Orson Callan Krennic

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
 Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.

Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych.

Orson Callan Krennic
Data i miejsce narodzin: 51 BBY, Lexrul[1]
Data i miejsce śmierci: 0 BBY, Scarif[2]
Miejsce pochodzenia: Lexrul[1]
Rasa: Człowiek
Wzrost: 180 cm[3]
Kolor włosów:
  • Blond
  • Siwe
Kolor oczu: Niebieskie
Kolor skóry: Jasna
Przynależność:
Profesja: Dyrektor[2]




Orson Callan Krennic był człowiekiem pochodzącym z planety Lexrul. Służył w Republice jako komandor podporucznik. Uczestniczył w Programie Przyszłościowym na Brentaal IV, gdzie zaprzyjaźnił się z Galenem Erso. W późniejszym czasie był wcielony do Korpusu Inżynieryjnego, a gdy skończył 30 lat został przeniesiony do Grupy do spraw Broni Specjalnej. W czasach Imperium Galaktycznego był doradcą wojskowym oraz dyrektorem Badań nad Zaawansowaną Bronią dla armii imperialnej. Chciał wykorzystać swój oddział szturmowców śmierci, aby zniszczyć Rebelię i wkraść się w łaski imperatora Palpatine'a. Jako dyrektor wojska imperialnego, Krennic nadzorował projekt budowy Gwiazdy Śmierci.

Biografia

Młodość

Orson Krennic urodził się 51 standardowych lat przed bitwą o Yavin, w Sativran City na planecie Lexrul. W wielu 15 lat dołączył do Programu Przyszłościowego na Brentaal IV gdzie poznał i zaprzyjaźnił się z Galenem Erso. Był przebojowy i krążyły o nim legendy pośród beneficjentów programu. Orson zaczął karierę w sferach rządowych i rozpoczął pracę w Korpusie Inżynieryjnym, gdzie został zaangażowany w różne niezwykle ważne projekty konstrukcyjne. Krennic pomógł Galenowi zdobyć stanowisko profesora oraz stypendium.[1]

Sabotaż Gwiazdy Śmierci

Zamach na Dartha Vadera i Krennica.

W roku 18 BBY Orson Callan Krennic służył w Imperium Galaktycznym w stopniu komandora. Otrzymał przydział przy budowie potężnej imperialnej superbroni, Gwiazdy Śmierci, która powstawała w sekrecie przed galaktyką na Geonosis, gdzie Orson otrzymał swoje biuro. Mężczyzna konkurował o uznanie za sukcesy w projekcie z Wilhuffem Tarkinem, który był na tym polu jego głównym rywalem. W roku 18 BBY doszło do kilku znaczących komplikacji przy trwającej budowie, które sugerowały celowy sabotaż ich projektu. Najpierw na linii produkcyjnej doszło do wypadku, przez który zginęło ponad dwudziestu tubylców, a wytwarzanie szkieletów turbolaserów zostało znacznie opóźnione. 5 miesięcy później miała miejsce tragedia w trakcie testów ulepszonych promieni ściągających, przez co Imperium straciło kilku dobrych ludzi, a hakerzy uznali to za efekt celowego majstrowania przy kodzie. Niecałe 3 miesiące później miał miejsce bunt imperialnego orbitalnego droida załadowczego O0-99, który doprowadził do znacznych zniszczeń zanim został unieszkodliwiony przez myśliwiec TIE. W związku z tymi wydarzeniami na powierzchnię planety niespodziewanie przybył mający wyjaśnić przyczyny ostatnich niepowodzeń Darth Vader, którego Krennic wyszedł powitać na lądowisku. Chwilę po opuszczeniu promu przez Mrocznego Lorda Sithów, który uznał uprzejmości ze strony komandora za zbędne, doszło do nieudanej próby kolejnego zamachu, w ramach którego eksplodowały podłożone na górną warstwę stropu ładunki wybuchowe. Spadające skały przysypały obu mężczyzn, lecz Vader używając Mocy uchronił ich przed przygnieceniem, po czym odepchnął głazy i zasugerował przeniesienie dalszej rozmowy do bezpiecznego miejsca.[4]

Vader wracam do Krennica z jajem ootheca.

