Mandaloriańscy rycerze
|
|
Mandaloriańscy rycerze byli nieudanym projektem naukowym stworzonym przez Antosa Wyricka, znanego też jako Demagol.
Geneza
Za początek tego projektu uznać można walkę Mandalora Nieposkromionego z Uliciem Qel-Dromą. Jeden z Mandalorian, Antos Wyrick był zdruzgotany faktem, że ktoś zdołał pokonać Mandalora i od tego momentu był opętany obsesją dowiedzenia się skąd bierze się potęga Jedi. Jeszcze przed zakończeniem wielkiej wojny Sithów zakradł się on do komnat Ulica, skąd skradł szatę Jedi, jak się później okazało należącą do mistrza Ulica, Arci Jetha. Po zakończeniu wojny Wyrick opuścił Mandalorian udając się na uniwersytet na Arkanii, gdzie spędził jakiś czas, później zaś po wprowadzeniu zmian w polityce kadrowej uniwersytetu wylądował pośród zdolnych arkaniańskich odprysków, gdzie zdał sobie sprawę, że szata którą ma, należy do Arci a nie jak sądził, do Ulica.
Mając istotną informacje ale brak środków i zasobów by kontynuować badania Wyrick ponownie dołączył do Mandalorian którzy to zapewnili mu to, czego potrzebował.
Projekt
Na Osadii powstał tajny ośrodek, w którym Wyrick mógł oddać się badaniom, których rezultatem mieli być mandaloriańscy rycerze, frakcja superzdolnych, błyskawicznie się uczących istot mogących wzmocnić mandaloriańską machinę wojenną.
Eksperymenty, które polegały na modyfikacji kodu genetycznego już poczętych dzieci, kończyły się jednak początkowo nie tak jak powinny, obiekty były niestabilne. Jednym z przykładów takiego nieudanego eksperymentu była córka Wyricka, Chantique. Demagol zorientował się w końcu w czym leży problem, to jest w fakcie, że Arca Jeth nie był wcale czystej krwi Arkanianinem - był hybrydą Arkanianina i Sephiego. W związku z tym materiałem na rodziców mogły być tylko odpryski. Modyfikacje dzieci arkaniańskich odprysków okazało się sukcesem, pierwszą osobą urodzoną w ten sposób była zaś Edessa, później znana jako Jarael. Sukces ten był jednak pozorny, bowiem żadne z dzieci nie odziedziczyło umiejętności korzystania z Mocy w sposób, w jaki naukowiec planował, o tym miał dowiedzieć się jednak dopiero wiele lat później.
Nie mogąc znaleźć wystarczającej ilości odprysków chętnych do współpracy, Wyrick nawiązał współpracę z handlarzami niewolników, co miało okazać się sporym błędem. Gdy wyruszył on jakiś czas później, by poinformować Mandalora o swych postępach, handlarze niewolników napadli na ośrodek, zabijając strażników i porywając dzieci. Zdruzgotany stratą dzieci i całości projektu Wyrick kontynuował swą służbę Mandalorianom przekonany, że projekt ten przepadł bezpowrotnie.
Dalszy losy dzieci z projektu
Pierwszą osoba, która została zabrana przez niewolników była Chantique, którą Demagol osobiście im oddał. W wyniku swoich umiejętności zdobyła ona jednak znaczną pozycje w organizacji. Kierowana nienawiścią do ojca zaczęła zabijać porwane przez tygiel dzieci, co roku grzebiąc żywcem jedno z nich aż zginęły niemal wszystkie.
Jedyną której udało się przeżyć była Jarael, która opuściła struktury Tygla dzięki pomocy Campera. W 3963 BBY nastąpiło zjednoczenie Wyricka i dwóch kobiet na Osadii, w wyniku którego zarówno naukowiec jak i jego córka zginęli. Tym samym Jarael pozostała ostatnim żywym dowodem eksperymentów, jakie Demagol prowadził.
Żródła
- Rycerze Starej Republiki 48: Demon, część 2 (We wspomnieniach)
- Rycerze Starej Republiki 50: Demon, część 4 (Tylko wspomniane)
- The Secret Journal of Doctor Demagol
