Droid-myśliwiec tri-fighter
|
|
 |
Być może w archiwach są braki.
Ten artykuł wymaga poszerzenia. Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji. |
| Droid-myśliwiec tri-fighter |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Producent: | Colla Designs / Phlac-Arphocc Automata Industries |
| Rodzaj: | Myśliwiec kosmiczny |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 5,4 m |
| Prędkość w atmosferze: | 1050 km/h |
| Hipernapęd: | Brak |
| Uzbrojenie: |
|
| Różne | |
| Załoga: | Brak |
| Pasażerowie: | Brak |
| Ładowność: | 20 kg |
| Cena: | 20 000 cr |
| Przynależność: | Konfederacja Niezależnych Systemów |
Droid-myśliwiec tri-fighter to bezzałogowy myśliwiec wykorzystywany przez Separatystów w czasach wojen klonów, następca droidów-sępów.
Geneza
W miarę wprowadzania przez Starą Republikę do służby nowych typów myśliwców, należące do Separatystów zwykłe droidy-sępy wniesione w posagu przez Federację Handlową powoli zaczęły stawać się przestarzałe. Nawet wielka przewaga liczebna nie była już w stanie pomóc im w starciu z Delta-7 Aethersprite pilotowanymi przez Jedi. Okazało się też, że ciężkie i dobrze chronione myśliwce klonów także nie stanowiły tak łatwego łupu, jak na przykład N-1 podczas konfliktu na Naboo. Prymitywne były też obwody sztucznej inteligencji droidów, co sprawiało, że praktycznie każdy żywy pilot był je w stanie przechytrzyć podczas walki kołowej. Dlatego dowództwo postanowiło zwrócić się do producentów droidek o nową jednostkę do walk w przestrzeni, tym razem do wykorzystania już nieco mniej masowo, ale nadal niemal wyłącznie przeciw siłom myśliwskim nieprzyjaciela.
Charakterystyka
W ten właśnie sposób powstał Tri-fighter (nie mylić z późniejszym Tri-fighterem - "łapsem", składakiem wykorzystywanym przez piratów w czasach po bitwie o Endor). Nowy droid był zgodnie z tradycją niewielki, bezzałogowy, zwrotny (chociaż mniej od swojego poprzednika, "sępa") i szybki, co przydawało się szczególnie podczas walki z twardymi, ale dość powolnymi ARC-170. Miał też znacznie usprawnioną sztuczną inteligencję, a także zwiększony zasięg, dzięki zastosowaniu nowego, wysoko wydajnego reaktora.
Nazwa tri-fightera pochodziła od jego trójstronnej symetrii, zainspirowanej wyglądem czaszki prehistorycznego drapieżnika z Colla IV. Trzy pylony z działkami laserowymi otaczały kulę centralną, a trzy zespoły niezależnych dysz napędzały ten myśliwiec i ułatwiały mu walkę kołową. Jako dodatek do uzbrojenia strzeleckiego, maszyna ta wyposażona była też w wyrzutnię rakiet, z której odpalano zarówno zwykłe pociski, jak i rakiety-nosicieli insektoidów.
Ciekawostki
- W polskiej wersji Labiryntu zła myśliwce Tri są raz określone jako maszyny załogowe. W oryginalnej wersji książki błąd ten się nie pojawia.
Źródła
- Labirynt zła
- Zemsta Sithów
- LEGO Star Wars: The Video Game
- Battlefront II
- Tri-fighter w Star Wars Databank (Dostęp 12.09.11) Link zapasowy na stronie archive.org
