Gwiezdny niszczyciel typu Resurgent

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

 Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.

Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji.

Gwiezdny niszczyciel typu Resurgent
Podstawowe dane
Producent: Kuat-Entralla Engineering[1]
Rodzaj:
Specyfikacja techniczna
Długość: 2915,81 m[2]
Silniki: Silniki jonowe[1]
Hipernapęd: Wyposażony[1]
Uzbrojenie:
Osłony: Wyposażony[1]
Różne
Załoga:
Rola:
Przynależność:



Gwiezdny niszczyciel typu Resurgent to typ krążownika opracowany i wykorzystywany przez Najwyższy Porządek. Jednostki tego typu zaprojektowano około trzydziestu lat po bitwie o Endor z pogwałceniem traktatów między Nową Republiką a Imperium Galaktycznym. Pierwszym powstałym krążownikiem tego typu był Finalizer.

Historia

Trzydzieści lat po bitwie o Endor jeden z okrętów tego typu, Finalizer, służył jako okręt flagowy Kylo Rena i generała Armitage'a Huxa. Rycerz Ren wyruszył nim na Jakku. Następnie wysłał z niego cztery transportery szturmowe i zaatakował osadę Tuanul, która mieściła się na pustynnej planecie. Gdy krótkie starcie z mieszkańcami osady dobiegło końca, Ren dołączył do oddziałów lądując w wiosce swoim promem dowodzenia typu Upsilon. Po powrocie Kylo Ren przesłuchał Poe Damerona , którego schwytał po walce. Pilot Ruchu oporu zdradził, że mapę poszukiwaną przez Najwyższy Porządek posiadał jego droid astromechaniczny, BB-8.[4]

Charakterystyka

Gwiezdne niszczyciele typu Resurgent, miały prawie 3000 metrów długości.[5] Były prawie dwukrotnie dłuższe od standardowych niszczycieli wykorzystywanych przez Imperium Galaktyczne oraz lepiej od nich uzbrojone. Siłę oraz szybkostrzelność turbolasery okrętu zawdzięczały wykorzystaniu kryształów kyber.[2] Ponadto jako uzbrojenie służyły ciężkie działa oraz baterie przeciwlotnicze znajdujące się pod statkiem. Dodatkowo statki te były wyposażone w emiter promienia ściągającego, który znajdował się na dziobie okrętu. Gwiezdne niszczyciele typu Resurgent były wyposażone w potężne silniki jonowe, które umożliwiały im osiąganie prędkości w normalnej przestrzeni większych nawet od myśliwców TIE, jednak w czasie poruszania się z maksymalną prędkością jednostki te znacznie traciły na swojej manewrowości.[6] Pokład dowodzenia znajdował się w środkowej części kadłuba, dzięki czemu był znacznie lepiej chroniony przez atakiem niż jednostki z czasów Imperium.[5] Dodatkowo statek wyposażony był w kilka innych przydatnych elementów. Na przodzie znajdywały się dwie części kadłuba, dolna i górna, które oddzielała kratownica. Emitowały one osłony i promień ściągający. W przedniej części znajdowały się również koszary, kompleks zbrojeniowy oraz ambulatorium. Kawałek wyżej leżał areszt dla złapanych więźniów oraz przydział rekreacyjny dla całej załogi i dodatkowe koszary dla sił specjalnych. Pod statkiem obok głównego hangaru umieszczony był azyl dla pojazdów naziemnych. W centralnej części umieszczono reaktor, który ukrywano pod grubą osłoną i kontrolowano na specjalnym pokładzie. Znajdował się tam też główny reaktor anihilacji hipermaterii SJFS III-a1a. Obok umieszczono także kompleks uzdatniania atmosfery i przewody reagentów. Na górze statku znajdował się mostek, przed którym były położone pomieszczenia mieszkalne dla starszego dowództwa. Nad nim umiejscowiono natomiast skanery łączności, wieżyczki z czujnikami oraz ochronę mostka. Po bokach mostka znajdywały się zbiorniki reagentu, reaktory pomocnicze i chłodziwa. Na samym tyle statku umieszczono trzy gigantyczne dysze oraz generator hipernapędu.[1]

Jednostki tego typu były w stanie przewozić łącznie dwa skrzydła myśliwców TIE/fo i TIE/sf, setkę transportowców szturmowych,[2] 8000 szturmowców[1] oraz co najmniej jeden prom typu Upsilon.[4] Wszystkie statki przechowywano w dwóch hangarach po równoległych stronach okrętu oraz dodatkowym głównym znajdującym się na dole pojazdu. Wloty i wyloty z niego kontrolowano z umieszczonych nad hangarami mostków, oraz znajdującego się na przodzie dodatkowego punku kontrolnego.[1]

Poza światem Gwiezdnych wojen

Gwiezdny niszczyciel typu Resurgent został stworzony na potrzeby siódmej części sagi, Przebudzenia Mocy. Informację o nim rozszerzono następnie w publikacjach Przebudzenie Mocy: Słownik ilustrowany i Przebudzenie Mocy: Niesamowite przekroje. W lutym 2016 roku na StarWars.com ukazał się artykuł Jasona Frya, w którym poinformował on, że zmieniono kilka informacji o statku. Jego klasę zmieniono z gwiezdnego niszczyciela na krążownik opancerzony, a także podano, że jego uzbrojenie to ponad 1500 dział laserowych i dział jonowych. Zmiany te zostaną uwzględnione w przyszłych reedycjach Niesamowitych przekrojów i innych materiałach.[7] Jednak w grudniu 2017 wyszedł przewodnik Ostatni Jedi: Niesamowite przekroje, w którym Resurgenta ponownie nazwano modelem gwiezdnego niszczyciela, lecz jednocześnie jego typ został określony jako krążownik.

Przypisy

Źródła

Źródło: „https://ossus.pl/index.php?title=Gwiezdny_niszczyciel_typu_Resurgent&oldid=493895”