Ram Zerimar

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.

Ram Zerimar był żyjącym w okresie drugiej galaktycznej wojny domowej Mandalorianinem.

Biografia

Ram był jednym z Mandalorian którzy przybyli do baru Zerrii, na planecie Drall aby omówić propozycje pracy od Thrackana Sal Solo. Gdy na miejsce spotkania przybył Boba Fett, to właśnie Ram go powitał, oferując, że postawi mu piwo. Goran Beviin przedstawił Bobie Zerimara, stwierdzając, że jest ich najlepszym snajperem i podejmuje się delikatnych zadań.

Zerimar był jednym z wielu Mandalorian którzy powrócili na Mandalorę, słuchając odezwy Mandalora.

Pewien czas po powrocie na planetę, podczas testowania nowych maszyn MandalMotors - Tra'kadów ponownie spotkał Bobę, któremu wyjaśnił, że właśnie sprawdzał jak szybko można przy pomocy systemu zębatek wycelować z jednego z działek maszyny.

Brał także udział w bitwie o Fondor, jako pilot Tra`kada. Gdy do czekającego na sygnał od Daali w punkcie zbornym Tra'kada miał zadokować Slave I Fetta, Zerimar zapewnił Mirtę, że konstrukcja wytrzyma, wspominając także dawne czasy gdy Mandalorianie latali w przestworzach na bazyliszkach, a od próżni dzielił ich tylko kombinezon i zbroja.

Podczas samej akcji, gdy Fett i inni Mandalorianie wdarli się na pokład Bloodfina, Ram wraz z Ghesem Orade pozostał na zewnątrz okrętu, w Tra'kadzie. Gdy do niszczyciela przyleciała jednostka medyczna, z Darthem Caedusem na pokładzie, Ghes obiecał Mandalorowi że wraz z Ramem sprawdzą kim jest przybysz. Mając już pewność, że przybyłym jest Caedus, pozostawili jednostkę w spokoju, zgodnie z rozkazem Fetta zakazującym go zabijać.

Wyposażenie

Nosił szaroniebieski pancerz, a czoło jego hełmu ozdobione było plamą o kształcie dłoni dziecka.

Ciekawostki

Postać ta została stworzona przez Karen Traviss w oparciu o Raya Ramireza, amerykańskiego żołnierza o którym Karen pisze na swoim blogu jako o koledze. Wymienia go także w sekcji podziękowania w Potrójnym Zerze, Prawdziwych Barwach oraz w Dziedzictwie Mocy VIII: Objawieniu. Ostatnia pozycja została także mu zadedykowana (w polskim wydaniu dedykacja ta nie została zamieszczona).

Źródła