Myśliwiec typu Chela
Myśliwiec typu Chela |
Podstawowe dane | |
---|---|
Producent: | Corellian Engineering Corporation |
Rodzaj: | Myśliwiec kosmiczny |
Specyfikacja techniczna | |
Długość: | 14 m |
Prędkość w atmosferze: | 1200 km/h |
Prędkość w kosmosie: | 8 |
Hipernapęd: | Klasy 2 |
Uzbrojenie: |
|
Różne | |
Załoga: | 1 pilot |
Ładowność: | 30 kg |
Cena: | 420 000 cr |
Przynależność: | Republika Galaktyczna |
Myśliwiec typu Chela to wariant szturmowy myśliwca typu Aurek stosowanego przez Republikę podczas wojen mandaloriańskich oraz wojny domowej Jedi.
Geneza
Niemal od samego początku historii walk w powietrzu i kosmosie wśród statków latających pojawiała się specjalizacja. Niektóre typy maszyn przystosowane były do atakowania myśliwców, inne zaś pełniły rolę bombowców i przeznaczone były do uderzeń na większe i lepiej opancerzone cele. Taka specjalizacja okazała się przydatna również we flocie Republiki. Poza dużą ilością uniwersalnych maszyn myśliwskich typu Aurek, w szeregach republikańskich znaleźć można było także i myśliwce szturmowe.
Przetarg i powstanie
Prominentnym ich przedstawicielem w okresie wojen mandaloriańskich i wojny domowej Jedi był S-250 Chela - wielki przegrany rozpisanego przez Republikę konkursu na "Myśliwiec Jutra". Składając masowe zamówienia na zwycięzcę tego konkursu, Aureka, Republika zauważyła jednak równocześnie potrzebę posiadania ciężej uzbrojonych maszyn o profilu szturmowym i postanowiła wykorzystać model zaproponowany przez Corellian Engineering Corporation do uzupełnienia swoich sił myśliwskich.
Charakterystyka
Chela była jednym z silniej uzbrojonych myśliwców swoich czasów. Przenosząc 12 pocisków rakietowych stwarzał rzeczywiste zagrożenie dla cięższych okrętów wroga, a jego opancerzenie pozwalało mu na atakowanie nawet silnie bronionych jednostek nieprzyjaciela. Ten również wzgląd sprawił, że w niektórych przypadkach dowódcy eskadr myśliwców typu Aurek latali na Chelach, co zapewniało im większą "przeżywalność".
Zastosowania
Oczywiście maszyny typu Chela działały również samodzielnie i wysyłane bywały do akcji w sytuacjach, w których siłom Republiki potrzebna była jak największa siła ognia. Zazwyczaj działały wówczas z pokładów okrętów floty Republiki, w szczególności krążowników typu Hammerhead. Często bywały również wykorzystywane w charakterze kompanii honorowej. Lubili na nich latać bardziej doświadczeni dowódcy eskadr myśliwskich, a także ci wszyscy, którzy pragnęli mieć nieco bardziej przestronny i wygodny kokpit.