Prom typu G
|
|
| Prom typu G |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Pełna nazwa: | G-Type light shuttle |
| Producent: | Hoersch-Kessel Drive, Inc. |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 23 m |
| Prędkość w atmosferze: | 950 km/h |
| Prędkość w kosmosie: | 6 |
| Uzbrojenie: | Podwójne działko laserowe |
| Różne | |
| Załoga: | 1 pilot |
| Pasażerowie: | 3 |
| Ładowność: | 150 t |
Prom typu G (zwany również G-wingiem) to niewielki statek przeznaczona do lotów kurierskich między orbitą, a powierzchnią planety, popularna w czasach Starej Republiki w erze wojny domowej Jedi.
Charakterystyka
Prom posiadał dość niespotykany kształt, wynikający z rozmieszczenia silników na obu końcach nośnej części kadłuba, a ładowni, mogącej pomieścić do 10 ton ładunku, w "poprzeczce" wzdłuż osi jednostki. Również nietypowo, bo asymetrycznie umieszczona kabina załogi była w stanie pomieścić pilota oraz trzech pasażerów, a dla obrony w promie zainstalowano jedno podwójne działko laserowe o całkiem przyzwoitych parametrach. Prom zaprojektowano tak, aby był jak najłatwiejszy w pilotażu, co pozwalało nawet niedoświadczonym pilotom na wykonywanie rejsów łącznikowych, dzięki czemu piloci lepiej wyszkoleni mogli zajmować się ważniejszymi i trudniejszymi misjami. Młody pilot natomiast po stażu na promie typu G mógł przesiąść się na coś większego i/lub bardziej wymagającego, transportowiec dalekiego zasięgu lub nawet myśliwiec. Całe oprogramowanie "ułatwiające" było wyśmiewane przez bardziej doświadczonych użytkowników statków kosmicznych, którym wcale nie pomagało ono w pilotażu, a potrafiło wręcz być uciążliwe, utrudniając dostęp do wykorzystania zaawansowanych możliwości pojazdu.
Jednostki tego typu bywały zazwyczaj używane do transportowania niewielkich, aczkolwiek ważnych ładunków z powierzchni na pokład statków kosmicznych przebywających na orbicie, lub też na odwrót. Przewoziły również na tej drodze posłańców lub oficerów czy wysoko postawionych dostojników państwowych lub korporacyjnych. Używano ich także jako jednostki dyspozycyjne takich osób. Korzystała z nich marynarka wojenna Sithów podczas wojny domowej Jedi. W posiadaniu takiej jednostki znalazła się Bastila Shan po przejściu na Ciemną Stroną Mocy.
Prom był lekki, zwinny i dość pożądany z tego względu przez przemytników i innych zarabiających na życie unikaniem patroli celnych, policyjnych i wojskowych osób.
Odmiany
Istniał również drugi wariant tego promu. Była to jednoosobowa wersja ratunkowa. Miejsca pasażerów zastąpiono w niej dodatkowymi generatorami osłon, a przestrzeń ładunkową poświęcono na zainstalowanie hipernapędu drugiej klasy wraz z systemem zapasowym. Ten dodatkowy osprzęt spowodował, że ładowność maszyny została zredukowana do dwóch ton. Zapasów na pokładzie wystarczało na cztery miesiące, a pokładowe systemy komputerowe zostały przystosowane do niemal autonomicznego działania, tak aby nawet zupełnie niedoświadczona w pilotażu osoba była w stanie podróżować przy pomocy tej jednostki. Wariant taki kosztował 203 tysiące kredytów, lub 105 tysięcy w przypadku jednostki używanej i nabywany był zazwyczaj przez ważne osoby pragnące zapewnić sobie drogę ucieczki z okrętu flagowego korporacji w przypadku problemów z piratami, konkurencją, lub też ewentualnie z przedstawicielami prawa.
Źródła
- Knights of the Old Republic
- Knights of the Old Republic II: The Sith Lords
- Knights of the Old Republic Campaign Guide
