Bitwa o Malastare (galaktyczna wojna domowa)
|
|
.jpg)
| Bitwa o Malastare |
| Konflikt | Galaktyczna wojna domowa[1] |
| Data | 4 ABY[1] |
| Miejsce | Malastare[1] |
| Wynik | Zwycięstwo Rebelii.[1] |
| Strony | |
|---|---|
| Sojusz dla Przywrócenia Republiki[1] | Imperium Galaktyczne[1] |
| Dowódcy | |
| Valco Pandion[2] | |
| Siły | |
| Myśliwce TIE[1] | |
| Straty | |
| 2 B-wingi[1] | Myśliwce TIE[1] |
Bitwa o Malastare miała miejsce około roku 4 ABY, niedługo po bitwie o Endor. Planetę Malastare zaatakowały siły Sojuszu dla Przywrócenia Republiki, których celem było przejęcie jej z rąk Imperium Galaktycznego. Zakończyła się zwycięstwem Rebelii.
Przyczyny
Pomimo faktu, iż w czasie bitwy o Endor, imperator Palpatine oraz Darth Vader ponieśli śmierć, imperialne siły nie poddały się i galaktyczna wojna domowa trwała dalej. Jakiś czas po zniszczeniu II Gwiazdy Śmierci, komandor Wedge Antilles namierzył imperialne centrum komunikacyjne na planecie Malastare. Dowódcy sił Rebelii uznali, iż cel należy zniszczyć, aby uzyskać przewagę nad siłami wroga.[1]
Przebieg
Zgodnie z planem, w pierwszej fazie bitwy brała udział jedynie Eskadra Ostrzy. Jej celem było przebicie się przez tarczę planetarną Malastare, a następnie zniszczenie jej generatorów oraz centrum komunikacyjnego. B-wingi Rebelii zbliżyły się do powierzchni tarczy i na znak porucznik Giny Moonsong, rozpoczęły ostrzał z dział jonowych w jeden punkt. Doprowadziło to do miejscowego przeciążenia osłony i umożliwiło siłom Rebelii przedostanie się przez tarczę, jednak w czasie przelatywania stracili "Ostrze Siedem", Jordana Karlsa, który rozbił swój myśliwiec o pole siłowe.[1]
Obroną planety dowodził moff Valco Pandion.[2] Gdy działania rebeliantów zaalarmowały siły Imperium stacjonujące na planecie, te wysłały myśliwce TIE do walki z najeźdźcą. Świadomi tego rebelianci, aby zmylić przeciwnika, rozdzielili się na dwie grupy. Jedna, dowodzona przez Ginę Moonsong zajęła walką zbliżające się jednostki, zaś druga, którą dowodził komandor Braylen Stramm, ruszyła wykonać podstawowe cele misji. Imperialni piloci zignorowali tę drugą i ruszyli w pogoń za myśliwcami pani pułkownik, które, udając odwrót, ruszyły w stronę otwartego kosmosu. Chcieli w ten sposób pozbawić bardziej doświadczonych przeciwników przewagi walki w atmosferze. Gdy już maszyny znalazły się na odpowiedniej wysokości, dowódca grupy, wraz z jej skrzydłowym Fantym, zaatakowali imperialne myśliwce niszcząc dwa z nich. Po chwili do walki włączyły się też dwa pozostałe myśliwce, lecz jeden z TIE-ów zdołał zestrzelić "Ostrze Pięć", Cuttera Poole'a. Pułkownik Moonsong chwilę potem pomściła podwładnego.[1]
W międzyczasie, druga grupa B-wingów zdołała wykonać swoje zadanie i wysadzić generator oraz centrum komunikacyjne, zwracając na siebie uwagę pozostałych jednostek Imperium. Komandor Stramm nakazał stawić się Eskadrze Ostrza w punkcie zbiorczym, jednak grupa Giny Moonsong zamiast wykonać zadanie postanowiła skorzystać z odwrócenia uwagi obrony planety i ruszyła na pałac moffa Pandiona, który zrównali z ziemią za pomocą torped protonowych i ruszyli w górę atmosfery.[1] Pandionowi udało się opuścić planetę na pokładzie promu, a w tym samym czasie piechota Sojuszu przejęła kontrolę na bazą sił imperialnych.[2]
Skutki
Działania Eskadry Ostrza umożliwiły przedostanie się na planetę sił naziemnych Sojuszu, zaś zniszczenie centrum komunikacyjnego zapewniło im przewagę nad siłami Imperium, co w ostateczności doprowadziło do przejęcia władzy nad planetą przez rebeliantów.[2]
Przypisy
Źródła
- Blade Squadron: Zero Hour (Pierwsze pojawienie)
- Koniec i początek (Po raz pierwszy wymieniono)
