TIE Advanced v1

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych
Ten artykuł wymaga poszerzenia o: rozpisać historię o "przygody" reszty inkwizytorów..

TIE Advanced v1
Podstawowe dane
Producent: Sienar Fleet Systems[1]
Model: TIE
Rodzaj: Myśliwiec kosmiczny
Specyfikacja techniczna
Długość: 3,2m[2]
Wysokość: 5,7m[2]
Szerokość: 6,6m[2]
Silniki: Podwójny silnik jonowy P-s5.2[1]
Przyspieszenie maksymalne: 4150 G[2]
Prędkość w atmosferze: 1600 km/h[2]
Prędkość w kosmosie: 105 MGLT[2]
Hipernapęd: Klasy 4.5[1]
Uzbrojenie:
Osłony: Wyposażony[2]
Różne
Załoga: 1 pilot[2]
Cena: 150 000 kredytów[2]
Przynależność: Imperium Galaktyczne



TIE Advanced v1 to prototypowy myśliwiec kosmiczny typu TIE dopuszczony do służby Imperium w roku 4 BBY. Maszyny te, produkowane przez Sienar Fleet Systems, zostały przekazane inkwizycji, a większość z nich została ostatecznie zniszczona bądź przechwycona przez siły rebelii.

Charakterystyka

Projekt prototypowego TIE Advanced został oparty na maszynach Eta-2 Actis z czasów wojen klonów. Podobnie jak inne maszyny z serii TIE, sferyczny kokpit pilota znajdował się w centralnej części maszyny, między skrzydłami, które, co wyróżniało ten model, były składane. W czasie standardowych lotów oraz transportu znajdowały się one w pozycji złożonej, gdzie ich dolne i górne krawędzie zbliżone były do kokpitu, zaś rozkładane były w czasie walki. Miało to zapewnić minimalizację miejsca potrzebnego w hangarze, a także zwiększyć maksymalną prędkość w atmosferze do 1600 km/h. Inną cechą wyróżniającą TIE Advanced v1 na tle innych myśliwców tej serii były panele słoneczne umiejscowione po wewnętrznej, nie zaś zewnętrznej stronie skrzydeł, gdzie znajdował się ciężki pancerz. Doprowadziło to jednak do zmniejszenia całkowitej powierzchni paneli, które, pomimo większej efektywności niż w standardowym myśliwcu TIE/ln, generowały sumarycznie mniejszą moc, co wystarczało jednak maszynie w większości sytuacji.[2]

Pomimo mniejszej dostępnej mocy, podwójne silniki jonowe P-s5.2 były potężniejsze niż w standardowym TIE/ln i umożliwiały osiągnięcie prędkości 105 MGLT w kosmosie i przyśpieszenia 4150 G. Jednostki te były również wyposażone w hipernapęd klasy 4.5. Pilota, stanowiącego całą załogę, wspomagał komputer nawigacyjny N-s6.a Navcon. Ta mierzące 3,2 m długości, 6,6 m szerokości i 5,7 m wysokości maszyna wyposażona została ponadto w podstawowe tarcze ochronne, a także system podtrzymywania życia oraz katapultę siedzenia pilota. Właz wejściowy znajdował się na górze kokpitu, natomiast na jego spodzie zlokalizowany był zbiornik z paliwem. Standardowo maszyny te wyposażone były w zapasy dla pilota starczające na 2 dni misji.[2]

Jako główne uzbrojenie, TIE Advanced v1 wykorzystywały podwójne działa laserowe L-s9.1, które zapewniały większą siłę ognia niż w TIE/ln. Ponadto maszyny te wyposazone były w wyrzutnię, której magazyn był wstanie pomieścić do dwudziestu pocisków. Możliwe było również wystrzelenie zaawansowanego sprzętu namierzającego, takiego jak XX-23. Pilota w czasie walki wspierał komputer celowniczy T-s8.a.[2]

Historia

Maszyny te zostały opracowane przez Laboratorium Zaawansowanych Projektów Sienara w tajemnicy,[2] zaś ich pierwsza prezentacja odbyła się w roku w 4 BBY, podczas obchodów Dnia Imperium na Lothalu. Wydarzenie to zostało jednak zakłócone przez grupę buntowników, która zdołała wysadzić jeden z prezentowanych myśliwców, zaś w pogoń za sprawcami ruszył obecny na miejscu Wielki Inkwizytor.[3]

Podczas, gdy Jedi Kanan Jarrus został porwany i miano go przewieść na planetę Mustafar, myśliwiec Wielkiego Inkwizytora znajdował się na niszczycielu Tarkina - Sovereignie. Podczas misji ratunkowej zorganizowanej przez rebeliantów, ów statek został wysadzony, a sam Inkwizytor poniósł śmierć. Podczas ucieczki wykorzystał go Jarrus i jego padawan Ezra Bridger.[4] Jakiś czas później maszyna ta została przekazana w ręce jednostki dowodzonej przez Capina Harinara.[5]

Chociaż maszyny te udowodniły, iż sprawują się lepiej niż TIE/ln, zarówno w kosmosie, jak i atmosferze, to seria porażek z Widmami, doprowadziła do decyzji Marynarki Imperialnej o wstrzymaniu prac nad projektem.[2]

Przypisy

Źródła


TIE
[Pokaż/Ukryj]