MC80a
|
|
| Krążownik kalamariański MC80a |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Producent: | Mon Calamari Shipyards |
| Rodzaj: | Krążownik kalamariański |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 1200 m |
| Prędkość w kosmosie: | 60 MGLT |
| Hipernapęd: | Klasy 1 (zapasowy klasa 8) |
| Uzbrojenie: |
|
| Różne | |
| Załoga: | 5402 (w tym strzelcy: 246) |
| Pasażerowie: | 1200 |
| Ładowność: | 20 000 t |
Krążownik kalamariański MC80a to wariant MC80, podstawowego ciężkiego okrętu kosmicznego Sojuszu Rebeliantów podczas galaktycznej wojny domowej. Jednostki tego typu powstawały głównie z kalamariańskich liniowców oraz statków badawczych.
Charakterystyka
Bez żadnej przesady można stwierdzić, że krążowniki kalamariańskie stanowiły główny trzon sił Sojuszu Rebeliantów i niewiele im brakowało (prawdopodobnie jakiegoś bardziej charakterystycznego wyglądu), aby stały się niemal tak samo dobrze rozpoznawalnym symbolem jak X-wingi czy imperialne Gwiezdne Niszczyciele. Wśród krążowników pierwszych serii, używanych podczas galaktycznej wojny domowej, wyróżnić można dwa podstawowe podtypy: 'bezskrzydły' MC80 oraz 'skrzydlaty' MC80a.
Pomimo odmiennego wyglądu, osiągi obu typów były niemal takie same. MC80a miał nieco szybszy zapasowy system hipernapędu oraz trochę inaczej rozmieszczone systemy uzbrojenia i osłon. Obie wersje okrętu były bardzo wytrzymałe na ciosy i posiadały zapasowe generatory osłon, dzięki którym mogły walczyć dużo dłużej, niż spodziewałby się tego ich przeciwnik. Niszczyciel z uszkodzonymi generatorami tracił część mocy swoich osłon, krążownik kalamariański po prostu uruchamiał zapasowe. Z kolei jednak gdy MC został już uszkodzony, stawał się istnym koszmarem dla ekip naprawczych. Każda jednostka była inna, każda była odrębnym dziełem sztuki przebudowanym na okręt wojenny, tak więc zazwyczaj nie-kalamariańscy technicy więcej czasu spędzali na próbach zapoznania się z tym konkretnym egzemplarzem i odnalezienia, co i w jaki sposób powinno być naprawione, niż na samych naprawach.
Podtypu 'a' krążownika dotyczyły też te same problemy z dostosowaniem wyposażenia do fizjologii istot nie pochodzących z rasy Kalamarian, co wersji 'bezskrzydłej'. Na szczęście dla Sojuszu, trudności te nie uniemożliwiały, a jedynie nieco utrudniały sprawne korzystanie z tych jednostek załogom należącym do różnych ras, dzięki temu krążowniki MC mogły wziąć udział w bitwie o Endor, w czasie której przesądzony został upadek Imperium. MC odegrały tam jedną z głównych ról, udowadniając, że były w stanie stawić czoła Niszczycielom Gwiezdnym. Jako najsilniejsze okręty we flocie, krążowniki były tam też głównym celem dla II Gwiazdy Śmierci: to MC80a Liberty stał się jej pierwszą ofiarą.
Nominalnie każdy ciężki krążownik kalamariański przenosił trzy dywizjony myśliwców (pełne skrzydło według nomenklatury rebelianckiej), z czego jeden zwiadowczy. W praktyce jednak bywało z tym różnie. Po pierwsze ze względu na kłopoty z zaopatrzeniem, po drugie wynikało to z faktu, że myśliwce były w Sojuszu dobrem szybko przemieszczającym się. Stąd też krążowniki oddelegowane do samodzielnych działań miały zazwyczaj komplet maszyn odpowiednich do wykonywanego zadania, a te we Flocie z reguły albo pełen zestaw do działań eskortowych, albo całkowitą pustkę w hangarach, albo jakikolwiek stan pośredni.
Ciekawostki
Parametry krążowników MC80 i MC80a były niemal identyczne. Oba typy okrętów różniły się jednak bardzo wyglądem, przez co były często mylone przez niedoświadczonych imperialnych oficerów.
Źródła
- X-Wing Alliance
- Powrót Jedi (Pierwsze pojawienie)
- Rebel Alliance Sourcebook
- MC80 w Star Wars Databank (Dostęp 12.09.11) Link zapasowy na stronie archive.org
- Ilustrowany przewodnik po statkach, okrętach i pojazdach Gwiezdnych wojen
