Armia Nowej Republiki
|
|
 |
Być może w archiwach są braki.
Ten artykuł wymaga poszerzenia. Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych. |
| Armia Nowej Republiki |
| Data założenia | 4 ABY[1][2] |
| Data rozwiązania | 34 ABY[3] |
| Dowódca/Dowódcy | Carlist Rieekan |
| Kwatera główna | |
| Wybitni członkowie | Jom Barell |
| Pomniejsze formacje | |
| Przynależność | Nowa Republika |
Armia Nowej Republiki była formacją zbrojną, którą Nowa Republika wykorzystywała do walk na powierzchniach planet.
Historia
Gdy w 4 ABY Sojusz dla Przywrócenia Republiki został przekształcony w Nową Republikę, dotychczas służąca mu piechota automatycznie stała się armią planetarną nowo utworzonego rządu. Dzięki zwycięstwu nad Endorem, ta formacja nie musiała się już ukrywać przed Armią Imperialną jak miało to miejsce za czasów Rebelii i mogła prowadzić otwartą rekrutację ochotników z całej galaktyki. A tych w tym okresie do republikańskiej armii ściągało tak wielu, że dowództwo nie nadążało z przyjmowaniem nowych rekrutów. Działo się tak, gdyż sukces Sojuszu nad Endorem pokazał całej galaktyce, że obalenie Imperium jest możliwe i jej obywatele zamierzali się uwolnić spod imperialnego ucisku. Dzięki takiemu solidnemu zastrzykowi, armia Nowej Republiki ogromnie urosła w siłę i systematycznie wypierała Imperium z kolejnych planet. Gdy Wedge Antilles zaginął nad Akivą, Nowa Republika wysłała dowodzony przez Joma Barella oddział komandosów na zwiad. Tam jednak zostali wykryci przez szturmowców, którzy wystrzelali wszystkich republikanów z wyjątkiem dowódcy. Ten następnie pomógł wzniecić powstanie, które uwolniło Akivę spod imperialnej okupacji. W tym samym okresie republikańska piechota stoczyła z imperialnymi zwycięskie bitwy o Naalol i o Sevarcos, bitwę o Uyter, gdzie zdołała zdobyć miasto Riverbreaker oraz lokalną akademię imperialną, lecz końcowy rezultat tej batalii jest nieznany, a także bitwę o Mordal, która zakończyła się obustronną porażką i obie strony musiały wycofać się z Mordala celem uzupełnienia strat.[4]
Gdy nastał 5 ABY, impet wyzwalania galaktyki przez republikańską armię zdecydowanie osłabł, gdyż rząd nie był w stanie nadążyć za upadkiem Imperium. Wtedy to jeden z doradców kanclerz Mon Mothmy o imieniu Hostis Ij zaproponował zwiększenie liczebności armii celem zabezpieczenia dawnych linii zaopatrzeniowych Imperium. W tym okresie piechocie Nowej Republiki przyszło stoczyć walkę o planetę Arkanis. Udało jej się zdobyć ten świat i pozbawić imperialnych najlepszej akademii, a później rząd wysłał służący w armii 31 batalion do bitwy o Nag Ubdur, w czasie której jednostka ponosiła ciężkie straty.[5] W tym samym roku miała miejsce największa bitwa w jakiej republikańskiej armii przyszło kiedykolwiek walczyć. Miała ona miejsce na pustynnej planecie Jakku, gdzie zarówno Nowa Republika jak i Imperium wystawiły wszystkie dostępne siły. Piechotą demokratycznego rządu dowodził Carlist Rieekan.[6] W jej trakcie republikanie pokonali imperialnych, a sama batalia zakończyła galaktyczną wojnę domową i przypieczętowała upadek Imperium.[7] W czasach pokoju armia Nowej Republiki została drastycznie zredukowana i nie miała zbyt wielu zajęć, choć w 28 ABY niewiele zabrakło, by siły rządowe musiały się zmierzyć z Amaxinami, lecz plany tej grupy paramilitarnej zostały pokrzyżowane przez Leię Organę.[8]
Wyposażenie
Na wyposażeniu armii Nowej Republiki znalazł się sprzęt odziedziczony bezpośrednio od Sojuszu Rebeliantów. Podczas galaktycznej wojny domowej stan republikańskich wojsk planetarnych przedstawiał się następująco:
- Broń osobista:
- Sprzęt wojskowy:
- Uzbrojenie innego typu:
Organizacja
Głównodowodzący armii Nowej Republiki podlegał bezpośrednio naczelnemu sztabowi i Senatowi. Podczas galaktycznej wojny domowej był nim Carlist Rieekan. Dzięki utworzeniu Nowej Republiki, armia należąca wcześniej do Sojuszu Rebeliantów mogła w końcu wyjść z cienia i uruchomić masową produkcję uzbrojenia oraz prowadzić otwartą rekrutację. Dzięki zwycięstwu nad Endorem ludność galaktyki uwierzyła w możliwość obalenia Imperium i z tą potężną dawką nadziei zaczęła masowo ściągać do republikańskiego wojska. Dzięki potężnemu zastrzykowi nowych rekrutów dla Nowej Republiki, Armia Imperialna straciła atut przewagi liczebnej.
