Dowódca zbiórki/Legendy

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Przejdź do wersji kanonicznej.
Przeglądasz legendarną wersję tego artykułu.


Dowódca zbiórki pośród przedstawicieli innych rang.

Dowódca zbiórki był jedną z pozycji jakie Mandalorianie mogli piastować w ramach struktur Neo-Konkwistadorów, w czasach wojen mandaloriańskich.

Charakterystyka

Był to swoisty kręgosłup sił bojowych Mandalorian, ci noszące szkarłatne zbroje Neo-konkwistadorów wojownicy działali jako szkoleniowcy, będąc odpowiedzialnymi za wprowadzanie nowych rekrutów w tajniki mandaloriańskiej drogi życia. Byli przy tym także oficerami politycznymi realizującymi wolę Mandalora oraz dowódcami frontowymi, walcząc na polu bitwy wraz ze zwykłymi Neo-Konkwistadorami. Każdy noszący niebieską zbroję miał obowiązek wykonywać wolę najbliższego mu Mandalorianina w szkarłatnej zbroi.

Wraz z tym jak trwał konflikt ranga ta zaczynała się jednak dewaluować, początkowo bowiem szkarłat przywdziać mógł wojownik który wykazywał się czymś szczególnym na polu bitwy i został polecony przez marszałka polowego, w późniejszym okresie awans dostawali już jednak osobnicy którzy byli w klanach dość długo by poznać trochę kultury Mandalorian i Mando'a.

Kra'ake, jeden z wielu dowódców.

Znanymi dowódcami zbiórki byli Kra'ake czy Gormer. W czasie wojny domowej Jedi karmazynowe zbroje nosili Sherruk i nieznany z imienia Mandalorianin dowodący grupą Mandalorian na Kashyyyku a w czasie wojny domowej Sithów nosił takową Kelborn. Nie wiadomo jednak czy wynikało to z rangi jaką posiadali oni w czasie wojny czy też przywdziali je później, chcąc podnieść swój status.

Legenda

Niemalże cztery tysiąclecia później, na kilkadziesiąt lat przed bitwą o Yavin Tor Vizsla tworząc frakcję znana jako Straż Śmierci, zafascynowany czasami Neo-Konkwistadorów reaktywował zwyczaj używania tejże rangi właśnie w ramach struktur Straży. Ich obowiązki były bardzo podobne do tych u Neo-Konkwistadorów, odpowiadali za przekazywanie wiedzy historycznej oraz szkolenie nowych członków ruchu.

Źródła