Holokron/Legendy

Holokron

Holokron (holograficzna kronika^[1]) to niewielkie urządzenie służące do przechowywania dźwięku i obrazu, zazwyczaj możliwe do uruchomienia tylko przez osoby posługujące się Mocą. Holokrony stosowane były przede wszystkim przez Jedi i Sithów. Służyły głównie jako rodzaj kronik, dokumentujących zarówno historię, jak i rozwój rozumienia Mocy; oraz do treningu adeptów Mocy.

Interakcja z urządzeniem odbywa się przez dialog z wyświetlanym przezeń hologramem postaci zwanej strażnikiem holokronu. Dzięki zaawansowanej technologii zastosowanej w budowie holokronów, strażnik taki jest nie tylko komputerową symulacją danej osoby, ale zachowywał pewne cechy jej charakteru. Niektóre holokrony potrafiły wywierać znaczący wpływ na swoich użytkowników — czy to przez oddziaływanie werbalne, czy wręcz Mocą — szczególnie artefakty ciemnej strony.

Strażnik holokronu

Darth Krayt rozmawia ze strażnikami holokronów Dartha Andeddu, Dartha Nihilusa i Dartha Bane'a na Korribanie.

Strażnikiem holokronu zwykło się nazywać osobę, która przez dłuższy czas opiekowała się danym urządzeniem. Z reguły dodawała ona do niego nowe informacje i opowieści, "nagrywając" w holokronie swoją postać. Holokron o dłuższej historii mógł posiadać wielu "strażników", którzy mogli czerpać informacje ze wspólnego zasobu wiedzy, jednak zazwyczaj "przekazywali głos" tej z "wewnętrznych osobowości", której pierwowzór zapisał konkretne informacje, lub też takiej, która najlepiej odpowiadała korzystającemu z holokronu.

Holokrony były w stanie nie tylko przejąć trójwymiarowy obraz właściciela oraz powielać jego sposób mówienia, bycia, mimikę i barwę głosu. Strażnicy poza przekazywaniem informacji mogli uczyć konkretnych postaw życiowych czy przekonywać do danej filozofii. Informacje zawarte w holokronach były rozmaite: od danych historycznych czy doktrynalnych, poprzez plany okrętów kosmicznych i gwiezdne mapy, na przepowiedniach kończąc (np. przepowiednia mistrza Bodo Baasa). Strażnicy mogli decydować, jakie treści komu przekazywać, co miało zapewnić, że dana informacja nie dostanie się w niepowołane ręce — dostęp był ograniczany albo do osób o odpowiedniej wiedzy i doświadczeniu, albo wręcz o konkretnej postawie moralnej (np. holokron telosiański był dostępny jedynie dla korzystających z ciemnej strony Mocy).

Historia

Pierwsze holokrony powstały dzięki wykorzystaniu technologii Rakatan, którzy przybyli na Korriban, by podbić żyjącą tam rasę Sithów. Król Adas, władca Sithów żyjący około 28000 BBY, znający alchemię i magię związaną z ciemną stroną Mocy, zdawał sobie doskonale sprawę, że Rakatanie pragną podbić jego lud, wykorzystał ich jednak, by pogłębić swoją wiedzę, i dopiero wtedy odparł ich inwazję. Był siłą rzeczy także strażnikiem pierwszego holokronu Sithów, który — chociaż ubogi był w tajemnice późniejszych lordów Sithów — znalazł zastosowanie i wiele tysiącleci później.

Jedi w pewnym momencie także poznali technologię tworzenia holokronów, prawdopodobnie również przejmując ją z pozostałości cywilizacji Rakatan. Nie wiadomo, kiedy dokładnie powstały pierwsze holokrony Jedi, jednak ze względu na fakt, że sam Zakon powołano w 25000 BBY, nie mogło to mieć miejsca wcześniej. Holokrony Jedi były tworzone niezależnie, jako, że pierwszy kontakt Jedi z magią Sithów datuje się dopiero na rok 6900 BBY.

Holokrony Jedi

Nie wiadomo dokładnie, ile było holokronów Jedi, jednak ich ilość na pewno przekraczała setkę. W starożytności wielu mistrzów Jedi miało swój holokron lub opiekowało się urządzeniem o bogatej historii: holokron Tedryna, stworzony przez mistrza Jedi o tym imieniu przetrwał tysiąclecia, a jego strażnikami byli m.in. Odan-Urr, Vodo-Siosk Baas i Bodo Baas.

