Mustafar/Legendy
|
Być może w archiwach są braki.
Ten artykuł wymaga poszerzenia. Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych. |
Mustafar |
Astrografia | |
---|---|
Region: | Zewnętrzne Rubieże |
Sektor: | Jenenma |
Układ: | Mustafar |
Gwiazda: | Priate |
Współrzędne: | L-19 |
Długość dnia: | 36 standardowych dni |
Długość roku: | 412 standardowych dni |
Geografia | |
Typ: | Skalista |
Średnica: | 4200 km |
Atmosfera: | Tlenowo-siarkowa |
Klimat: | Gorący |
Grawitacja: | Standardowa |
Dominujący krajobraz: |
|
Społeczeństwo i inne | |
Języki: | Basic |
Ludność: | 20 000 |
Struktura demograficzna: |
|
Główne miasta: | Fralideja |
Import: |
|
Eksport: |
|
Przynależność: |
Mustafar to planeta w Zewnętrznych Rubieżach, w układzie Mustafar, pięćdziesiąt trzy tysiące lat świetlnych od centrum galaktyki na Drodze Hydiańskiej.
Charakterystyka
Mustafar znajdował się pomiędzy dwoma gazowymi olbrzymami ze swojego układu: Jestefadem i Lefrani. Pierwszy z nich posiadał na tyle silne pole grawitacyjne, że najpewniej przechwyciłby Mustafar, lecz uniemożliwiało to działanie drugiej z potężnych planet, co w połączeniu z brakiem księżyców powodowało wysoką aktywność geologiczną Mustafara oraz związane z tym liczne trzęsienia ziemi i erupcje lawy.
Wulkaniczny świat posiadał metaliczne jądro, płaszcz ze stopionej skały oraz skalną skorupa. Na powierzchni nie było wody, a w 35% zajmowała ją płynna lawa. "Piekło na ziemi", tak najkrócej można określić planetę. Niebo nad planetą zasnute było czarnymi chmurami popiołów i dymu. Atmosfera była niespokojna z termicznymi prądami i turbulencjami o sile cyklonu. Wpływ pola elektromagnetycznego Jestefead i aktywność geologiczna wywoływały zaś silne burze elektromagnetyczne powodujące ciągłe zakłócenia. Dlatego też wykorzystanie czujników i skanerów było bardzo trudne, a lądowanie bez pomocy i naprowadzania z planety prawie niemożliwe.
Historia
Czasy najdawniejsze
Wydawałoby się, że w tak trudnych warunkach powstanie życia, a szczególnie życia inteligentnego było niemożliwe. Jednakże natura znalazła sposób, tu w postaci stawonogów. Oczywiście przeżycie i rozwój na powierzchni było niemożliwe. Za to w podziemnych jaskiniach, gdzie minimalne ilości wody są dostępne, rozwijały się różne formy mieszkańców Mustafar. Żyła tu także pchła lawowa, nazwana tak przez przybyszów z zewnątrz, gdyż nazwy używanej przez tubylców nikt nie byłby w stanie wypowiedzieć. Dzięki wykorzystaniu zrzucanych pancerzy pcheł, mieszkańcy Mustafar opuścili jaskinie i rozpoczęli poznawanie własnego świata, co doprowadziło do kontaktów z innymi grupami, rozwoju kultury, handlu, założenie pierwotnych osiedli.
Era upadku Republiki i wojny klonów
Przez wiele lat naturalna "tarcza" zakłóceń elektromagnetycznych uniemożliwiała spenetrowanie powierzchni z zewnątrz. Dopiero około trzystu lat przed wojnami klonów statki zwiadowcze Unii Technokratycznej zbadały powierzchnie i odkryły niezmierzone bogactwo metali w rzekach płynnej lawy. Po podpisaniu umowy z mieszkańcami rozpoczęto budowę kopalń i przetwórni. W zamian za technologie i narzędzia mieszkańcy pomogli w rozpoznaniu terenu pod przyszłe budowle, pomagali we wznoszeniu instalacji i pracowali w otwartych kopalniach. Nigdy jednak nie odrzucili pcheł lawowych jako środka transportu kosztem pojazdów repulsorowych, dość zawodnych w ciężkich lokalnych warunkach.
Przez wiele lat Mustafar była źródłem olbrzymich dochodów dla Unii, a jej odizolowanie zapewniało bezpieczeństwo operacjom wydobywczym. To także spowodowało, że w czasie wojen klonów Mustafar stało się idealną kryjówką i punktem dowodzenia Rady Separatystów. Tu także nastąpił jej koniec, gdy na polecenie Dartha Sidiousa generał Grievous rozkazał ulokowanie rady na Mustafar. Przybycie Dartha Vadera i wymordowanie przywódców Separatystów, nazwane w wiadomościach HoloNetu wypadkiem przemysłowym, spowodowało natychmiastowe zakończenie wojny. Tu także dopełnił się los mrocznego ucznia imperatora pokonanego przez Obi-Wana Kenobiego. Przed śmiercią uratowało go przybycie Palpatine'a i odbudowa cybernetycznego ciała na Coruscant.
Era Imperium
Po wojnie planeta została prawie zapomniana. Znalazł tu schronienie uciekinier, inżynier geonosjański Gizor Dellso, który nie poddał się siłom nowego Imperium. Wkrótce uruchomił ukrytą fabrykę droidów bojowych i planował produkcję nowych myśliwców. Po odkryciu tego przez Sidiousa, Sith zdecydował się wysłać siły elitarnego 501 Legionu w celu zatrzymania produkcji i zlikwidowania ostatniego przedstawiciela oporu Separatystów.
Nie udało się przenieść hodowli pcheł lawowych na inne planety z uwagi na specyficzny skład pokarmu, czyli skały Mustafar. Za to kryminalne podziemie rozwinęło handel larwami pcheł wykorzystywanymi do torturowania więźniów przy pomocy kwasowej wydzieliny rozpuszczającej skały. Innym produktem kojarzonym z planetą był mustafarjański miecz bandycki produkowany z metali wydobywanych na Mustafar.