Udali się więc do biura, gdzie Krennic poznał powód jego przybycia i próbował przekonać Sitha do udziału Tarkina w całym sabotażu. Podziękował Vaderowi za uratowanie podczas zamachu na lądowisku i oskarżył Wilhuffa, że ten od dawna próbuje przejąć kontrolę nad projektem, co do tej pory udawało mu się powstrzymywać. Dodał, iż Tarkin personalnie nie lubi Vadera przez to, że jest za blisko imperatora Palpatine'a, a poza tym jest outsiderem, szefem sektora i politykiem, podczas gdy samego siebie określił za architekta. Sith uznał jednak oskarżenia Orsona za bezpodstawne i zażądał od niego dowodu, a wobec milczenia ze strony Krennica zapytał o szczegóły poprzednich aktów sabotażu. Komandor streścił mu szczegóły ostatnich kilku miesięcy prac przy budowie Gwiazdy Śmierci, co skwitował nadzieją na złapanie sprawców dotychczasowych zamachów. Vader zagwarantował mu to i wkrótce opuścił biuro, aby po jakimś czasie powrócić do Krennica z geonosjańskim jajem ootheca, które miał znaleźć w biurze należącym do Galena Erso na Coruscant. Krennic zamieszał się podczas próby wyjaśnienia sytuacji, co spotkało się z przypomnieniem ze strony Sitha, iż Geonosjanie są gatunkiem służebnym i nie mają prawa swobodnie się reprodukować. Orson odparł, iż Galen nie był nigdy osobiście na planecie, ale dostaje z Geonosis paczki z elementami do badań, co musi oznaczać, że buntownicy musieli przekazać mu jajo w nadziei na potencjalną pomoc z jego strony. Vader w odpowiedzi zażądał kontygentu szturmowców śmierci razem z którymi udał się wkrótce do Kopca Korakanni, gdzie następnie odkrył zbuntowanych Geonosjan dokonujących reprodukcji, za co ich wybił, zamykając śledztwo.[4]

Poszukiwania Galena Erso

Orson Krennic na Lah'mu.
Staliśmy na progu nowej ery. Byliśmy o krok od zaprowadzenia pokoju i ładu w całej galaktyce.
Chciałeś chyba powiedzieć terroru.
No wiesz, początki zawsze są trudne.
— Orson Krennic i Galen Erso.

W 13 BBY Orson odnalazł swojego przyjaciela, Galena Erso na odległej planecie Lah'mu. Chciał sprowadzić go z powrotem do badań nad kryształami kyber, które miały być użyte do zasilenia Gwiazdy Śmierci. Galen prowadził niegdyś nad nimi badania, lecz ukrył się wraz z rodziną na rolniczej planecie, nie chcąc dalej pracować dla Imperium. Po wylądowaniu przed domostwem rodziny Erso, nakazał swojemu oddziałowi przeszukanie domu w celu znalezienia współlokatorów naukowca. Żona Galena po odprawieniu ich córki do kryjówki przybyła mężowi z pomocą. Orson nakazał szturmowcom zastrzelenie jej, jednak Lyrze udało się oddać strzał, którym trafiła Krennica w bark.[2]

Atak na Święte Miasto

Ta stacja to wyłącznie moje dzieło, nie pańskie!
— Krennic do Tarkina po ogłoszeniu przez niego przejęcia kontroli nad Gwiazdą Śmierci.
Konfrontacja dyrektora z moffem Tarkinem.

Po wielu latach, gdy budowa Gwiazdy Śmierci została ukończona, potrzebne było sprawdzenie, czy Krennic wywiązał się z obietnicy stworzenia najpotężniejszej broni w galaktyce, która mogłaby niszczyć całe planety. Zgodnie z poleceniem Wilhuffa Tarkina, ostateczny test broni miał się odbyć najszybciej jak to było możliwe, z racji tego, iż imperator nie zamierzał tolerować kolejnych opóźnień przy jej tworzeniu. Idealnym celem był księżyc Jedha, a dokładniej Jedha City, w którym wybuchały powstania oraz ataki partyzantów Sawa Gerrery. Orson Krennic wydał rozkaz strzału z jednego reaktora, który okazał się być wystarczająco destrukcyjny.[2] Ostatnia pozostałość po Jedi została zniszczona co miało być dla Krennica zwycięstwem, które zostałoby uhonorowane przez samego imperatora, oraz dzięki któremu mógłby się cieszyć z licznych awansów w Imperium.[2]

Wyniki testu zrobiły wrażenie na wielkim moffie Tarkinie, który po udanym ataku oświadczył, że od tego momentu to on sprawował władzę nad stacją bojową. Był to ogromny cios dla niego i ostateczne zwycięstwo Tarkina nad Krenniciem, z którym dyrektor był w konflikcie od czasów wywęszenia spisku przeciwko niemu podczas bitwy o Salient.[1] Wilhuff Tarkin poinformował Krennica o jego nieudolności, przeciekach na temat broni oraz ucieczce jednego z pilotów z placówki badawczej Galena Erso na Eadu.[2]

Przylot na Eadu

Krennic w asyście szturmowców śmierci przyleciał na Eadu, gdzie zaaranżował spotkanie z zespołem badawczym Inicjatywy Tarkina, który zajmował się kryształami kyber. Mieli oni wskazać zdrajcę. Nikt z naukowców nie przyznał się do spisku, więc Orson stwierdził, że skoro zdrajca nie chciał się ujawnić, należało zastosować odpowiedzialność zbiorową. Słysząc to, Galen Erso, chcąc uratować swoich współpracowników, przyznał się do winy. Rozwścieczony, dyrektor Krennic nakazał szturmowcom zabicie wszystkich współpracowników Erso, a następnie opowiedział o zniszczeniu Jedhy, do czego przyczynił się Galen, prowadząc badania nad kyberami. Niespodziewanie nastąpił atak rebeliantów na placówkę, po którym baza została zniszczona a jego były przyjaciel, Galen Erso zginął. Dyrektor uciekł jednak z planety przy pomocy szturmowców na jego statku, ST 149.[2]

Starania o wpływy

Krennic rozmawia z Lordem Vaderem.

