Droid bojowy Bazyliszek

Droid bojowy Bazyliszek

Podstawowe dane
Producent:	Basiliskanie
Specyfikacja techniczna
Wysokość:	3 do 5 metrów
Prędkość w atmosferze:	550 km/h
Uzbrojenie:	Rakiety burzące działka laserowe generator fali uderzeniowej Zakończone szponami kończynu
Różne
Załoga:	1 lub 2 osoby (zależnie od wariantu)
Ładowność:	100kg
Przynależność:	Mandalorianie Konkwistadorzy Neo-Konkwistadorzy

Droid bojowy Bazyliszek to rodzaj maszyny bojowej jakiej Mandalorianie chętnie i często używali podczas dwóch konfliktów mających miejsce na cztery tysiąclecia przed bitwą o Yavin - wielkiej wojny Sithów oraz wojen mandaloriańskich. Wraz z końcem tego drugiego konfliktu większość przejętych od Basiliskan maszyn została zniszczona, co położyło kres ich powszechnemu używaniu i uczyniło z nich rzadki widok w galaktyce.

Charakterystyka

Maszyny te były na pół organiczne i posiadały własną inteligencję, stawiającą je pod tym względem ciut ponad typowymi całkowicie organicznymi wierzchowcami. W wyniku tego wytwarzały one specyficzną więź ze swymi jeźdźcami, mogły jednak działać także niezależnie. Tworząc symbiotyczną więź ze swym jeźdźcem były śmiertelnie groźne, samodzielnie były łatwiejszymi do pokonania ale wciąż niewartymi lekceważenia przeciwnikami. Walczyć mogły zarówno w atmosferze planety jak i pustce kosmosu, co doskonale współgrało z faktem, że noszone przez Mandalorian zbroje także pozwały w tymże kosmosie operować.

Wyglądały jak skrzyżowanie karrańskich chrząszczów i zaloriańskich skalnych lwów, miały zazwyczaj od trzech do pięciu metrów wysokości a ich sensory pozwalały wyczuwać zagrożenie z każdej strony. Osiągały wysoką prędkość ale ciężkie opancerzenie sprawiało, że nie grzeszyły zwrotnością.

Posiadały zróżnicowane uzbrojenie, w tym wyrzutnie rakiet burzących, działka laserowe oraz generatory fali uderzeniowej, używały też w walce swych łap starając się w ten sposób uszkodzić wrogą maszynę. Mandalorianie wozili także w specjalnych schowkach swoją osobistą broń i wyposażenie.

Wyróżnić można kilka specjalistycznych modeli, oprócz standardowej jednoosobowej wersji o uśrednionej charakterystyce były też dwuosobowe bombowce, w których to drugi członek załogi siedział tyłem względem kierunku lotu. Istniała także wersja myśliwska z dodatkowymi silnikami a także wersje przeznaczone do dyskretniejszych zadań. Na samo pole bitwy dostarczane były na pokładzie innych jednostek, jak na przykład drednotach typu Kandosii.

Mandalorianie preferowali schodzenie w atmosferę z możliwie najszybszą prędkością chcąc w ten sposób utrudnić pracę systemom namierzania potencjalnych wrogich dział obronnych. Zastosowania bojowe nie są jednak jedynymi jakie Mandalorianie znaleźli dla tych maszyn, używali ich bowiem także jako zwierząt pociągowych - gdy trzeba było przeciągnąć coś z jednego miejsce w drugie, wykorzystywano możliwość przemieszczania się przez maszyny na swych łapach.

Maszyny te były na tyle cenione, że gdy jakaś była niszczona w bitwie i niezdolna do dalszych walk, w miarę możliwości odprawiano jej pogrzeb jak zwykłemu wojownikowi oraz wysyłano ku sercu najbliższej gwiazdy, co było alegorią typowej u Mandalorian kremacji zmarłych bliskich.

Historia

Maszyny te stworzone zostały przez Basiliskan, mieszkańców planety Basilisk. W galaktyce znane są jednak raczej jako pojazdy mandaloriańskie, to ci bowiem zaczęli ich powszechnie używać po tym jak w 4017 BBY najechali oni na Basilisk, przejmując od pokonanych wrogów wiele technologi, w tym właśnie mające stać się ich znakiem firmowym droidy bojowe.

Mandalorianie szeroko używali tych maszyn w wielkiej wojnie Sithów gdzie walczyli przy ich użyciu na przykład w bitwach o Foerost, Coruscant, Ossus i Onderon. Także w mających miejsce kilka dziesięcioleci później wojnach mandaloriańskich były często używane. Podczas tego konfliktu walczyły między innymi w bitwach o Vanquo, Taris czy Essien. Teoretyczny kres powszechności tych maszyn pośród Mandalorian nastąpił wraz z porażką na Malachorze V. Revan i Malak rozkazali pokonanym Mandalorianom zniszczyć swe pancerze oraz maszyny wojenne. Nie wszyscy jednak posłuchali i części maszyn udało się uniknąć takiego losu, choć były to raczej śladowe ilości. W 3954 BBY przeszukujący Rekkiad klan Ordo posiadał sześc Bazyliszków, konkurencyjny klan Jendri w walce z nimi wystawić mógł zaś tylko cztery maszyny.

Canderous Ordo w 3951 BBY posiadał własnego bazyliszka, był to jednak model wizualnie znacznie odbiegający wizualnie od innych.

Niemal cztery tysiąclecia po zakończeniu wojen mandaloriańskich funkcjonalnego Bazyliszka używał Chop'aa Notimo, żyjący wtedy Mandalorianin który to zmierzył się z Starkillerem w 2 BBY. Poza tym przypadkiem, bazyliszki w okresie panowania Imperium znaleźć można było raczej jedynie jako eksponaty w muzeach.

Gdy w 40 ABY MandalMotors zaprojektowało nowy myśliwiec, będący szefem firmy Jir Yomaget, mając słabość do tych starych maszyn zmienił nazwę myśliwca mającego się nazywać pierwotnie Kyr'galaar na Bes'uliik. Firma kilka dziesięcioleci wcześniej stworzyła także na specjalne zamówienie księcia Xizora myśliwiec szturmowy typu StarViper który był mocno podobny do maszyny używanej przez Canderousa.

Ciekawostki

Znacząco odbiegający wizualnie od innych bazyliszek widoczny w Knights of the Old Republic II: The Sith Lords jest efektem tego, że jak przyznał Chris Avellone. twórcy gry uznali dotychczasowy wizerunek maszyn widoczny w The Sith War za głupi, więc go zmienili. Zmiana ta nie przyjęła się jednak, później wydawane pozycje ukazywały Bazyliszka w sposób identyczny jak w The Sith War.

Źródła

Zobacz kolekcję grafik dotyczących
droidów bojowych Bazyliszek.