Obszar Ekspansji

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Mapa regionu.

Obszar Ekspansji to jeden z regionów galaktyki, znajdujący się pomiędzy Wewnętrznymi i Środkowymi Rubieżami. Był on zdominowany przez światy przemysłowe.

Historia

Kolonizacja obszaru rozpoczęła się w okresie Wielkiego Manifestu, kiedy to alsakańscy osadnicy i korporacje rozpoczęły poszukiwania planet pominiętych w trakcie agresywnej eksploatacji Wewnętrznych Rubieży. Alsakan popadł jednak w konflikt z Coruscant, które również organizowało wyprawy eksploracyjne do późniejszego Obszaru Ekspansji. Chęć uniezależnienia się od galaktycznego rządu doprowadziła do serii wojen, z których wiele miało miejsce w tym regionie. Wiele alsakańskich kolonii w Klinie ucierpiało; były one dodatkowo nękane przez łowców niewolników, pochodzących z jeszcze nieodkrytych obszarów. Górnictwo i przemysł odarły liczne planety z ich zasobów.

Wojna nie dosięgnęła światów w pobliżu Szlaku Koreliańskiego, strzeżonych przez koreliańskie floty. Wpływy tej planety utrzymały się w tych okolicach na stałe. Miliardy istot zaczęły jednak zasiedlać rejony na zachód od szlaku, korzystając z nowych tras nadprzestrzennych. Nastąpił tam rozwój światów rolniczych, handlowych i przemysłowych, a ich mieszkańcy niechętnie zaliczali się do obywateli Obszaru Ekspansji, woląc nazwę Sektorów Przeciwobrotowych.

Po zakończeniu konfliktów alsakańskich w 3017 BBY[1] poszkodowana część regionu miała czas na odbudowę, lecz już tysiąc lat później wybuchły nowe wojny Sithów. Wiele kolonii w Klinie upadło w trakcie tego konfliktu, który poskutkował również tymczasowym odcięciem obszaru od szlaków wiodących do centrum galaktyki.[2] Swoje żniwo zebrała w tamtym czasie także plaga candoriańska.

Bitwa o Gyndine w Obszarze Ekspansji.

Około 700 BBY Oligarchia Ekspansjonistów otrzymała prawo zarządzania Zewnętrzną Strefą Ekspansji, obejmującą słabo zaludnione tereny na północ od Coruscant, także w Obszarze Ekspansji. Złożony z megakorporacji zarząd wyzyskiwał miejscową ludność i pustoszył planety, aż interwencja Senatu ukróciła ten proceder. W końcowych latach istnienia Republiki podupadały też zubożałe światy Klina, opuszczone lub zdominowane przez neimoidiańskich baronów, Federację Handlową, piratów, łowców niewolników czy Huttów. Porzucone światy były później wykorzystywane przez Sojusz Rebeliantów jako tajne kwatery.

Imperium próbowało ożywić te rejony, organizując w ważniejszych portach punkty przerzutowe dla wojska i transportowców ładunkowych oraz sprowadzając w ich okolice osadników i siłę roboczą. Władze Sektora Wspólnego na mocy imperialnego kontraktu zajęły się rozwojem niektórych obszarów, a nawet utworzyły swoją enklawę przy Szlaku Enarcańskim, którą porzuciły po bitwie o Endor. Wysiłki te przysporzyły Imperium zwolenników na planetach Klina, choć sympatia ta zaczęła zanikać w trakcie walk pomiędzy imperialnymi lordami a Nową Republiką. Nowy galaktyczny rząd również planował zatroszczyć się o Obszary Ekspansji, lecz jego starania zostały przerwane przez najazd Yuuzhan Vongów, choć zniszczenia wojenne tym razem w dużej mierze ominęły ten region.

Słynne planety

Kel Dor, mieszkaniec Dorina.

Przypisy

Źródła


Galaktyka
[Pokaż/Ukryj]