Urządzenie maskujące
Być może w archiwach są braki.
Ten artykuł wymaga poszerzenia. Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych. |
Urządzenie maskujące - mechanizm sprawiający, że statek kosmiczny staje się niewidzialny zarówno gołym okiem, jak i dla elektronicznych systemów wykrywania. Urządzenia te były niezwykle rzadkie i ciężkie do znalezienia oraz zakupienia. Mechanizm ich działania polegał na zakłócaniu fal elektromagnetycznych, które statek emitował i dzięki którym mogły go wykryć najróżniejsze sensory innych jednostek. W ten sposób statek wyposażony w urządzenie maskujące nie pojawiał się na skanerach.
Historia
Urządzenia maskujące były zwykle zasilane przez kryształy stygium, które wydobywało się jedynie na planecie Aeten II w Zewnętrznych Rubieżach. Ponadto miały one skłonność do wypalania się w trakcie używania, nic więc dziwnego, że w erze upadku Starej Republiki ich liczba była znacznie ograniczona w całej galaktyce. W tamtym okresie w urządzenie maskujące wyposażony był statek Dartha Maula - Scimitar. W czasach powstania Imperium Galaktycznego na Aetenie II złoża stygium były już na wyczerpaniu i nie było mowy o założeniu nowych fabryk urządzeń maskujących.
Podczas wojen klonów inżynierowie republikańscy zaprojektowali i skonstruowali prototypowy statek kosmiczny wyposażony w bardzo skuteczne urządzenia maskujące. Nie wiadomo jednak, czy została w nim użyta technologia oparta na stygium.
W czasach galaktycznej wojny domowej Imperator Palpatine zlecał intensywne badania nad nowymi technologiami urządzeń maskujących, chcąc uniezależnić maszyny Imperium od systemów polegających wyłącznie na stygium. Większość badań zakończyła się niepowodzeniem; imperialni naukowcy zdołali stworzyć prawdopodobnie tylko jeden działający prototyp nowego mechanizmu. Produkcję generatorów pola maskującego dopracowano za czasów Imperium, chociaż prototypy i pojedyncze egzemplarze istniały już wcześniej.
Imperium wyposażyło w oparte na stygium generatory maskujące myśliwce TIE Phantom.
Kilka lat po bitwie o Endor wielki admirał Thrawn odkrył owe tajne technologie Imperatora i użył ich podczas swojej kampanii. Nie były one jednak idealne - raczej nieporęczne i wymagające różnej wielkości niezależnych systemów zasilania, przez co nie mogły być montowane na większych statkach.
Dwie podstawowe technologie maskowania różniły się przede wszystkim "kierunkowością" emitowanego pola: generator oparty na stygium pozwalał istotom lub urządzeniom znajdującym się wewnątrz pola na obserwację obszaru zewnętrznego, natomiast ten z hybridium stwarzał pole nieprzepuszczalne w obie strony; brak sposobów na komunikację osłanianych jednostek ze światem znacznie zmniejszał ich skuteczność. Generatory z hybridium były wykorzystywane przez Imperium właśnie od czasów wielkiego admirała Thrawna.
Źródła
- Mroczne widmo
- Kot i mysz
- Dziedzic Imperium (Pierwsze pojawienie)
- The New Essential Guide to Vehicles and Vessels
- Starships of the Galaxy (2001)
- Who's Who: Imperial Grand Admirals
Systemy zasilania: Systemy napędowe: Uzbrojenie: Wyposażenie: Kapsuła ratunkowa - Komputer nawigacyjny - Sensory Komputer celowniczy - Emiter promienia ściągającego |