Beskar'gam
|
|
Beskar'gam, znany również jako mandaloriańska zbroja, to nazwa pancerza kojarzonego z frakcją Mandalorian. Zbroja ta ewoluowała z czasem, w różnych okresach historii pod pojęciem tym kryły różniące się od siebie pancerze, zazwyczaj dzielące jednak pewne wspólne i niezmienne elementy, takie jak na przykład charakterystyczny wizjer w kształcie litery T.
Historia
Zbroja towarzyszyła Mandalorianom od początków ich istnienia, pierwsza znana frakcja, Mandaloriańscy Konkwistadorzy nosiła zbroje znane jako zbroje Konkwistadorów. O ile można było zauważyć pewne ogólne podobieństwo, to szczegółowa inspekcja ukazywała, że każda zbroja była inna, indywidualnie dostosowana do potrzeb noszącego ją wojownika.
Po tym jak Mandalorianie ponieśli porażkę podczas wielkiej wojny Sithów, mała grupa Konkwistadorów na Mandalorze postanowiła wybrać inną drogę, i kosztem indywidualności swych pancerzy postawili na wynikającą z unifikacji skuteczność. Grupa ta, osiągająca zauważalnie lepsze wyniki od innych przykuła uwagę Cassusa Fetta który to zasugerował Mandalorowi Ostatecznemu przeniesienie tej idei na całokształt klanów mandaloriańskich przygotowujących się do wojen mandaloriańskich w których to skuteczność miała mieć duże znaczenie. Mandalor posłuchał rady swego doradcy i stopniowo wprowadzano w szeregach Mandalorian nowe zbroje. Cześć wojowników pozostała przy swoich dotychczasowych pancerzach, jednak pewna część wojowników oraz wszyscy nowo wcielani w szeregi nosili zbroję znaną jako zbroja Neo-Konkwistadora. Wszystkie te zbroje były do siebie bardzo podobne a jedyne różnice wynikały z dostosowywania ich do fizjologii danej rasy, nie osobistych preferencji noszącego.
Używane przez Mandalorian w czasie wielkiej wojny galaktyczne oraz zimnej wojny zbroje były do pewnego stopnia podobne do tych od Neo-Konkwistadorów, były jednak zdecydowanie masywniejsze, nie kontynuowały też charakterystycznego trendu jeśli chodzi o sposób łączenia hełmu z resztą.
Po tym jak znany później jako Mandalor Zjednoczyciel Aga Awaud powrócił na Mandalorę w 1058 BBY, w ramach reform związanych z ruchem Powrót rozpoczął on masową produkcję zbroi, w kształcie zbliżonym do tego jaki miał być najpopularniejszy pośród Mandalorian przez kolejne tysiąclecie, dotychczas był już taki spotykany, ale nie powszechnie. Elementem charakterystycznym był podział płytek chroniących klatkę piersiową na cztery elementy, dwa napierśniki, diament pomiędzy nimi oraz płyta brzuszna.
Kolory
Kolorystyka zbroi była zależna od wielu czynników i różniła się w zależności od konkretnego przypadku.
Mandaloriańscy Neo-Konkwistadorzy stosowali w swych oddziałach oznaczenie kolorystyczne dla rang gdzie niebieski był najniższą rangą a złoty najwyższą.
Działający indywidualnie Mandalorianie często malowali swe zbroje jednak według swego uznania, kierując się dwiema możliwymi drogami. Jedną z nich było wybranie koloru który po prostu się danej osobie podobał, przykładowo Ordo Skirata z takiego powodu miał ciemnoczerwoną zbroję. Inną drogą było odwołanie się do rozpoznawanego pośród Mandalorian kodu kolorów, w ramach którego poszczególnie kolory miały następujące znaczenie:
- Czerwień - uhonorowanie ojca
- Czerń - sprawiedliwość
- Złoty - zemsta
- Zieleń - obowiązek
- Niebieski - niezawodność
- Pomarańcz - żądza życia
- Szarość - opłakiwanie utraconej miłości
Znanymi Mandalorianami wybierającymi kolor z powodu jego znaczenia byli na przykład Walon Vau z czarną zbroją, Mij Gilamar, ze złotą, czy Hondo Karr który chcąc zemścić się na Yadze Auchsie, który zdradził ich dowódce przemalował swą zbroję na czerń i złoty.
Materiał
Najbardziej pożądanym i zapewniającym sławę mandaloriańskiej zbroi materiałem z jakiego ją wykonywano był Beskar, zapewniający zbroi niezwykłą wytrzymałość. Nie zawsze był jednak do niego dostęp, dlatego też w czasie wojen mandaloriańskich wiele pancerzy Neo-Konkwistadorów było wykonywanych z innych materiałów. Także pancerze dwóch znanych Mandalorian i łowców nagród, Jango i Boby Fettów wykonane były z durastali.
