - 12 żołnierzy serii próbnej, nie warunkowanych pod względem lojalności; uznani zostali za niespełniających parametrów i przeznaczeni przez Kaminoan do uśmiercenia

Specjalizacje

Poza komandosami, klony były też szkolone do innych specjalizacji. Wśród nich można wyróżnić działanie na obszarach wodnych, polarnych lub leśnych, pilotaż myśliwców, pojazdów szturmowych, transportowców, czy w końcu służbę na pokładzie okrętów wojennych WAR. Specjalizacja ta znajdowała odzwierciedlenie w przydzielanym im wyposażeniu, a przede wszystkim - pancerzach. Z czasem powstawało coraz więcej wariantów zbroi, przystosowanych do działania w konkretnych warunkach.

Żołnierze-klony

Takie klony były podstawowymi żołnierzami Armii Klonów.

Ich zbroje składały się z czarnego uniformu ochronnego i 18-częściowego białego pancerza. Po zmianie zbroi z fazy I na II ich zbroje zostały unowocześnione. Zmieniony został kształt hełmów oraz dodano do zbroi grubszy pancerz.

Klony ARC

Byli doskonale wyszkoleni oraz posiadali dużo ponadprzeciętnych umiejętności. Umieli posługiwać się wieloma rodzajami broni dystansowych.

Piloci

Wybrane losowo klony, które w czasie szkolenia na Kamino przeszły dodatkowy trening z zakresu obsługi pojazdów. Zajmowały się prowadzeniem i pilotowaniem maszyn znajdujących się na składzie Wielkiej Armii Republiki, od niewielkich AT-RT po myśliwce typu ARC-170. Teoretycznie dzięki szkoleniu mogły prowadzić każdy pojazd. Ich zbroja była nieco uboższa niż u ich kolegów z piechoty. Stanowiła ją przede wszystkim kamizelka na korpus z systemem podtrzymywania życia. Ich hełmy również miały całkowicie inną budowę. Wizjery były większe by pilot miał większy zasięg pola widzenia. Za czasów Imperium hełm bardziej zaczął przypominać hełm szturmowców. Różnił się tylko kolorem oraz oznaczeniami.

Klony podwodne

Typ żołnierzy-klonów wyspecjalizowanych do walki pod wodą. Klony te były uzbrojone w specjalne karabiny DC15a/Sea. By skutecznie poruszać się w środowisku wodnym, każdy żołnierz otrzymał zintegrowany ze zbroją, system napędowy. Takie klony posiadały także: specjalne nieprzemakalne i wodoodporne kostiumy, płetwy na stopach oraz butle z tlenem. W czasie wojen klonów użyto ich tylko kilka razy. Najbardziej znanymi bitwami z ich udziałem były bitwy: o Kalamar i o Kamino.

Bagienne i leśne klony

Tego typu klony zostały wyszkolone do walki i przemieszczania się przez bagna i lasy. Posiadały zielonobrązowe zbroje, które miały kamuflować ich w bagnistych i zalesionych terenach. Posiadały także inne hełmy niż reszta klonów.

Piechota powietrzna

Piechota powietrzna to typ żołnierzy-klonów przystosowanych do szybkiego poruszania się w powietrzu na średnich wysokościach. Wyposażeni w plecaki odrzutowe, specjalne aerodynamiczne zbroje i skrzydła manewrowe, mogli przemieszczać się po polu bitwy ze zdumiewającą prędkością. Ich obecność na linii frontu dawała sporą gammę nowych możliwości każdemu dowódcy. Tą unikatową formację wykorzystywano bardziej jako szybki zwiad na polu bitwy niż jako konkretnych napastników. Lecz ich zadaniem nie było tylko obserwowanie ruch wojsk nieprzyjaciela, ale także rozpoznawanie terenu znajdującego się przed wędrującą armią klonów. Uzbrojenie: DC-15s, Granatnik EMP, granaty.

Klony śnieżne

Klony śnieżne były zwykłymi klonami, wyposażonymi w szczelne termicznie pancerze. Broń, której używali, była identyczna jak u zwykłych żołnierzy. Jedynym specjalistycznym sprzętem tego rodzaju żołnierzy były śmigacze typu Freeco.

