Transportowiec eskortowy typu Beta
|
|
| Transportowiec eskortowy typu Beta |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Producent: | Telgorn Corporation |
| Rodzaj: | Transportowiec |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 43 metry |
| Silniki: | Cztery silniki jonowe |
| Prędkość w kosmosie: | 60 MGLT |
| Uzbrojenie: |
|
| Różne | |
| Załoga: | 4 ludzi |
| Pasażerowie: | 40 |
| Przynależność: | Imperium Galaktyczne |
Transportowiec eskortowy typu Beta to rodzaj transportowca eskortowego, a później eskortowo-szturmowego produkowanego przez Telgorn Corporation dla Imperium Galaktycznego podczas galaktycznej wojny domowej.
Charakterystyka
ETR został zaprojektowany i skonstruowany mniej więcej w tym samym czasie co jego niedaleki "kuzyn" - transportowiec szturmowy typu Gamma. Miał być jego znacznie cięższą odmianą służącą do eskortowania konwojów i chronienia budowanych, a następnie już skonstruowanych placówek planetarnych na powierzchniach systemów niekontrolowanych jeszcze przez Imperium.
Tak więc, Beta ETR-3 został wyposażony w pięć działek laserowych umieszczonych na wieżyczkach w różnych miejscach na kadłubie (z tyłu u spodu dwa, z przodu pod kokpitem jeden i dwa na platformie u góry). W ten sposób był w stanie ostrzeliwać właściwie każdy cel będąc odwróconym do niego pod dowolnym kątem. Dodatkowo dodano do niego dwa działka jonowe (niesterowane) i opcjonalnie możliwe było również zainstalowanie wyrzutni rakiet.
Razem z ulepszeniem uzbrojenia, postarano się o dodatkowe wyposażenie chroniące pojazd. W tym celu zwiększono moc osłon o 25% w porównaniu z Gamma ATR-6. Aby jednak zachować prędkość i zwrotność, wytrzymałość kadłuba musiała nieznacznie spaść (około 5%).
Otrzymano w ten sposób stosunkowo zwrotną i szybką (jak na swoje rozmiary) maszynę, dobrze opancerzoną i uzbrojoną. Konstruktorzy szybko zauważyli, że ten pojazd doskonale nadawałby się do akcji szturmowych. Przerobili więc go nieznacznie (chodziło głównie o zawartość ładowni, z której zabrano potrzebne na powierzchni planet skutery repulsorowe 74-Z) i w ten sposób przystosowali do zastępowania Gamma ATR-6.
Prototypy TIE
W 3 ABY ETR zostały zastosowane do jeszcze innych zadań. Gdy ruszył projekt mający na celu stworzenie całkowicie niezależnego i bezzałogowego myśliwca TIE to do kontroli prototypów, które nie były jeszcze w pełni samodzielne, jak i obserwowania całości przebiegu testów konieczny był nowy specjalny rodzaj jednostki. Jako jej podstawę wybrano właśnie ETR, w których w ładowni zamontowano specjalną aparaturę sterującą zdalnie eksperymentalne prototypy. Zmiana ta nie miała prawie żadnego wpływu na parametry transportowca, ale uniemożliwiła montowanie wyrzutni rakiet.
