Crix Madine
|
|
|
 |
Być może w archiwach są braki.
Ten artykuł wymaga poszerzenia. Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych. |
| Crix Madine |
| Data i miejsce narodzin: | 34 BBY, Korelia[1] |
| Miejsce pochodzenia: | Korelia |
| Rasa: | Człowiek |
| Wzrost: | 170 cm |
| Kolor włosów: | Blond |
| Kolor oczu: | Zielone |
| Kolor skóry: | Jasna |
| Przynależność: | |
| Profesja: | Generał |
Crix Madine był rebelianckim dowódcą wojskowym. Brał udział w wielu akcjach bojowych, w tym planował atak na Drugą Gwiazdę Śmierci.
Biografia
Służba w Imperium
Crix Madine urodził się trzydzieści cztery lata przez wybuchem galaktycznej wojny domowej. W pewnym momencie swojego życia dołączył do sił zbrojnych Imperium Galaktycznego, zasilając ostatecznie szeregi komandosów. Będą już dowódcą jednostki, Madine zdezerterował, by dołączyć do rosnących sił Rebelii.[1]
Rebelia
Narada na Zastidze
Po bitwie o Hoth na planecie Zastiga miało odbyć się zebranie najważniejszych rebelianckich dowódców. Wśród nich był także Madine jako głównodowodzący sił specjalnych Rebelii. Gdy został pokazany hologram nowej Gwiazdy Śmierci, Crix początkowo wyglądał na wstrząśniętego, lecz później stwierdził, że tę stację też należy zniszczyć. Generał Cracken zripostował go, że to nie będzie takie proste. Konieczne było także wybranie punktu zbornego dla floty. Wybór padł na Sullust, który był połączony z Endorem specjalnym szlakiem nadprzestrzennym. Trzeba było jednak odwrócić uwagę imperialnych. Leia Organa wymyśliła plan, by w leżącym na przeciwnym krańcu galaktyki sektorze Corva stworzyć pozorny punkt zborny przy użyciu kodów, które Imperium już złamało. Kanclerz Mon Mothma ostatecznie zgodziła się, jednak nalegała, by ktoś ją ochraniał. Madine chciał sam lecieć, ale Ackbar odparł, że jest potrzebny do planowania infiltracji Endora, tak samo jak generał Tantor. W związku z tym, Crix wyznaczył majora Lokmarchę z jego oddziału, który wiele razy ocalił mu życie.[2]
Odprawa z Eskadrą Koron
Gdy plan ataku na II Gwiazdę Śmierci był gotowy, Madine na planecie 5251977 przedstawiał go członkom Eskadry Koron. Gdy Kendy Idele spytała o sposób w jaki zostanie zniszczony generator osłon superbroni, Crix wyjaśnił, że generał Solo przejmie obowiązki poległego majora Lokmarchy i na czele specjalnego oddziału dopilnuje dezaktywacji osłon. Powiedział jej, że każdy kto bierze udział w tym ataku ma wystarczająco obowiązków, by nie martwić się o problemy innych. Crix usłyszał rozmowę Yendora Brethena i Thane'a Kyrella o Hanie. Potwierdził, iż generał Solo jest jednym z najlepszych członków Sojuszu i w jego zespole znajdą się także Leia Organa i Luke Skywalker i dodał, że po wyłączeniu osłon generał Calrissian poprowadzi szturm myśliwców na reaktor nowej Gwiazdy Śmierci. Poinformował pilotów, iż rozproszenie floty Imperium daje wielką szansę na atak i że zadaniem Eskadry Koron będzie osłanianie Millennium Falcona oraz eskadr Złotych, Czerwonych, Zielonych i Szarych podczas penetracji superbroni. Poinstruował ich, że im mniej TIE-ów napotkają na drodze, tym większe szanse będą na oddanie czystego strzału i szybki odwrót, co w praktyce oznaczało, iż Eskadra Koron musiałaby się zmierzyć z imperialnymi myśliwcami zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz superbroni oraz potencjalnym ostrzałem większych okrętów, które Imperium mogłoby wysłać na odsiecz.[3]
Bitwa o Endor
Został wyznaczony na jednego z dowódców podczas bitwy o Endor. W ramach tej operacji planował atak na generator osłon na leśnym księżycu Endora, co zlecił generałowi Solo. Podczas narady na Home One wspomniał, że ukradli jeden prom typu Lambda. Jego załoga udając frachtowiec i podając tajny kod miała wylądować na Endorze i wysadzić generator osłon II Gwiazdy Śmierci. Ostatecznie plan Madine'a wypalił, a Gwiazda Śmierci została zniszczona, dzięki czemu szala zwycięstwa w wojnie przechyliła się na stronę Sojuszu.[4]
Po Endorze
Dzień po bitwie o Endor, wywiad Rebelii odkrył imperialną placówkę po drugiej stronie księżyca. Generałowie Madine i Solo uznali, że należało odwdzięczyć się Ewokom za pomoc i oczyścić ich dom z imperialnych, przez co ten drugi stanął na czele ataku.[5]
Kilka miesięcy później, Madine przebywał w punkcie zbornym floty nad Stalwartem w zebraniu odnośnie Operacji Popiół. Docenił wkład kompanów w niweczenie planów Imperium i powiedział im, że chciałby ich poinformować o bliskim końcu wojny, ale wtedy nie było widać żadnego spowolnienia walk.[6]
Nowa Republika
W roku 4 ABY Madine brał również udział w naradzie na temat zaginionego pilota, Wedge'a Antillesa, w której trakcie razem z admirałem Ackbarem, kapitanem Melorem, komandor Agate oraz nowo wybraną kanclerz Mon Mothmą omówili dalsze plany. Ackbar przekazał im informację od anonimowego informatora o tym, że na powierzchni Akivy gdzie rozbił się Antilles, przebywa Imperium. Madine zapytał, czy mogli ufać Operatorowi, na co Agate odpowiedziała, że do tej pory wszystko wskazywało za tym, iż mogli. Kalamarianin przypomniał, że Imperium potrafiło prowadzić długotrwałe strategię i mogła być to zasadzka. Melor zasugerował posłanie na miejsce floty w postacie dwóch krążowników i kilku myśliwców, lecz jego pomysł skrytykowała Mon Mothma, która wyjaśniła, że mogłoby zostać to uznane za pokaz siły, co nie byłoby dla nich korzystne. Melor odpowiedział, że Akiva nie była dla nich ważnym punktem strategicznym ani przemysłowym, lecz kanclerz odparła, że liczyło się dla niej zdanie mieszkańców. Ackbar poparł podejście Mothmy i zaproponował wysłanie na powierzchnie niewielkiego oddziału uderzeniowego, aby ci dali im chociaż pozorną kontrolę nad sytuacją. Madine zgodził się na uformowanie takiego oddziału, a reszta zebranych poparła pomysł, po czym doszło do realizacji ustalonego planu. Ostatecznie nie dotarł do nich meldunek od żołnierzy wysłanych na powierzchnię, lecz otrzymali wiadomość od Wedge'a, który zdołał chwilowo uwolnić się i ostrzec przed obecności Imperium na planecie. Ackbar nie mając wątpliwości zdecydował się na wysłanie na orbitę floty i zaatakowania imperialnych. Ostatecznie doszło do bitwy, którą wygrała Nowa Republika. W jej trakcie udało się wyzwolić Antillesa.[7]