Żołnierze Oddziałów Specjalnych

Żołnierze 21 Korpusu Nova, dowodzeni przez komandora Bacarę oraz mistrza Ki-Adi-Mundiego byli wyposażeni w specjalny model pancerza, wykonanego z synthmeshu, chroniącego przed piaskiem i zimnem oraz buty o zwiększonej przyczepności. Z tego powodu przeznaczeni oni byli do walki na niesprzyjającym terenie. Posługiwali się tymi samymi blasterami, co pozostali żołnierze.

Zwiadowcy

Zwiadowcy byli oczami i uszami Wielkiej Armii Republiki. Ta niesamowicie cenna formacja stanowiła główne źródło informacji na polu bitwy. Byli lżej opancerzeni od innych klonów oraz posiadali specjalne hełmy z przyrządami pomagającymi w orientacji w terenie. Najczęściej byli wysyłani na zwiad lub do szybkiego ataku. Na większych odległościach przemieszczali się przy pomocy śmigaczy. Specjalnie przeszkoleni i odpowiednio wyposażeni przemykali przez rejon walk zbierając dane na temat położenia i ruchów przeciwnika dostarczając je potem do centrów dowodzenia. Dzięki tym zabiegom powstały zwarte i klarowne obrazy pola bitwy pozwalający na maksymalne wykorzystanie posiadanych zasobów.

Lansjerzy

Lansjerzy byli unikatową formacją w armii. To ekstremalnie mobile jednostki przeznaczone do rozpoznania w czasie bitwy i szybkich ataków nękających. Pędząc na swoich speederach, dzierżąc lance przypominali mitycznych rycerzy, ich atak też niewiele się od antycznej sztuki walki różnił. Oprócz lanc byli wyposażeni w blaster DC-15S.

Klony saperzy

Te klony pełniły w WAR funkcje saperów. Byli przeszkoleni w rozbrajaniu bomb, unieszkodliwianiu min i broni. Nosili ze sobą sprzęt pomagający im w rozbrajaniu ładunków, lecz mimo to posiadali blastery i inną broń ręczną.

Klony strzelcy

Te klony miały za zadanie obsługiwanie machin kroczących. np. AT-TE. Oprócz tego, że znały się na pilotowaniu i korzystaniu z dział, umiały jeszcze wykonywać przy nich drobne naprawy. Nosili lekką broń ręczną.

Klony spadochroniarze

Spadochroniarze, wykorzystujący specjalny model zbroi, wytrzymujący duże ciśnienie, wykorzystywani byli do operacji desantowo-szturmowych jako jednostki, gotowe w każdym miejscu i o każdym czasie, skoczyć wprost w pole walki. Zamiast spadochronów, posiadali zestawy repulsorowe, dzięki którym gładko opadali na ziemię.

Klony komandosi

W WAR byli wykorzystywani, podobnie jak klony ARC, do zadań specjalnych. Byli dobrze wyszkoleni i charakteryzowali się wyjątkowym kształtem hełmów.

Advanced Recon Force

Advanced Recon Force to jedna z odmian zwiadowców. Doskonale umieli obsługiwać łaziki AT-RT, małe czołgi i inne pojazdy bojowe. Potrafili też strzelać z lekkich blasterów.

Piloci AT-RT

Żołnierze ARF podczas otrzymywania zbrój fazy II zostali przechrzczeni na pilotów AT-RT. Ich zadania nie zmieniły się. Największą nowinką u tych klonów był hełm - pozbawiony osłony antyodblaskowej, co zwiększyło jego opływowość, oraz łagodniejsze zakończenie u góry.

Klony pustynne

Klony pustynne byli zwykłymi żołnierzami, lecz posiadali specjalne zbroje w barwach piasku służące im do maskowania. Dzięki takiemu opancerzeniu łatwiej było klonom przetrwać burze piaskowe.

Klony z miotaczami płomieni

Takie klony były od małego uczone przezwyciężać naturalny strach przed ogniem. Żołnierze byli wyposażeni w specjalne, ognioodporne kamy i kombinezony wyposażone w system chłodzenia. Ich podstawową bronią był miotacz płomieni typu X-42. Ten typ broni nie był zbyt skuteczny w walce z droidami, doskonale jednak sprawdzał się w walce z organicznymi przeciwnikami, np. Geonosjanami. Oddział klonów z miotaczami płomieni, dowodzony przez komandora Jeta, wziął udział w drugiej bitwie o Geonosis.

Heavy Troopers

Heavy Troopers byli specjalną formacją klonów ARC. Wyposażano ich w liczne rodzaje broni ciężkiej, powodującej większe straty w oddziałach wroga.

