Mustafar

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Przeglądasz kanoniczną wersję tego artykułu.
Przejdź do legendarnej wersji tego artykułu.


Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.

Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji.

Mustafar
Astrografia
Region: Zewnętrzne Rubieże[1]
Sektor: Atravis[1]
Układ: Mustafar[1]
Księżyce: Jeden
Współrzędne: L-19[2]
Długość roku: 412 dni[3]
Geografia
Typ: Skalista
Średnica: 4200 km[4]
Klimat: Gorący[5]
Grawitacja: Standardowa[5]
Dominujący krajobraz:
Ważne miejsca:
Społeczeństwo i inne
Ludność: 20 000[3]
Struktura demograficzna:
Główne miasta: Fralideja[10]
Import: Woda[10]
Eksport:
Przynależność:




Mustafar był planetą położoną w układzie Mustafar w sektorze Atravis na Zewnętrznych Rubieżach.

Charakterystyka

Mustafar znajdował się w układzie o tej samej nazwie w sektorze Atravis na terenie Zewnętrznych Rubieży.[1] Mierzył 4200 km średnicy,[4] a rok trwał na powierzchni 412 dni. Mustafar leżało pomiędzy dwoma innymi planetami: Jestefadem i Lefrani, które próbowały przyciągnąć go do swojej strefy grawitacyjnej jako księżyc. W efekcie pod powierzchnią pobudzały się siły pływowe, które rozgrzewały wnętrze planety.[3]

Planeta zasłynęła w galaktyce jako źródło cennych rzadkich minerałów, które wydobywano tam za pomocą rafinerii i wsparcia mieszkańców. Na powierzchni mieszkały dwa gatunki Mustafarian – północni i południowi,[10] których populacja nie przekraczała razem 20 tysięcy mieszkańców[3]. Ci pochodzący z południa wykorzystywani byli jako siła robocza ze względu na swój niski wzrost i siłę, a mieszkańcy północy często byli strażnikami dzięki swojemu wysokiemu i szczupłemu wyglądowi. Osadnicy zamieszkiwali w podziemnych budynkach, które kształtem przypominały grzybki kahel. Tunele kopane były przez pchły lawowe, które były przystosowane do panujących na Mustafarze warunków, przez co dodatkowo były wykorzystywane jako szybki środek transportu. W ten sposób powstały także liczne kopalnie.[10] Poza nimi na powierzchni panowały także xandanki, insektoidalne drapieżniki o twardych pancerzach polujące stadami oraz węgorze lawowe, które spotkać można było w zbiornikach lawy.[11] Mustafar pokryty był głównie rzekami lawy, wulkanami i popiołem. Głównym materiałem eksportowym były minerały i rudy metali, a importowym w większości niewystępująca naturalnie na powierzchni woda. Na terenie planety budowane były nieliczne konstrukcje, które wspierano za pomocą sztucznej grawitacji. Większość używanych na Mustafarze technologii musiała posiadać żaroodporne zabezpieczenia lub specjalną konstrukcję.[10]

Historia

Starcie Anakina i Obi-Wana.

W roku 21 BBY Sheev Palpatine wynajął łowcę nagród Cada Bane'a, który na jego zlecenie porwał kilkoro wrażliwych na Moc dzieci i ukrył je na Mustafarze, gdzie zajmowały się nimi tymczasowo droidy. Kiedy dowiedział się o tym Zakon Jedi, wysłał on Anakina Skywalkera i jego padawankę Ahsokę Tano, aby ci odbili porwanych młodzików. Na ich szczęście udało im się oddać dzieci rodzicom.[7] Na powierzchni planety swoją siedzibę założyło Czarne Słońce. Przywódcą gangu został Xomit Grunseit. W 19 BBY budynek odwiedził Darth Maul, który razem ze swoim bratem Savage'em Opressem zabili Xomita i przejęli władzę nad organizacją.[6] Wkrótce wojna dochodziła do końca, a Separatyści zorganizowali posiedzenie Rady Separatystów, gdzie generał Grievous zlecił im ukrycie się na będącym pod ich panowaniem Mustafarze. Jakiś czas później Anakin przeszedł na ciemną stronę Mocy i stał się uczniem Palpatine'a. Jego pierwszym zadaniem było udanie się do kryjówki Separatystów i zabicie wszystkich zgromadzonych. Skywalker wykonał powierzone mu zadanie, po czym planetę odwiedziła zaniepokojona Padmé Amidala. Na jej statku kosmicznym ukrył się Obi-Wan Kenobi, dawny mistrz Anakina, którego spotkanie doprowadziło do pojedynku między nauczycielem a dawnym uczniem. Skywalker przegrał walkę i stracił wszystkie kończyny, po czym został porzucony na powierzchni na pastwę losu. Odnalazł go Palpatine, który zakuł go w zbroję i razem z nim zaczął panować nad galaktyką jako przywódca Imperium Galaktycznego.[5]

W czasach panowania Imperium doszło do wypełnienia starożytnej przepowiedni Mustafarian głoszącej, że roślinność na planecie pewnego dnia zacznie się odradzać.[12] Sithowie przejęli władzę nad Mustafarem i w roku 4 BBY z rozkazu wielkiego moffa Tarkina przewożono na jego powierzchnię złapanego na Lothalu Kanana Jarrusa, ocalałego Jedi i przywódcę grupy rebeliantów.[13] Na pokładzie Sovereigna został jednak odbity i razem ze swoim uczniem, Ezrą Bridgerem, pokonali Wielkiego Inkwizytora, który ostatecznie wolał rzucić się na śmierć w ogień, niż przyznać Vaderowi do kolejnej porażki.[14] Rok później wynajęty został Kongo, który za zadanie miał oczyścić kopalnie dolovitu z wszelkich węgorzy lawowych oraz xandanków.[11] W 0 BBY do wybudowanej na powierzchni twierdzy Dartha Vadera udał się dyrektor Orson Krennic, który wówczas odpowiadał za budowę Gwiazdy Śmierci. Po tym jak przeprowadzony został pierwszy test broni, chciał złożyć Vaderowi meldunek i wyjaśnić wątpliwą kwestię co do przejęcia władzy nad stacją przez Tarkina. Mroczny Lord Sithów zaczął dusić go Mocą i odparł tylko, aby ten nie zadławił się własną ambicją.[8] W 35 ABY przyleciał tu Naczelny Wódz Kylo Ren, by znaleźć Tellurium prowadzące do Exegolu.[15]

Poza światem Gwiezdnych wojen

Mustafar stworzony został na potrzeby trzeciej części sagi, Zemsty Sithów, której premiera miała miejsce 19 maja 2005. Do części ujęć lawy użyto zdjęć z erupcji Etny. Sama lawa stworzona została z metylocelulozy, proszku który zmienia się w żel po styczności z wodą. Dla lepszego efektu dodano do mieszanki koci żwirek i podświetlano ją od dołu, aby zyskała pomarańczowy odcień.

Przypisy

Źródła

Źródło: „https://ossus.pl/index.php?title=Mustafar&oldid=497837”