Największym artefaktem tego typu był tzw. wielki holokron, stworzony przez Jedi do celów szkoleniowych i trzymany w Świątyni Jedi na Coruscant. Wszystkie artefakty były trzymane w Wieży Wiedzy Elementarnej, którą w schyłkowym okresie Republiki opiekował się Astaal Vilbum. Technologia tworzenia holokronów prawie zaginęła podczas Czystki Jedi, jednak wraz z nielicznymi urządzeniami udało się ją ocalić.

Holokrony Sithów

Holokron Sithów zawierał informacje, przestrogi oraz techniki charakterystyczne dla ciemnej strony. Same holokrony były przesiąknięte jej energią, która uwalniała się przy każdym uruchomieniu. W praktyce działały tak samo, jak holokrony Jedi: obraz twórcy takiego urządzenia był kopiowany i zapisywany jako trójwymiarowy hologram, służący za strażnika i ułatwiający dostęp do zawartych w holokronie danych.

Kryształ będący centrum holokronu umożliwiał zapisanie w swojej strukturze ogromnej ilości informacji, których przeszukiwanie ułatwiał strażnik. Z reguły nie było ograniczeń; każdy miał pełny dostęp do wszelkich zawartych w holokronie kwestii dotyczących ciemnej strony. Faktem jednak było, że Jedi (szczególnie ci bardziej doświadczeni) odczuwali głęboki dyskomfort, korzystając z holokronów Sithów, i nie robili tego ani często, ani przez dłuższy czas.

O ile holokrony Jedi reagowały na kontakt z użytkownikiem Mocy, znanych jest co najmniej kilka przypadków, w których holokrony Sithów uaktywniały się same, zupełnie jakby mroczna energia w nich zachowana reagowała na określone zmiany w polu Mocy. Dokładnie jednak nie wiadomo, na jakiej zasadzie dochodziło do tych samoaktywacji.

Uczeń Jedi, sięgający po holokron Sithów.

Nie wiadomo dokładnie, ile było holokronów Sithów, jednak ich liczba mogła iść w dziesiątki, a być może nawet w setki, zważywszy na fakt, iż technologia pozwalająca je tworzyć była wśród Sithów znana przez wiele tysiącleci. Siłą rzeczy i informacje w nich zawarte często dotyczyły niepamiętnych czasów; mówi się, że holokron Sithów, zdobyty przez Odana-Urra w czasie wielkiej wojny nadprzestrzennej, zawierał informacje dotyczące okresu do 100000 BBY. Ponadto wiadomo, że w 3951 BBY Atris zebrała dziesiątki holokronów Sithów, które powoli przeciągnęły ją na ciemną stronę, jednak zostały one prawdopodobnie zniszczone. Ponadto Zakon przez tysiąclecia zgromadził większość holokronów Sithów i trzymał je w Świątyni Jedi na Coruscant, w najlepiej zabezpieczonych i tajnych pomieszczeniach Wieży Wiedzy Elementarnej. Większość mieszkańców Świątyni nie miała jednak nawet pojęcia, że w jej murach znajdują się te niebezpieczne urządzenia. Wiadomo, że hrabia Dooku przed opuszczeniem Zakonu ukradł co najmniej jeden holokron Sithów, a Darth Sidious miał na podorędziu jeszcze kilka, najpewniej odziedziczonych po Darthcie Plagueisie. Chociaż Sidious twierdził, że większość trzymanych przez Zakon holokronów Sithów to podróbki, mające siać demencję wśród Jedi, w okresie Czystki Jedi kazał Darthowi Vaderowi dostarczyć mu je wszystkie.

Swój holokron stworzył również Darth Revan. Ukrył go w świątyni Rakatan na Lehonie, gdzie w 1000 BBY odkrył go Darth Bane. Ponadto znany jest jeszcze holokron Dartha Andeddu, starożytnego Lorda Sithów, po który hrabia Dooku wysłał swego czasu Quinlana Vosa i Tola Skorra na Korriban w okresie wojen klonów. Vos zdobył holokron, który zawierał nie tylko wiele bezcennych informacji, ale również czerwony kryształ, który posłużył Vosowi do stworzenia nowego miecza świetlnego. Wiadomo również, że pół roku przed bitwą o Naboo Toydarianin imieniem Zippa usiłował sprzedać Lornowi Pavanowi holokron Sithów, jego prawdziwość nigdy jednak nie została potwierdzona. Wreszcie w 130 ABY Darth Krayt stworzył własny holokron Sithów, w którym opisał obalenie Sojuszu Galaktycznego.

Znane holokrony

Holokrony Sithów

Holokrony Jedi

Przypisy

↑ From the Files of Corellia Antilles w Adventure Journal 14

Źródła

[1] From the Files of Corellia Antilles w Adventure Journal 14

[1]