Po uporaniu się ze zdrajcą, Orson przyleciał na Mustafar, do zamku Dartha Vadera. Był zdeterminowany żeby odzyskać kontrolę nad Gwiazdą Śmierci oraz zyskać względy u imperatora. Wiedział, że Vader miał bezpośredni kontakt z przywódcą, więc chciał go poprosić, żeby przekazał jego mistrzowi zasługi, których był autorem. Mroczny Lord Sithów nie przywitał Orsona ciepło oraz stwierdził, że dotychczas momentu z Gwiazdy Śmierci było więcej problemów niż pożytku — niepotrzebne zniszczenie stolicy Jedhy, rozprzestrzenianie się pogłosek o nowej broni czy w końcu zdrada jednego z czołowych konstruktorów projektu. Dyrektor próbował wytłumaczyć, że zniszczono miasto z polecenia gubernatora Tarkina, ale Vadera nie obchodziły tłumaczenia Krennica. Senatowi przedstawiono kłamstwo, jakoby Jedha City zostało zniszczona przez wybuch w kopalni, a sama Gwiazda Śmierci dalej pozostawała tajemnicą, do czasu ukończenia jej testów i wybadania jak daleko sięgała zdrada Galena. Krennic zrozumiał, że oznacza to, że wciąż dowodzi stacją. Na koniec ich rozmowy Vader ochłodził aspiracje Orsona.[2]

Bitwa o Scarif

Krennic przyleciał na tropikalną planetę Scarif, a dokładniej do bazy, gdzie znajdowały się tajne archiwa Imperium. Nakazał sprawdzać każdą wychodzącą wiadomość by uniknąć przecieków, które mogły być spowodowane przez Galena Erso.[2]

Pracę przeszkodziły nagłe wybuchy na lądowiskach. Wściekły Orson nakazał wysłanie wszystkich jednostek i zamknięcie całej bazy. Został poinformowany o flocie admirała Raddusa, która wtargnęła się na orbitę planety. Walka się nasilała, a zdenerwowany Krennic został poinformowany o włamaniu do archiwów. Z niedowierzaniem postanowił zbadać to osobiście. Wziął do pomocy dwóch szturmowców śmierci i — z racji, że główne wejście było zablokowane — dostał się tam zapasowym wejściem, w którym zobaczył intruzów i otworzył ogień. Jego straż została zabita. Orsonowi udało się postrzelić Cassiana Andora, jednego z włamywaczy. Widząc, że została jeszcze jedna dziewczyna, która miała przy sobie dysk z danymi, udająca się na dach cytadeli, Krennic postanowił ją tam schwytać. Gdy Jyn ustawiła antenę w dogodnej pozycji i wracała do terminala żeby wysłać dane nagle wyłonił się celujący w nią Orson Krennic. Dziewcznya ujawniła mu swoją tożsamość oraz poinformowała go o wysłanych planach. Orson ją wyśmiał twierdząc że nie tracił nic oprócz czasu, po czym został postrzelony przez rannego kapitana Cassiana Andora. Półżywy, Orson Krennic obserwował jak Gwiazda Śmierci namierzała cytadelę. Ostatnim co widział w życiu była jego własna broń, którą tworzył przez połowę życia. Wielki moff Tarkin wydał rozkaz strzału z jednego reaktora, który wystarczył do tego żeby cała placówka wraz z Krenniciem wyparowała.[2]

Osobowość

Krennic miał obsesję na punkcie zakończenia przedłużającej się budowy Gwiazdy Śmierci. Był okrutnym, ale genialnym człowiekiem, postawił na szalę swoją karierę, by tylko ukończyć stację na życzenie imperatora. Był również człowiekiem niezwykle ambitnym, co wynikało z tego, iż za wszelką cenę chciał dowodzić stacją bojową, co zapewniło by mu wiele awansów w imperialnej hierarchii.[3]

Poza światem Gwiezdnych wojen

Krennic jest jednym z głównych bohaterów oraz głównych antagonistów filmu Łotr 1. W jego rolę wcielił się Ben Mendelsohn. Pierwszy raz pojawił się w trailerze produkcji, który miał premierę 7 kwietnia 2016 roku.[5] Pierwsze informacje o nim zostały ujawnione, gdy 16 maja tego samego roku wyciekły zdjęcia stron anulowanego później przewodnika Rogue One: The Official Visual Story Guide[6] 22 czerwca, na portalu Entertainment Weekly podano kolejne szczegóły dotyczące postaci wraz z jej imieniem.[7] Na początku sierpnia Krennic otrzymał własne hasło w Databanku.[3]

Przypisy

Źródła

Źródło: „https://ossus.pl/index.php?title=Orson_Callan_Krennic&oldid=496937”