Saul Karath

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Saul Karath
Data i miejsce śmierci: 3956 BBY
Miejsce pochodzenia: Korelia
Rasa: Człowiek
Wzrost: 180 cm
Kolor włosów: Blond
Kolor oczu: Niebieskie
Kolor skóry: Jasna
Przynależność:




Saul Karath był jednym z republikańskich oficerów, dowodzących flotą Republiki podczas wojen mandaloriańskich, a następnie głównodowodzącym floty Sithów i głównym doradcą Dartha Malaka.

Biografia

Młodość

Saul Karath urodził się na Korelii, jako najstarsze dziecko Craddocka Karatha. Jego ojciec bywał w domu bardzo rzadko, więc Saul musiał opiekować się czworgiem swego rodzeństwa i pełnić rolę "ojca". Mimo swego młodego wieku pracował na dwie zmiany w fabryce amunicji. Nie miał czasu na realizację marzeń, którymi od zawsze były wojny i udział w kosmicznych bitwach. Sytuacja zmieniła się, gdy wybuchła wielka wojna Sithów. Działania wojenne zbliżały się coraz bardziej do jego rodzinnej planety, więc nie mógł przepuścić idealnej okazji do spełnienia swych marzeń. Zgłosił się jako ochotnik do służby, lecz nie został przyjęty z powodu swego młodego wieku do czynnej służby. Dzięki jego upartości został zauważony przez admirała Vanicusa, który przyjął go na swego asystenta. Tak rozpoczęła się jego kariera w flocie Republiki. W nagrodę za udział w wojnie został mianowany dowódcą swego pierwszego okrętu Reciprocity. Przez wiele kolejnych lat kontynuował służbę. Był bardzo ceniony przez przełożonych i za liczne zasługi, między innymi za ochranianie konwojów przed piratami otrzymał nowy statek Courageous i został skierowany na front wojny z Mandalorianami.

Początek wojen mandaloriańskich

Karath jako dowodzący flotą Republiki.

Saul Karath od początku wojen mandaloriańskich udzielał się w flocie Republiki. Jako kapitan wraz z innym dowódcą Jimasem Veltraą odpowiadał za obronę ważnej strategicznie granicy między przestrzeniami Republiki i Mandalorian znanej jako linia Jebble-Vanquo-Tarnith. Dowodził flotą podczas czterech bitew o planetę Suurja. W nagrodę za swe dokonania w tej kampanii został mianowany admirałem i został dowódcą grupy bojowej Courageous. Niedługo później jego grupa brała udział w bitwie o Vanquo, gdzie był świadkiem odlotu Last Resortu z powierzchni Vanquo. Rozpoznał on, że jest to statek padawana Zayne'a Carricka i chciał go przechwycić, lecz statek wskoczył w nadprzestrzeń i udał się w przestworza kontrolowane przez Mandalorian. Jakiś czas później grupa bojowa udała się do punktu zbornego nad planetą Ralltiir. Tam też złodziej Slyssk ukradł jeden z republikańskich okrętów Little Bivoli na zamówienie Marna Hierogrypha. Gdy towar został dostarczony na jedno z lądowisk Zayne Carrick, Gryph i Slyssk wystartowali nim i przez przypadek dołączyli do grupy Karatha udającej się na Serroco.

Serroco

Zayne i admirał Saul Karath.

