Prom TIE/sh

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
(Przekierowano z TIE/sh)
Przeglądasz kanoniczną wersję tego artykułu.
Przejdź do legendarnej wersji tego artykułu.


Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych.

Prom TIE/sh
Podstawowe dane
Producent: Sienar Fleet Systems[1]
Model: TIE[1]
Rodzaj: Prom kosmiczny
Specyfikacja techniczna
Długość: 7,8 m [1]
Wysokość: 5,1 m [1]
Szerokość: 10,4 m [1]
Silniki: Podwójny silnik jonowy P-s4[1]
Przyspieszenie maksymalne: 2380 G[1]
Prędkość w atmosferze: 850 km/h[1]
Prędkość w kosmosie: 90 MTGL[1]
Hipernapęd: Brak[1]
Uzbrojenie: 2 działa laserowe[1]
Osłony: Posiada[1]
Różne
Załoga: 1 pilot[1]
Pasażerowie: 12 osób[1]
Cena:
Rola: Prom krótkodystansowy[1]
Przynależność: Imperium Galaktyczne



Prom TIE/sh była typem promu kosmicznego należącym do serii TIE produkcji Sienar Fleet Systems. Jego projekt opierał się na bombowcu TIE i służył jako krótkodystansowy transportowiec dla dowódców floty.

Charakterystyka

Będąc przebudowanym bombowcem TIE, promy TIE/sh w znacznym stopniu je przypominały. Miały niemal identyczne rozmiary, mierząc 5,1 m wysokości i 7,8 m długości, były jednak szersze i liczyły 10,4 m szerokości. Spowodowane było to obróceniem skrzydeł maszyny, których zagięcia skierowane były do zewnątrz, nie zaś w kierunku kadłuba. Cylindryczna gondola po prawej stronie pojazdu mieściła kokpit pilota, natomiast w tej po lewej znajdował się przedział mieszczący dwunastu pasażerów. Maszyna ta była wyposażona w lżejszy pancerz niż jej pierwowzór, a także jednostka abordażowa TIE. co nadrabiała jednak tarczami ochronnymi, których generator znajdował się w dolnej części prawej gondoli. Zbiornik z paliwem został przesunięty na dolną część dźwigara łączącego obie gondole. Dostęp do kabiny pilota możliwy był poprzez znajdujący się w jego górnej części właz, natomiast pasażerowie mogli dostać się na pokład zarówno poprzez rozsuwaną rampę, jak i właz dokujący znajdujący się na czole lewej gondoli. Ostateczna wersja TIE/sh posiadała bogate wyposażenie części pasażerskiej, takie jak wyścielane i regulowane fotele, chłodzone jedzenie i napoje, a także część sanitarną. Wyposażona w systemy podtrzymywania maszyna standardowo przewoziła zapasy na dwa dni podróży. Była również wyposażona w katapultowany fotel dla pilota.[1]

Podobnie jak pierwowzory, jednostki te napędzane były przez podwójny silnik jonowy P-s4, który zapewniał im przyśpieszenie 2380 G oraz prędkość 90 MGLT w kosmosie i 850 km/h w atmosferze. Pilota w czasie lotu wspomagał komputer nawigacyjny N-s4 Navcon. Jako jednostki przystosowane do krótkich lotów zarówno w atmosferze, jak i kosmosie, TIE/sh nie posiadały hipernapędu.[1]

Chociaż jej głównym celem był krótkodystansowy transport w bezpiecznych obszarach, jednostka ta wyposażona była w dwa działa laserowe umieszczone w dolnej łącznika obu gondoli. W czasie walk pilota wspomagał komputer celowniczy T-s8.[1]

Historia

W czasie budowy Gwiazdy Śmierci, obecni na miejscu oficjele Marynarki Imperialnej zmuszeni byli do korzystania z małych statków kosmicznych do poruszania się na obszarze budowy, co uświadomiło im, iż podobne maszyny przydatne by były do transportu między gwiezdnymi niszczycielami. Polecili więc Sienar Fleet Systems przebudowę bombowców TIE/sa i dostosowanie ich do nowej roli. Producent przygotował więc pewną liczbę maszyn, w których lewa gondola uzbrojenia została zamieniona na przedział pasażerski. Było to jednak rozwiązanie typowo robocze i nie przystające wysokim rangom oficerom Marynarki, która w związku z tym poleciła opracowanie nowej maszyny, która wyraźnie odznaczała by się na tle innych i nadawała do użytku przez dygnitarzy i dowodzących flotą. Okazało się jednak, iż w międzyczasie imperator Sheev Palpatine zlecił przygotowanie projektu promu typu Lambda, więc nowy pojazd miał bardzo ograniczony budżet. W odpowiedzi na to Sienar wyszedł z poprawionym projektem przebudowanych bombowców - zwiększając jakoś wyposażenia i wnętrz, a także przebudowując skrzydła maszyny, aby ta stała się bardziej rozpoznawalna. Rozwiązanie to zadowoliło Marynarkę.[1]

W roku 3 ABY z promu TIE/sh skorzystał Lorth Needa, aby przedostać sięz pokładu Avengera na Executora po uciecze Millennium Falcona po bitwie o Hoth.[2]

Ciekawostki

Przypisy

Źródła


TIE
[Pokaż/Ukryj]