Gwiezdny superniszczyciel typu Executor
|
|
|
 |
Być może w archiwach są braki.
Ten artykuł wymaga poszerzenia. Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji. |
| Gwiezdny superniszczyciel typu Executor |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Producent: | Kuat Drive Yards |
| Rodzaj: | Gwiezdny niszczyciel |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 19 000 m[1] |
| Silniki: | 13 silników jonowych[1] |
| Uzbrojenie: | Ponad 1000 stanowisk ogniowych: |
| Różne | |
| Rola: | Okręt flagowy |
| Przynależność: | |
Gwiezdny superniszczyciel typu Executor to typ potężnego gwiezdnego niszczyciela używanego przez flotę Imperium Galaktycznego. Zaprojektowany został jako jednostka flagowa, która poprzez potężną siłę ognia miała dziesiątkować wrogą flotę. Najbardziej znanym superniszczycielem był Executor, który służył w Eskadrze Śmierci jako osobisty okręt Dartha Vadera.[2] Innym znanym statkiem tego typu był Annihilator, który został okrętem dowodzenia Cassia Tagge'a, gdy ten został wielkim generałem.[3] Z kolei ostatnim gwiezdnym superniszczycielem typu Executor był Ravager, który został zniszczony podczas ostatniej bitwy galaktycznej wojny domowej.[4] Przed bitwą o Endor, w służbie było 13 superniszczycieli tego typu, lecz do czasu wyzwolenia Kashyyyka we flocie Imperium został już tylko jeden. Trzy z nich zostały zdobyte przez Nową Republikę: dwa zostały przekazane przez imperialnych admirałów, a jeden został przez nią zdobyty w jednym z ataków na stocznie na Kuat. Pięć kolejnych superniszczycieli Imperium straciło podczas bitew z Nową Republiką, Annihilator po śmierci Tagge został przejęty przez piratów, Arbitrator dokonał błędnych obliczeń skoku nadprzestrzennego podczas próby ucieczki i został wessany przez studnię grawitacyjną, a Eclipse oficjalnie został zniszczony przez krążownik Home One.[5]
Charakterystyka
Gwiezdny superniszczyciel był wyposażony w ponad 1000 stanowisk ogniowych, w których skład wchodziły turbolasery, działa jonowe i wyrzutnie pocisków wstrząsowych. Główne hangary znajdowały się na spodzie kadłuba, gdzie stacjonowały różne myśliwce z linii TIE. Napędzany był 13 ogromnymi silnikami jonowymi. Na rufowej platformie znajdował się mostek wraz z dwoma sferami mieszczącymi systemy łączności i generatory osłon.[6] Pomimo piorunującej siły ognia, superniszczyciele były niezwykle powolne i pozbawione eskorty stawały się nadzwyczaj łatwym celem dla wrogich jednostek.[5]
