Soontir Fel
|
|
 |
Być może w archiwach są braki.
Ten artykuł wymaga poszerzenia. Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji. |
| Soontir Fel |
| Data i miejsce narodzin: | 28 BBY |
| Miejsce pochodzenia: | Korelia |
| Rasa: | Człowiek |
| Wzrost: | 183 cm |
| Kolor włosów: | Czarne |
| Kolor oczu: | Ciemnobrązowe |
| Kolor skóry: | Jasna |
| Przynależność: | |
| Profesja: | Pilot |
Baron Soontir Fel był imperialnym pilotem, pochodzącym z Korelii. Poślubił Syal Antilles, z którą miał sześcioro dzieci. Do 4 ABY walczył po stronie Imperium. Później na krótko przeszedł na stronę Nowej Republiki, aż w końcu dołączył do sił wielkiego admirała Thrawna.
Biografia
Młodość
Soontir Fel był najstarszym synem koreliańskiego farmera. Od młodości nielegalnie pracował dla gigantycznego kartelu rolniczego Allied Grain and Roughage, gdzie jako pilot niewielkich frachtowców rozwożących zaopatrzenie i narzędzia zastępował swojego osłabionego zatruciem ojca. Krótko po swoich osiemnastych urodzinach, tuż po oficjalnym zastapieniu rodzica na stanowisku w AGR, ocalił pewną dziewczynę przed niechcianymi zalotami syna jednego z członków zarządu kartelu. Szefowie firmy chcieli zatuszować sprawę i zaproponowali mu przyjęcie do akademii imperialnej na Caridzie oraz zapewnienie jego rodzinie opieki. Jednak gdyby się nie zgodził jego ojcu postawiono by zarzuty. Fel niechętnie zaakceptował ofertę.
W służbie Imperium
Podczas szkolenia w akademii, Fel szybko ukazał się jako znakomity pilot. Mówiono, że latał myśliwcami TIE lepiej, niż kadet Han Solo, z którym mierzył się w symulowanych walkach. Ta rywalizacja przerodziła się ostatecznie w dość ostry konflikt pomiędzy pilotami. Ostatecznie, Solo ukończył szkolenie jako najlepszy pilot w swojej klasie, a Fel musiał zadowolić się zaszczytem otwarcia uroczystości wręczenia dyplomów.
Niedługo później otrzymał jednak stopień porucznika i został dołączony do 37. Imperialnego Skrzydła Myśliwskiego jako pilot myśliwców TIE. Podczas swojej pierwszej misji pomógł zlikwidować fanatyków Lortan, którzy przetrwali czystkę resaliańską. Po roku służby otrzymał awans na kapitana i dobrowolnie zdecydował się przedłużyć ją jeszcze o rok.
Później, Soontir Fel został mianowany dowódcą pancernika Pride of the Senate i walczył pod rozkazami admirała Winstela Greelanxa przeciwko przemytnikom w bitwie o Nar Shaddaa. Potyczka zakończyła się jednak przegraną wojsk Imperium i kapitan Fel został przeniesiony na dwa lata do akademii imperialnej na Prefsbelt IV. Tam był instruktorem kadetów. Miał nadzieję, że uda mu się dostać do elitarnego oddziału ochronny moffa Tarkina. Gdy jednak dwaj podopieczni Fela, Derek Klivian i Biggs Darklighter, uciekli i przyłączyli się do Rebelii, Fel musiał zapomnieć o swoich marzeniach.
Został karnie przeniesiony do 181 Pułku Imperialnych Myśliwców, który zwany był wówczas przez pilotów One-Eighty-Worst. Tam jego przełożonym został pułkownik Evir Derricote. Jako dowódca skrzydła, w zadziwiająco krótkim czasie doprowadził swój oddział do pełnej sprawności bojowej. W rezultacie został wysłany przez Imperium Galaktyczne do walki podczas drugiej bitwy o Ord Biniir, gdzie razem ze swoimi pilotami rozgromił flotę rebeliancką.
Zbieg okoliczności sprawił, że w tym samym dniu miała miejsce bitwa o Yavin 4. Imperialna propaganda, aby nieco zmniejszyć rozmiar klęski, nagłośniła zwycięstwo 181 pułku. Dwudziestoośmioletni Fel przybył na Coruscant jako bohater i dostał awans na majora. W stolicy poznał aktorkę Wynssę Starflare i zakochał się w niej. Będąc ciągle na Coruscant, Fel zmniejszył o połowę liczebność swojej jednostki i ze skrzydła uczynił elitarną grupę składającą się z trzech szwadronów.