Po pewnym czasie grupa bojowa pojawiła się w kolejnym punkcie zbornym i założyła obóz. Gryph skorzystał z okazji i założył restaurację, dzięki której zarabiał duże pieniądze. Zayne został kelnerem i pewnego razu przez przypadek przewrócił niesioną tacę na admirała Karatha. Oficer nie zareagował i poszedł dalej. Kilka dni później Zayne doznał wizji, w której zobaczył zniszczenie Serroco i śmierć większości żołnierzy. Postanowił zawiadomić o tym admirała. Zakradł się więc na statek Cartha Onasiego i czekał na odlot. Niedługo później pojawił się właściciel statku i znalazł chłopaka. Przestraszony wizją postanowił zabrać go na okręt flagowy do admirała. Po dotarciu na pokład okrętu admirała, Onasi zaprowadził chłopka na mostek. Saul Karath rozpoznał Zayne'a jako mordercę padawanów z Taris i oskarżył go o szpiegowanie dla Mandalorian. Padawan usiłował wytłumaczyć, że chce ocalić ludność planety przed pewna śmiercią. Nie został jednak wysłuchany. Chwilę później z nadprzestrzeni wyskoczyły okręty Mandalorian. Wystrzeliły one rakiety, które omijając flotę Republiki uderzyły w powierzchnię planety siejąc wielkie spustoszenie. Zayne załamał się, że nie został wysłuchany, a jego wizja się spełniła. Podejrzewał także, że jego przyjaciele zginęli. Chwilę później admirał kazał aresztować padawana i powiedział, że zamierza oddać go jego mistrzom. Następnego dnia bitwa rozpoczęła się na dobre. W pewnym momencie na pokład Courageousa wdarli się komandosi wroga i rozpoczęli powoli zdobywać kolejne pokłady okrętu. Saul Karath postanowił udać się do Zayne'a i poprosić go o pomoc. Chłopak po długich przekonywaniach zgodził się i pokazał klapę w ścianie prowadzącą na lądowisko, gdzie spoczywał statek Onasiego Deadweight. Cały ocalały personel oficerski wraz z Carrickiem na pokładzie statku opuścił pole bitwy.

Arkanian Legacy

Zayne i Saul na pokładzie Courageousa.

Niedługo później pilotujący statek Carth Onasi otrzymał od Eejee Vamma zaproszenie na statek Arkoha Adascy Arkanian Legacy, gdzie miało się odbyć bardzo ważne spotkanie. Załoga Deadweighta skorzystała więc z zaproszenia i udała się w stronę hangarów arkaniańskiego okrętu. Po wylądowaniu admirał wraz z towarzyszami został bardzo miło przyjęty przez Arkoha. Karath poprosił Adascę by umieścił Zayne'a w bezpiecznej celi, gdyż jest on groźnym przestępcą. Niedługo później na pokładzie pojawili się kolejni goście, czyli: Alek Squinquargesimus, Lucien Draay i sam Mandalor Ostateczny wraz ze swą świtą. Lord Adasca przedstawił wszystkim cel zorganizowanego przez niego spotkania. Były to exogorthy, czyli wielkie kosmiczne ślimaki. Arkoh opowiedział o opracowanej przez jego naukowców technologii, dzięki której można było kontrolować bestie i wykorzystać je w wojnie. Mandalor zgłosił swą ofertę: w zamian za pozostawienie Arkanii w spokoju kupi technologię. Lord Adasca w przeciwieństwie do przedstawicieli Republiki był bardzo zadowolony z obrotu sprawy. W tym samym czasie Zayne Carrick przebrany w strój Mandalorianina trącił umyśle Cartha Onasiego, co w efekcie do prowadziło do regularnej walki na pokładzie. W międzyczasie naukowiec Gorman Vandrayk uszkodził urządzenia kontrolujące exogorthy i nakazał bestiom zaatakowanie okrętu Adascy. Gdy walczący na pokładzie okrętu przedstawiciele Republiki zauważyli zbliżające się zagrożenie postanowili ewakuować się. Saul Karath wraz z Carthem Onasim i Dallanem Morvisem na pokładzie Deadweighta opuścił okręt i udał się bezpiecznie na Coruscant.

Dalsza walka i zakończenie wojny

Podczas oficjalniej gali zorganizowanej z okazji powrotu Saula Karatha i jego podwładnych admirał złożył oficjalną rezygnację ze swej posady. Naczelne dowództwo nie przyjęło jednak rezygnacji. Karath został wysłany na Korelię, gdzie odebrał swój nowy okręt Swiftsure i zobaczył się z rodziną. Niedługo później powrócił do czynnej służby i kontynuował wojnę z Mandalorianami.

