Torpeda protonowa

Torpeda protonowa to rodzaj uzbrojenia podobnego do pocisku rakietowego i jego najsilniejszy konkurent w rywalizacji o miano najpopularniejszej głowicy bojowej w Galaktyce.

Charakterystyka

Torpedy protonowe były używane od najdawniejszych czasów jako uzbrojenie statków kosmicznych, uzupełniające standardowe działka laserowe. Schemat działania był dość prosty: wystrzelona torpeda trafiała w cel i w momencie uderzenia, wysyłała falę protonów, która była w stanie bez problemu zmieść myśliwiec taki jak X-wing, czy A-wing. Prawdopodobnie stąd wzięło się znane powiedzenie w galaktyce: rozpylić na atomy^[1], gdyż dosłownie właśnie tak działała torpeda.

Moment przed zniszczeniem Gwiazdy Śmierci przez torpedy protonowe.

Siła rażenia głowicy tego typu była znacznie większa od standardowego pocisku rakietowego. W parze z tym szły jednak zmniejszona prędkość i zwrotność (jeżeli pocisk miał własne sterowanie) oraz mniejsza precyzja. Oznaczało to, że w praktyce torpedy protonowe nie były używane przeciwko myśliwcom, lecz tylko przeciwko większym celom. Między innymi z tego powodu, udane zastosowanie torped protonowych w bitwie o Yavin przeciwko Gwieździe Śmierci stało się takie słynne.

Torpedy protonowe swobodnie omijały wszelkie tarcze energetyczne. Dobre tarcze cząsteczkowe natomiast mogły w dużej mierze zredukować szkody wyrządzone przez wybuch.

Torpedy protonowe były znacznie cięższe od standardowych pocisków rakietowych, skutkiem czego, myśliwce mogły ich zabrać mniej. Przykładowo X-wing brał na swój pokład 6 torped, podczas gdy mógł zamiast tego wziąć 8 rakiet.

Większość torped protonowych było w stanie współpracować z komputerem celowniczym myśliwca]. W praktyce jednak wielu pilotów rezygnowało z używania go, gdyż podczas chaosu bitewnego istniało zbyt duże ryzyko, że komputer pogubi się i ustawi jako cel statek przyjazny lub też neutralny.

Podczas galaktycznej wojny domowej powstała również lżejsza wersja torpedy protonowej, która w zamian za to była wyposażona w lepszy silnik. Dzięki temu możliwe było trafienie w cel o wielkości i zwrotności myśliwca kosmicznego.