MC90

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Krążownik kalamariański MC90
Podstawowe dane
Producent: Mon Calamari Shipyards
Rodzaj: Krążownik kalamariański
Specyfikacja techniczna
Długość: 1255 m
Silniki: 9 silników jonowych
Hipernapęd: Klasy 1 (zapasowy klasy 9)
Uzbrojenie:
Różne
Załoga: 6465 (w tym strzelcy: 605)
Pasażerowie: 1700
Ładowność: 30 000 ton
Cena: 131 800 000 cr
Przynależność: Nowa Republika



Krążownik kalamariański MC90 to jednostka zaprojektowana od podstaw jako główny okręt dla Nowej Republiki po zwycięstwie w bitwie o Endor.

Charakterystyka

MC90 były w pełni przystosowane do obsługi przez ludzi] i większość innych ras. Ich konstrukcja także została nieco bardziej uporządkowana w porównaniu z poprzednimi krążownikami kalamariańskimi, co ułatwiało i przyspieszało ewentualne naprawy i modyfikacje wyposażenia. Chodziło tu zarówno o replikatory żywności dla załogi, czy silniki głównego napędu.

Okręt przenosił 72 myśliwce (według nomenklatury rebelianckiej dwa skrzydła), a nad standardowym Gwiezdnym Niszczycielem typu Imperial-I zaś górował pod każdym względem: był szybszy, zwrotniejszy, lepiej opancerzony, uzbrojony, no i jak swoi poprzednicy wyposażony w zapasowe generatory osłon.

W uzbrojeniu głównym postawiono nie tyle na siłę przebicia pojedynczego turbolasera, co na zwiększenie ilości baterii oraz polepszenie koordynacji między nimi. Dzięki temu MC90 mógł skuteczniej zwalczać wiele niewielkich celów. Aby zapewnić dodatkowe wsparcie w trudnych sytuacjach, krążownik wyposażono też w skierowane do przodu wyrzutnie bardzo ciężkich rakiet lub torped protonowych.

Nowy krążownik rebeliancki był niemal całkowicie autonomiczny. Podobnie jak ISD mógł przez dłuższy czas pełnić rolę statku-bazy dla wielu mniejszych jednostek, zapewniając im potrzebne zaopatrzenie i bazę naprawczą. Pierwszą jednostką tego typu był Defiance, wprowadzony do służby krótko po klęsce kampanii wielkiego admirała Thrawna i przeznaczony na okręt flagowy dla admirał Gial Ackbara.

Źródła


Pierwotna wersja tego artykułu pochodzi z zasobów Stoczni Sluis Van. Artykuł umieszczony za wiedzą i zgodą Zarządu Stoczni.