Klony-mechanicy

Niektóre klony były szkolone nie w zakresie walki, tylko mechaniki. Tego typu żołnierze naprawiali myśliwce i kanonierki oraz serwisowali droidy astromechaniczne. W przeciwieństwie do pozostałych klonów, ci nie mieli pancerza tylko specjalny roboczy strój.

Klony-medycy

Medycy byli zwykłymi szeregowymi, przeszkolonymi jednocześnie w zakresie leczenia i udzielania pierwszej pomocy. Wyposażano ich w bandaże i leki na bazie bacty, dwa wypalacze, dwa wibroskalpele oraz jeden skalpel laserowy. Czasem sanitariuszy wspierały droidy medyczne FX-3 lub 2-1B.

Klony-piloci od tajnych operacji

W szeregach WAR istniała również grupa klonów-pilotów, wyspecjalizowanych w wykonywaniu tajnych misji. Jedynym znanym przypadkiem wykorzystania takiego typu żołnierza jest dostawa zaopatrzenia do bazy Republiki na Christophsis przy użyciu niewidzialnego statku.

Piloci AT-TE

Ta odmiana żołnierzy była przeznaczona do sterowania maszynami kroczącymi typu AT-TE. Na każdą jednostkę przypadało dwóch czołgistów: główny pilot oraz obserwator, wybierający cele i koordynujący pracę pięciu kanonierów, stanowiących resztę załogi.

Klony z plecakami odrzutowymi

Ten typ klonów był bardzo podobny do spadochroniarzy. Plecaki odrzutowe nie pozwalały jednak skakać z tak dużych wysokości. Za to klony z plecakami rakietowymi unosiły się nad polem bitwy i ostrzeliwały wroga z powietrza. W razie potrzeby żołnierze ci mogli szybko się przemieszczać, omijając wszelkie przedmioty na polu walki. Nie istniały konkretne grupy takich klonów – w plecaki odrzutowe wyposażano standardowych żołnierzy - jednak niektóre korzystały z nich tak często, iż były utożsamiane z tą odmianą klonów.

Klony z oddziału uderzeniowego

Klony z oddziału uderzeniowego stanowili trzon Gwardii Coruscańskiej. Ich zadaniem była ochrona Senatu Galaktycznego oraz senatorów. Istniała specjalna grupa interwencyjna, na wypadek ataku terrorystycznego. Część klonów z oddziału uderzeniowego tworzyła Grupę Eskorty Dyplomatycznej, chroniącej polityków, podróżujących po galaktyce.

Klony z oddziału prewencji

Wśród klonów z oddziałów uderzeniowych znajdowała się specjalna odmiana żołnierzy, przeznaczona do panowania nad tłumem i tłumienia zamieszek. W tym celu wyposażano ich w elektropałki i plastoidowe tarcze. Takie oddziały stacjonowały w stolicy, zapewniając spokój na ulicach planety-miasta. Zadaniem tych klonów była również pomoc policji w ściganiu przestępców.

Snajperzy

Snajperzy mieli za zadanie eliminację pojedynczych celów z dużej odległości. W tym celu wyposażono ich w blastery typu DC-15x. Ponadto klony tego rodzaju używali droidów zwiadowczych R1.

Specjaliści od tajnych operacji

Specjaliści od tajnych operacji byli wyposażeni w nowoczesne pancerze z najnowszym modelem systemu komunikacyjnego. Ich zadaniem było najczęściej przenikanie za linię wroga w celu przeprowadzenia dywersji lub dostarczenia zapasów do oblężonych republikańskich placówek.

Rangi wojskowe

Żołnierze posiadając jeszcze I fazę zbroi, w zależności od stopnia wojskowego i przynależności do danego dywizjonu posiadali kolorowe elementy. Kolor oznaczeń świadczył o stopniu.

Szeregowy

Zobacz kategorię zawierającą znanych szeregowców.

Najniższy stopień, jaki bez szczególnego nadania otrzymywali klony z podstawowym wykształceniem bojowym oraz doświadczeniem. Nie mieli żadnej władzy w grupie, drużynie; to oni podlegali klonom o wyższym stopniu, najczęściej oficerskim. Ich zbroja nie posiadała żadnych dodatków ani dodatkowych barw.

Sierżant

Zobacz kategorię zawierającą znanych sierżantów.

Mógł dowodzić dziesięcioosobową drużyną.[1] Kiedy klony nosiły pierwszą fazę zbroi, sierżantów łatwo było wyróżnić spośród innych żołnierzy, ponieważ nosili zbroję z oliwkowozielonymi elementami.