Rok po zwycięstwie pod Ord Biniir, Fel poślubił Wynssę, która ujawniła mu wtedy swoje prawdziwe imię - Syal Antilles. Powiedziała mu też, że była siostrą największego pilota Sojuszu Rebeliantów. Wtedy to Fel przygotował na wszelki wypadek plan, który umożliwiłby Syal bezpieczne zniknięcie, gdyby jej pokrewieństwo z Wedge'em wyszło na jaw.
Podczas zwycięskiej bitwy o Derrę IV, Soontir Fel znowu się wyróżnił. W efekcie został pułkownikiem i otrzymał tytuł barona od samego Palpatine'a. Wtedy to przeniósł swoją rodzinę z farmy, do swoich nowych apartamentów na Korelii. Fel walczył zarówno podczas bitwy o Hoth, jak i bitwy o Endor. Czerwone pasy, którymi ozdobione były panele słoneczne TIE Interceptorów 181 pułku siały strach w sercach przeciwników.
Minął jakiś czas. Po śmieci Palpatine'a Imperium rozpadło się, gdyż o władzę zaczęli walczyć między sobą wysocy imperialni dowódcy i wpływowi politycy. Jednym z pretendentów była Ysanna Isard. Fel był jej podwładnym, lecz wyjątkowo nie podobały mu się jej słabe rządy. W odwecie za krytykę, sześć miesięcy po bitwie o Endor, Isard zleciła 181 pułkowi niemożliwe zadanie - obronę planety Brentaal IV. Soontir Fel nie mógł kwestionować rozkazu. Ruszył ze swoim oddziałem do walki, został zestrzelony przez pilotów z Eskadry Łotrów i pojmany. Wtedy to wyrzekł się Imperium, przeszedł na stronę Nowej Republiki i dołączył do Eskadry Łotrów.
Pilot Nowej Republiki
Syal w tym czasie wykorzystała plan obmyślany przez Soontira i ukryła się, aby uniknąć zemsty Ysanny. Przez siedem miesięcy baron poszukiwał swojej ukochanej, ale nie udało mu się znaleźć. Później, Fel pomógł Eskadrze Łotrów wygrać kluczową bitwę przeciwko wojskom Isard. Rozwścieczona porażką Ysanna obmyśliła plan, aby pozbyć się barona. Cała akcja została zapoczątkowana przez wielkiego admirała Thrawna, który czekał wtedy jeszcze w ukryciu w Nieznanych Regionach.
Imperium Ręki
Około półtora roku po bitwie o Endor, Isard pojmała Fela i przetransportowała go do tajnej bazy Thrawna na Nirauanie. Tam, wielki admirał, przekonał barona, że w Nieznanych Rejonach istniały zagrożenia i potrzebni mu byli doświadczeni żołnierze, którzy mogliby się im przeciwstawić. Fel przyłączył się do Chissa, a Thrawn w zamian za to sprowadził mu jego żonę, tak aby mogli żyć ze sobą. Mniej więcej w tym okresie na świat przyszła piątka dzieci Soontira i Syal. Wśród nich był Jagged Fel, który został tak nazwany od imienia ojca Syal. Gdy Thrawn ruszył na podbój galaktyki, Fel pozostał w bazie na Nirauanie, gdzie dowodził szwadronami Chissów.
Thrawn zginął podczas bitwy o układ Bilbringi, lecz ani Fel, ani admirał Voss Parck, ani nikt inny z popleczników wielkiego admirała nie wątpił, że Thrawn wróci. Mniej więcej w tym czasie stracił prawe oko podczas walki, lecz odmówił zainstalowania sobie protezy. Podczas kryzysu Ręki Thrawna, Fel i Prack nieskutecznie próbowali przeciągnąć Marę Jade na swoją stronę.
Gdy Yuuzhan Vongowie zaatakowali galaktykę, baron nie dołączył do sił Chissów, które walczyły z najeźdźcą pod Ithorem. Jeden ze szwadronów został jednak poprowadzony przez syna Soontira, Jaggeda.