Podstawowe elementy
- Hełm - najczęściej z charakterystycznym wizjerem w kształcie litery T, w zależności od zamożności danego Mandalorianina wyposażony w mniej lub bardziej zaawansowane systemy elektroniczne. Jednym z takich udogodnień często spotykanych był 360 stopniowy zakres pola widzenia pozwalający Mandalorianinowi dosłownie widzieć to, co dzieje się za nim. Często doposażano też dalmierz z lunetą makroskopową w formie "antenki" z boku hełmu. Pomagał on śledzić odległe cele, naprowadzać pociski rakietowe i służył za noktowizor.
- Kombinezon - najczęściej próżnioodporny, odporny na wysokie temperatury, wodoodporny, często też dodatkowo wzmacniany na przykład beskarowymi włóknami.
- Peleryna - element czysto ozdobny, bez większej wartości bojowej.
- Płytki chroniące klatkę piersiową - różniąca się typowym wyglądem w zależności od okresu, w czasach konkwistadorów i Neo-Konkwistadorów i galaktycznej zimnej wojny najczęściej pojedyncza duża płyta, w czasach od Nowych Wojen Sithów poczynając układ czterech elementów chroniących piersi, brzuch oraz mostek. Niektórzy Mandalorianie ozdabiali jeden z napierśników ważnym dla siebie symbolem.
- Naramienniki - element bardzo rozmaity u różnych Mandalorian, to najczęściej na jednym z naramienników malowano, grawerowano lub przylutowywano symbol klanowy, bądź inny ważny dla danego Mandalorianina.
- Karwasze - noszone przez większość Mandalorian, wykorzystywane bądź jedynie jako dodatkowy element pancerza bądź jako podstawa do zainstalowania rozmaitych dodatkowych systemów uzbrojenia, blasterów, wyrzutni rakiet, strzałek, miotaczy ognia i wielu wielu innych możliwych elementów w zależności od preferencji danego użytkownika.
- Rękawice - element noszony przez większość Mandalorian, jako dopełnienie kombinezonu pozwalające operować w próżni i innych niesprzyjających okolicznościach. Czasami w charakterze rękawic używano miażdżyrękawic. Niektórzy Mandalorianie nosili rękawice z ćwiekami lub kolcami by zwiększyć skuteczność w walce wręcz.
- Płyta chroniąca plecy - jednoczęściowa bądź składająca się z mniejszych elementów, często dostosowana poprzez dodanie elektromagnesów i/lub szyn do przymocowania plecaka odrzutowego.
- Pas - Element bardzo różniący się u poszczególnych Mandalorian, czasami nieobecny, najczęściej jednak noszona na nim rozmaite ładownice z tym co dany Mandalorianin uważał za najpotrzebniejsze. Wywodzący się z tradycji wędrownych protektorów Mandalorianie chętnie nosili ozdobne szarfy nawiązujące do ich przeszłości.
- Kama - często noszona, zapewniająca ochronę przed odłamkami na polu bitwy oraz przed gazami wylotowymi z plecaka rakietowego.
- Ochraniacz krocza - używany powszechnie w każdej erze.
- Płytki chroniące uda oraz golenie - element bardzo różnie wykorzystywany, u wielu Mandalorian obecne są ochraniacze tylko na uda bądź golenie, albo żadne z nich. Czasem elementy pancerza na uda pełniły podwójną role, odpowiednio wyprofilowane służyły także za kabury na broń.
- Nakolanniki - element oprócz wartości obronnych często wykorzystywany jako miejsce do zamontowania wyrzutni strzałek.
- Buty - niezbędny element noszony przez każdego Mandalorianina, często dodatkowo opancerzone.
- Plecak odrzutowy - element zapewniający możliwość błyskawicznego przemieszczenia się w pionie lub poziomie a przez to dający wiele różnych możliwości. Często zawierał on wyrzutnię rakiet z pojedyńczym pociskiem, który można było odpalić podczas lotu z pełną prędkością bez zmiany pozycji. Rakietę tą stosowano też jako cięższą artylerię, na przykład podczas walki między Obi-Wanem Kenobim a Pre Vizslą na księżycu Mandalory.
Wpływ zbroi Mandalorian na galaktykę
Zbroja mandaloriańska służyła jako pierwowzór dla zbroi używanej przez klony z Wielkiej Armii Republiki. Podobnie zbroja Gwardzistów Imperialnych wzorowana była na zbroi mandaloriańskiej.
