Kantor

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.


Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych i uwag zawartych w dyskusji.

Kantor
Przywódca/Przywódcy
Wybitni członkowie Azkul
Lokacja/Lokacje



Kantor był bardzo wpływową organizacją przestępczą, która swoją działalność prowadziła w okresie 4000 BBY. Była wówczas jednym z najpotężniejszych syndykatów zajmujących się przemytem, handlem bronią i niewolnikami, wymuszeniami oraz zleceniami na zabójstwo. W czasie pierwszej czystki Jedi oferowali duże sumy pieniędzy za pojmanie żywego Jedi. Ponad 300 lat później, gdy trwała zimna wojna pomiędzy Republiką, a Imperium Sithów, Kantor zaangażował się w wojnę z kartelem Huttów, który miał siedzibę na księżycu Nar Shaddaa.

Ogólna działalność

Działalność organizacji obejmowała głównie rejony Odległych Rubieży. Na kilku planetach członkowie Kantoru prawie całkowicie zajęli sferę przestępczego półświatka i kontrolowali podziemie. Do takich miejsc zaliczały się Taris czy Nar Shaddaa. By móc być przyjętym do syndykatu, należało być poleconym przez innego członka Kantoru. Podobna procedura dotyczyła obejmowania przywództwa - aby stać się jednym z kryminalnych władców, kontrolujących daną planetę czy terytorium, trzeba było być poleconym przez inną ważną osobistość podziemia. Syndykat zajmował się głownie handlem niewolnikami, przemytem i sprzedażą broni, wymuszeniami haraczy oraz zleceniami zabójstw.

Historia

Wojna domowa Jedi

Gdy w pewnym okresie wojny domowej Jedi Taris została podbita przez Imperium Sithów, wprowadzono na planecie gubernatora, mającego zarządzać okupowanym terytorium. Administracja Sithów częściowo ograniczyła handel ciężką bronią, co utrudniało interesy lokalnego władcy Kantoru, Davika Kanga. Kontrolował on większość transakcji zawieranych przez handlowców oraz zaopatrywał ich w broń i inne towary, które sam sprowadzał. Część sklepów musiała płacić mu haracz od uzyskanego dochodu, by móc normalnie prosperować. By zadbać o sprawne funkcjonowanie swojej działalności, Kang zatrudniał sporą liczbę najemników, w tym znanego łowcę nagród Calo Norda. Pracował dla niego też Hutt Zax, który prowadził biuro łowców nagród w Dolnym mieście. Zax często zlecał nagrody za głowy osób, które wpadły w konflikt z Davikiem. Byli wśród nich Matrik, zdrajca Kantoru, Largo, który był mu dłużny pieniądze, oraz Dia, która zaatakowała innego członka Kantoru, Holdana.[1]

Davik Kang - władca półświatka na Taris.

W 3956 BBY Taris została objęta kwarantanną, gdy po bitwie na orbicie planety na jej powierzchni wylądowało kilku republikańskich rozbitków ze zniszczonego krążownika Endar Spire. Byli wśród nich Carth Onasi, cierpiący na zanik pamięci Revan oraz Jedi Bastila Shan. Niektóre kapsuły ratunkowe rozbiły się w Podmieście i Davik wysyłał swoich ludzi, na czele z Mandalorianinem Canderousem Ordo, by je przeszukali. Ubiegli ich jednak członkowie gangu Czarnych Vulkarów, którzy uprowadzili Bastilę. Revan i Carth w końcu uwolnili Jedi z rąk gangu. Mniej więcej w tym samym czasie Canderous uznał, że ma dość siedzenia na planecie, i zdradził Davika, wchodząc we współpracę z Revanem i jego ekipą. Wprowadził ich jako najemników do rezydencji Kanga, gdzie zaczęli infiltrować posiadłość, zabijając każdego spotkanego strażnika Kantoru. Gdy dostali się do hangaru, gdzie znajdował się statek Davika, Ebon Hawk, flota Sithów nagle rozpoczęła bombardowanie powierzchni planety. Wówczas do hangaru wbiegł Davik wraz z Calo Nordem. Kang, przejrzawszy zamiary intruzów i wiedząc, że nie ma wiele czasu, musiał zabić Revana i jego kompanów. Nie docenił jednak siły oponentów i po strzelaninie padł martwy. Zobaczywszy to, Calo wyciągnął detonator, grożąc wysadzeniem siebie i wszystkich wokół. Na jego nieszczęście ostrzał Sithów zrzucił na niego strop, dzięki czemu Revan i Canderous mogli się ewakuować na pokładzie statku. Większość planety została zniszczona i prawdopodobnie większość z pozostałych członków Kantoru na Taris nie przeżyło bombardowania.[1]

Przypisy

Źródła