Okręt dowodzenia typu Inexpugnable

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Okręt dowodzenia typu Inexpugnable
Podstawowe dane
Producent: Rendili Hyperworks
Rodzaj: Krążownik
Specyfikacja techniczna
Długość: 3100 m
Prędkość w kosmosie: 4
Hipernapęd: Klasy 2
Uzbrojenie:
Różne
Załoga: 4300 (strzelcy 66)
Pasażerowie: 2000
Ładowność: 50 000 t
Cena: 70 000 000 cr
Rola: Okręt dowodzenia
Przynależność: Republika Galaktyczna



Okręt typu Inexpugnable to typ okrętów dowodzenia produkowanych dla Starej Republiki przez firmę Rendili Hyperworks w okresie tuż przed wojnami mandaloriańskimi. Odpowiedź na zapotrzebowanie floty, której brakowało jednostki zdolnej kontrolować wiele różnych pojazdów podczas bitwy.

Przyczyny powstania

Inexpugnable i trzy krążowniki typu Hammerhead.

Starcia i potyczki sił republikańskich z wrogimi statkami wykazały, że podstawowy okręt floty, krążownik typu Hammerhead sprawuje się dobrze w niewielkich i średnich starciach, lecz nie radzi sobie w walkach na dużą skalę. Jako że widmo takich właśnie starć nadciągało nieubłaganie, w sztabie zdecydowano zamówić wyspecjalizowany okręt dowódczy, który mógłby skutecznie radzić sobie z zarządzaniem ogromnymi i zróżnicowanymi formacjami floty. W odpowiedzi na wystosowane zapytanie, firma Vanjervalis Systems zaprojektowała w oparciu o konstrukcję krążownika Rendili Hyperworks system komputerowy mogący zarządzać aż 64 krążownikami typu Hammerhead, a nawet więcej - dzięki zastosowaniu tego samego języka programowania mógł praktycznie wydawać im polecenia, podobnie, jak miało to miejsce w przypadku później stworzonych systemów przyporządkowania. Dzięki temu flota zamieniała się w jeden, spójny organizm, koncentrujący się ściśle na wyznaczonych przez dowódcę celach.

Historia

Pierwsze jednostki typu Inexpugnable weszły do służby na krótko przed wybuchem walk między Republiką, a Mandalorianami. Pierwszym okrętem był prototypowy Swiftsure, a wśród kilku jednostek, które zdołano ukończyć przed rozpoczęciem konfliktu, wyróżnił się Courageous, zniszczony pod Serroco. Jego dowódca, Saul Karath, ocalał jednak i jego doświadczenie z tej bitwy oraz z walk o Vanquo pozwoliło na wprowadzenie dodatkowych poprawek i modyfikacji w Swiftsure. To na podstawie tego właśnie nowego standardu rozpoczęto wkrótce seryjną produkcję Inexpugnable, która nie trwała jednak długo. Jednostka ta była zbyt specyficzna, narowista i nietypowa, by wpasować się w doktryny wojenne Republiki, wkrótce więc podjęto prace nad stworzeniem jej klasycznego zamiennika, krążownika liniowego typu Centurion.

Opis statku

Okręt typu Inexpugnable był gigantyczny, powolny i jak na swoje rozmiary niespecjalnie mocno uzbrojony. Kiedy brało się pod uwagę fakt, że w każdej bitwie stawał się on w naturalny sposób głównym celem przeciwnika, który starał się za wszelką cenę zniszczyć ogniwo koordynujące działania wrogiej floty, nie dziwił fakt, że Inexy były z reguły bardzo silnie bronione przez wydzieloną z zarządzanych sił formację okrętów. Jednostki te nie były jednak zupełnie bezbronne: do akcji mogły wysłać aż 12 eskadr myśliwców typu Aurek oraz dwie eskadry cięższych S-250 Chela. Ponadto posiadały w hangarach 24 barki desantowe typu Conductor, 6 promów typu Ministry oraz cały garnitur innych jednostek wsparcia, przydatnych zarówno przy naprawach i pozyskiwaniu zaopatrzenia, jak i przy prowadzeniu ewentualnych działań desantowych. Sercem okrętu był jednak mostek - zwany "studnią życzeń" - który dzięki zaawansowanym hologramom pozwalał dowódcy floty łatwo zarządzać koordynowanymi przez Inexa jednostkami.

Źródła

Pierwotna wersja tego artykułu pochodzi z zasobów Stoczni Sluis Van. Artykuł umieszczony za wiedzą i zgodą Zarządu Stoczni.