Jeźdźcy Tusken/Legendy
|
|
|
|
 |
Być może w archiwach są braki.
Ten artykuł wymaga poszerzenia. Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji. |
| Jeźdźcy Tusken |
| Planeta macierzysta: | Tatooine |
| Wzrost: | 170-190 cm |
| Waga: |
|
Jeźdźcy Tusken nazywani również Ludźmi Pustyni oraz Tuskenami byli humanoidalną rasą z planety Tatooine, zorganizowaną w koczownicze plemiona i korzystającą z prymitywnej techniki.
Ludzie Pustyni byli bardzo gwałtowni, nienawidzili przedstawicieli wszelkich obcych ras i najczęściej atakowali ich przy pierwszej nadarzającej się okazji.
Historia
Prehistoria
Na wiele tysiącleci przed powstaniem Republiki, przodkowie Tuskenów tworzyli zaawansowaną i rozwiniętą technologicznie cywilizację. W wyniku działalności Rakatan zostali jednak najpierw zniewoleni, a następnie cała ich planeta została spustoszona, a wszelki dorobek cywilizacyjny - utracony. Od tego czasu Ludzie Pustyni żyli jako nomadowie, a większość zaawansowanej techniki była dla nich tabu - wykorzystywali jedynie zrabowane innym mieszkańcom planety uzbrojenie oraz inne podstawowe, niezbędne do egzystowania na pustyni przedmioty, jak na przykład skraplacze wilgoci.
Okres Starej Republiki
W czasach wojny domowej Jedi Revan podróżujący w poszukiwaniu Gwiezdnych Map, trafi na Tatooine, gdzie podjął się zadania rozwiązania problemu napadów Ludzi Pustyni na maszyny wiertnicze i piaskoczołgi należące do Korporacji Czerka. W tym celu, korzystając z droida HK-47, zdołał przeniknąć do wioski jednego z najbliższych plemion pustynnych, znajdujących się w okolicach osady Anchorhead. Revanowi udało się przekonać Tuskenów do zaprzestania ataków, zdobywając dla nich skraplacz wilgoci. Po tym akcie, Ludzie Pustyni przenieśli się w bardziej odludne miejsce.[1]
W roku 32 BBY, Jeźdźcy Tusken zaatakowali pilotów ścigaczy podczas wyścigu Boonta Eve Classic w Mos Espa.[2]
Krótko przed wybuchem wojen klonów Ludzie Pustyni podczas najazdu na osadę farmerów wilgoci porwali, a następnie torturowali Shmi Skywalker, matkę Jedi Anakina Skywalkera. Anakin wdarł się do ich wioski, nie udało mu się jednak ocalić życia matki. W zemście za to wymordował wszystkich Tuskenów zamieszkujących osadę, także kobiety i dzieci, co było jednym z jego pierwszych znaczących kroków na drodze ku ciemnej stronie Mocy.[3]
Wyposażenie
Tuskeni na głowach nosili maski z filtrem przeciwko piaskowi, na oczach mieli soczewki ochronne a głowy owijali bandażem. Swoje ciała pokrywali grubymi szatami, chroniącymi przed słońcem i piaskiem, a wystające stopy i dłonie owijali bandażem. Przez ciało przewieszali bandolier z amunicją i ręcznie wyrabiany pas na ekwipunek. Broń, którą się posługiwali to głównie kradzione strzelby i gaderffii.
Kultura i zwyczaje
Szaty przez nich noszone były dla nich ważnym elementem kultury, a ich zdarcie z martwych towarzyszy uważali za czyste świętokradztwo. Natomiast ściągnięcie maski, i pokazywanie ciała było uznawane za wulgarne, a osoba postępująca wbrew przyjętym zwyczajom określana była mianem barbarzyńcy. Podobnym szacunkiem darzyli swoje wierzchowce - banthy. Jeździec, który utracił swojego wierzchowca, musiał udać się na wygnanie, a w rezultacie - na śmierć. Panowała także zasada: "Ktokolwiek ma dwie ręce, może trzymać gaderffii.", której czas świetności przypadł po wymordowaniu jednego z plemion przez Anakina Skywalkera, a wojownik który tracił rękę, popełniał samobójstwo. Jeźdźcy Tusken czasami adoptowali przedstawicieli innych ras humanoidalnych, z nadzieją że ich krew byłaby zgodną z krwią tuskeńską. Działanie to podyktowane było wysoką śmiertelnością wśród Tuskenów i niewielką liczebnością populacji. Zmarłych członków klanu, chowano na cmentarzu, do którego nie dopuszczano obcych. Ciała były bandażowane i kładzione na ułożonej stercie kamieni.