Jakiś czas później dwóch Jedi Revan i Malak dzięki kilku brawurowym zwycięstwom objęli dowodzenie nad flotą. Karath pozostał im wierny i wykonywał ich rozkazy. Brał również udział w ostatniej bitwie wojen mandaloriańskich, czyli w bitwie o Malachor V. Po wygraniu starcia wraz z częścią floty dowodzoną przez Revana i Malaka udał się do Nieznanych Regionów.

Wojna domowa Jedi

Saul Karath jako głównodowodzący flotą Sithów.

Jakiś czas później dowodzący flotą ogłosili się lordami Sithów i rozpoczęli działanie zbrojne przeciw Republice. Saul Karath pozostał im wierny, za co został mianowany głównodowodzącym floty i otrzymał okręt Leviathan pod dowództwo. Gdy rozpoczęła się wojna domowa Jedi, Karath nadal ślepo wykonywał rozkazy Sithów. Po zdradzie Malaka i pojmaniu Revana przez Jedi Karath stał się najbliższym współpracownikiem przywódcy, przez co posiadał liczne przywileje. Pierwszym większym sukcesem Karatha jako dowódcy sił Sithów było zniszczenie republikańskich okrętów przebywających w jednej ze stoczni. Następnym zadaniem było zbombardowanie planety Telos IV. W wyniku bombardowania planety zginęła rodzina Cartha Onasiego, co było powodem porzucenia służby przez mężczyznę i powrócenie do walki po stronie Republiki. Niedługo później w wyniku akcji Jedi pojmany został Revan. Malak widząc swą niezwykłą szansę zaatakował statek, którym przewożono pojmanego przyjaciela i myśląc, że ten zginął ogłosił się głównym dowódcą Sithów i przyjął jako swego ucznia Datha Bandona.

Jakiś czas później Malak dowiedział się, że na Taris przebywa Bastila Shan, nakazał więc Karathowi zbombardowanie planety, by niezwykle groźna dla Sithów kobieta nie zdążyła uciec. Początkowo dowódca przekonywał Sitha, by nie bombardować planety, gdy na powierzchni jest wielu jego żołnierzy. Malak przypomniał jednak Saulowi los jego poprzednika, co było wystarczającym argumentem do wydania rozkazu bombardowania. Niedługo później Karath zbombardował planetę Dantooine, gdzie znajdowała się enklawa Jedi. Atak ten spowodował śmierć wielu rycerzy i mistrzów Jedi.

Niedługo później Malak dowiedział się, że podróżujący z Bastilą Jedi to jego dawny mistrz Revan. Gdy przypadkiem Leviathan pochwycił Ebon Hawka Karath rozkazał uwięzić załogę w celach na pokładzie jego okrętu. Tak też się stało, lecz jeden z przyjaciół Revana uwolnił towarzyszy. Były Sith wraz z Bastilą i Carthem Onasi dostali się na mostek okrętu, gdzie stoczyli walkę z Karathem i podległymi mu żołnierzami. Admirał odniósł śmiertelne rany. Przed śmiercią powiedział swemu dawnemu podwładnemu Carthowi, kim naprawdę jest jego towarzysz. Następnie zmarł w wyniku odniesionych ran.

Jego następcą, na stanowisku głównodowodzącego flotą Sithów został Varko, który zginął niedługo później podczas zniszczenia Gwiezdnej Kuźni.

Ciekawostki

Saul Karath
Szkic koncepcyjny do gry KotOR.
Szkic koncepcyjny do gry KotOR.
  • w grze komputerowej Knights of the Old Republic głos podłożył mu Robin Sachs.
  • Saul Karath był jedną z dwóch osób, które zgodnie z zapowiedziami zawartymi w Star Wars Insider 91 miały się ukazać w komiksowej opowieści Dni strachu. Drugą był Carth Onasi.
  • Saul Karath podobnie jak inni bohaterowie gry Knights of the Old Republic stał się wzorem figurki dla LEGO stworzonej przez zespół saber-scorpion.

Źródła

Źródło: „https://ossus.pl/index.php?title=Saul_Karath&oldid=478040”