Porucznik

Zobacz kategorię zawierającą znanych poruczników.

Klony, dowodzące plutonem nosiły stopnie porucznika. W dowodzeniu wspomagali ich sierżanci. Pod ich rozkazami znajdowało się 36 żołnierzy, czyli 4 drużyny.[1]

Kapitan

Zobacz kategorię zawierającą znanych kapitanów.

Kapitan mógł dowodzić kompanią składającą się ze 144 żołnierzy sformowanych w 4 plutony.[1] Kapitanowie podczas pierwszej fazy zbroi byli łatwo rozpoznawalni gdyż posiadali naramienniki, kamę oraz czerwone elementy zbroi i podobnie było podczas drugiej fazy zbroi.

Komandor

Zobacz kategorię zawierającą znanych komandorów.

Komandor w wojsku lądowym mógł dowodzić regimentem, czyli 4 batalionami, łącznie: 2304 żołnierzami.[1] Byli najczęściej objęci programem ARC. W przypadku floty mógł dowodzić grupą okrętów. W strój komandora, tak jak w przypadku kapitana wchodziła kama, naramienniki i różnokolorowe elementy zbroi. Komandorzy we flocie nosili zwykłe szare mundury.

Wraz z rozwojem i podziałami klonów na kolejne specjalizacje wprowadzono II fazę zbroi. Zaprzestano używać kolorowych oznaczeń jako symbol stopnia wojskowego, zamiast tego wprowadzono różnego rodzaju modyfikacje zbroi, inne dla każdego stopnia.

Zbroja

Pierwsza faza zbroi

Warianty I fazy zbroi żołnierzy-klonów.

Każdy żołnierz-klon wyhodowany na Kamino otrzymywał zbroję, broń oraz inne rzeczy potrzebne do przetrwania w bitwie.

Początkowo nie było żadnych klas klonów, poza "zwykłymi" szturmowcami, pilotami, komandosami i klonami ARC. Poza komandosami klony posiadały identyczne zbroje, które były wzorowane na zbrojach Mandalorian[2]. Jedynie klony ARC od samego początku posiadały ulepszone zbroje i broń. Komandosi nosili zupełnie inny wariant zbroi - jej najnowocześniejsze systemy pozwalały wręcz na jej samodzielne funkcjonowanie.

Druga faza zbroi

Niektóre warianty II fazy zbroi żołnierzy-klonów.

W trakcie wojny zaczęto dzielić żołnierzy na specjalistyczne klasy. Nierzadko zdarzało się, iż jedna klasa klonów tworzyła jeden dywizjon, np. Żołnierze Galaktycznych Oddziałów Specjalnych prowadzili walki na ośnieżonych planetach.

Podstawowe zmiany, jakie wprowadzono to między innymi zmiana kształtu wizjera w hełmie jak i całego hełmu, lepsze dopasowanie wzmocnionej zbroi do ciała, zaopatrzenie klonów w niezbędniki, komunikatory jak i różnego rodzaju atrybuty odzieży potrzebne w różnorakich warunkach klimatycznych.

Formacje

212 Batalion Szturmowy.

W armii służyły poszczególne formacje:

Niektóre oddziały składały się ze zwykłych klonów, które posiadały po prostu własne oznaczenia.

501 Legion

Zobacz główny artykuł: 501 Legion.
501 Legion.

W Legionie 501 służyli specjalnie wyszkoleni, elitarni żołnierze. Formacja ta wykonywała ekstremalne zadania (pod sam koniec konfliktu było to m.in. zniszczenie Świątyni Jedi). W okresie galaktycznej wojny domowej w skład Legionu 501 wchodzili imperialni szturmowcy, a zwierzchnictwo nad Legionem objął Darth Vader - stąd Legion 501 nazywano Pięścią Vadera.

Sytuacja prawna

Formalnie klony były własnością Republiki - nie posiadały praw obywatelskich, nie mogły głosować, nie obejmowała ich żadna forma ubezpieczenia społecznego. Również opieka medyczna nad klonami z WAR była zupełnie oddzielona od cywilnej; żołnierze, którzy ze względu na odniesione obrażenia nie mogli dłużej być skuteczni w walce lub służbach wsparcia byli potajemnie uśmiercani.

Przypisy

Źródła

Żołnierz ARF.
Źródło: „https://ossus.pl/index.php?title=Żołnierz-klon/Legendy&oldid=489745”