Krążownik typu Quasar Fire/Legendy
|
|
|
|
| Krążownik typu Quasar Fire |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Pełna nazwa: | Quasar Fire-class Light Cruiser-carrier |
| Producent: | SoroSuub Corporation |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 350 m |
| Prędkość w kosmosie: | 5 |
| Hipernapęd: | Klasy 2 |
| Uzbrojenie: | 2 ciężkie turbolasery |
| Różne | |
| Załoga: | 104 |
| Pasażerowie: | 225 |
| Ładowność: | 4000 t |
Krążownik typu Quasar Fire to statek produkowany przez firmę SoroSuub Corporation. Podstawą dla niego były najbardziej odporne i przydatne w boju okręty sullustańskie.
Historia
Kiedy Sullustanie postanowili potajemnie przyłączyć się do Rebelii, rozpoczęto przebudowywanie ich najbardziej odpornych frachtowców na jednostki przydatne w boju. Powstały dzięki temu krążowniki typu Quasar Fire, a w pierwszym rzucie udało się zbudować osiem okrętów tego typu. Krótko po wejściu do służby przekazano je sprzymierzonym z Sojuszem Rebeliantów powstańcom virgilliańskim. Praktycznie pozbawieni do tamtego czasu nowoczesnej technologii powstańcy skutecznie wykorzystali swoją nową flotę i pomoc doradców rebelianckich w walce z siłami Imperium i wspomagającą ją arystokracją virgilliańską. W walkach pięć lotniskowców zostało ciężko uszkodzonych i wymagało poważnych napraw w dokach orbitalnych. Z trzech sprawnych jednostek dwie wysłano zaś, jako wsparcie dla Floty Rebelii i wzięły one udział w bitwie pod Endorem. Jedną z tych jednostek był flagowy Flurry, który po bitwie wszedł w skład grupy specjalnej wysłanej na Bakurę pod dowództwem Luke'a Skywalkera, gdzie wziął udział w walkach z korpusem ekspedycyjno-zwiadowczym Ssi-ruuków. Szkwał został zniszczony na orbicie Bakury salwą z imperialnego krążownika typu Carrack, co stało się ostatecznym potwierdzeniem tezy, że lekkie lotniskowce typu Quasar Fire nie powinny były wchodzić w zasięg ognia jednostek liniowych nieprzyjaciela, nawet jeśli ten nieprzyjaciel wydawał się w danym momencie przyjacielski.
Charakterystyka
Podczas transformacji sullustańskich frachtowców na pełnowymiarowe krążowniki, starano się postępować zgodnie z zasadą, która przyświecała między innymi inżynierom pracującym nad fregatą uderzeniową, czyli po prostu na początek usunąć to, co zbędne, a potem zastanowić się, jak to, co zostało, najlepiej przystosować do wyznaczonych zadań. Ponieważ nie było większych szans na stworzenie z tych jednostek porządnych okrętów odpowiadających siłą ognia i odpornością chociażby korwecie, postanowiono, podobnie jak w przypadku dobrze znanych krążowników transportowych Rendili, przekonstruować je na lotniskowce. Miało to pozwolić na wykorzystanie głównej przewagi Rebelii nad siłami Imperium w walce w przestrzeni - zaawansowanych technicznie myśliwców dalekiego zasięgu.
W ramach przebudowy pozbawiono frachtowce sullustańskie ładowni i wszystkich obsługujących je systemów, a w zamian za to wyposażono je w hangary dla pokaźnej ilości myśliwców. Dzięki zastosowaniu w hangarach zarówno tradycyjnych lądowisk, jak i systemów podwieszeniowych zainspirowanych rozwiązaniami stosowanymi przez Imperium, nowy lotniskowiec był w stanie przenosić aż do czterech dywizjonów maszyn, czyli więcej, niż każdy inny seryjny okręt rebeliancki i to przy stosunkowo niewielkich rozmiarach. Spowodowało to oczywiście dość duży ścisk w hangarach, pomieszczeniach dla załogi i częściach warsztatowo-magazynowych, ale w ostatecznym rozrachunku nie były to przeszkody zbyt znaczące.
Technologia użyta na lotniskowcach typu Quasar Fire nie należała do najnowszych. Systemy osłon i uzbrojenia były słabe. Umieszczone w przedniej części kadłuba dwa ciężkie turbolasery mogły zapewnić jedynie minimum obrony przeciw piratom czy pojedynczym lekkim patrolowcom, jednak w bezpośrednim starciu z jakąkolwiek cięższą jednostką nowszego typu Quasar Fire nie miał najmniejszych szans. Stąd stosowanie myśliwców jako podstawowej broni było dla niego absolutną koniecznością, a dzięki temu, że myśliwce Rebelii z reguły wyposażone były w hipernapęd, sam lotniskowiec mógł zazwyczaj trzymać się z dala od wszelkich "gorących stref". Słabe osiągi w dziedzinie uzbrojenia i sterowania usiłowano natomiast łatać wykorzystaniem droidów astromechanicznych do wspomagania pracy systemów celowniczych, nawigacyjnych i innych ważnych komponentów okrętu.
Źródła
- Rebellion (gra wideo)
- Pakt na Bakurze (Pierwsze pojawienie)
- Ilustrowany przewodnik po statkach, okrętach i pojazdach Gwiezdnych wojen
- The Truce at Bakura Sourcebook
- The New Essential Guide to Vehicles and Vessels
