All Terrain Personal Transport
|
|
| AT-PT |
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Pełna nazwa: | All Terrain Personal Transport |
| Producent: | |
| Rodzaj: | All Terrain |
| Specyfikacja techniczna | |
| Długość: | 4 m[1][2] |
| Wysokość: | 3 m[4][2] |
| Prędkość w atmosferze: | 60 km/h[4] |
| Uzbrojenie: |
|
| Różne | |
| Załoga: | 1 pilot[4][2] (dwóch w późniejszych wersjach)[4][2] |
| Pasażerowie: | 1 osoba[4][2] |
| Ładowność: | 150 kg[4][2] – 200 kg[3] |
| Cena: | |
| Rola: |
|
| Przynależność: | |
All Terrain Personal Transport, nazywany również AT-PT, Heavy AT-PT[10] oraz Heavy Strike Mech[10] - to lekki dwunożny robot kroczący, wykorzystywany głównie przez siły Republiki Galaktycznej i Imperium Galaktycznego, ale również przez Sojusz Rebeliantów, Nową Republikę i Zakon m'Yalfor'ac. Maszyna była wykorzystywana do zwalczania wrogiej piechoty oraz rozpoznania. AT-PT był podstawą dla stworzenia robotów kroczących AT-ST i AT-AT.
Charakterystyka
AT-PT był niewielkim robotem kroczącym, mierzącym niemal trzy metry wysokości, który został stworzony po to, aby pojedynczy żołnierz kierujący pojazdem, mógł zniszczyć oddział wrogiej piechoty o pełnym składzie. AT-PT składał się z ciasnej kabiny kontrolnej, przystosowanej dla jednej osoby (lub dwóch, jeśli wymagała tego sytuacja) oraz dwóch nóg, zamontowanych po obu stronach kokpitu. Sam kokpit był silnie opancerzony, aby zapewnić kierującemu wystarczającą ochronę, zaś wejść do niego można było przez dwa boczne włazy. Był on również wyposażony w prymitywne systemy nawigacyjne oraz anteny komunikacyjne o dalekim zasięgu. Maszyna posiadała również wystarczająco dobry pancerz, dzięki któremu była odporna na ostrzał z broni małego kalibru.
AT-PT posiadał niezależną regulację zawieszenia nóg, pozwalającą na wspięcie się ponad wzniesienia i przeszkody, z którymi np. pojazdy repulsorowe nie dawały sobie rady. Ponadto dzięki w pełni wydłużającym się do góry kończynom, AT-PT mógł uzyskać duże prędkości lub zapewnić kierującemu pojazdem lepszą pozycję do obserwacji. Natomiast w ciaśniejszych miejscach pojazd poruszał się w tzw. "pół kucnięciu", zaś jego kabina kontrolna była wówczas obniżana do wysokości stawów nóg. Taki system napędowy dawał temu robotowi kroczącemu doskonały balans w porównaniu do późniejszego AT-ST.
Pojazd mógł osiągnąć maksymalną prędkość 60 km/h na otwartym terenie, natomiast jego jednostka prowadząca mogła wytrzymać nachylenie do 45 stopni. AT-PT nie mógł co prawda równać się z prędkością pojazdów repulsorowych, ale był za to niszczycielski wobec konwencjonalnych sił lądowych. Był robotem kroczącym, nadającym się zarówno do użytku na otwartej przestrzeni, płytkiej wodzie, dżungli, jak i w terenach miejskich. Na jego uzbrojenie składało się: podwójne działo blaserowe oraz wyrzutnia granatów wstrząsowych z zapasem ośmiu pocisków[2]. Załogę pojazdu stanowił zazwyczaj jeden pilot; w ciężkiej sytuacji mogło być ich dwóch. Ponadto AT-PT posiadał wystarczająco miejsca dla 150/200 kg ładunku lub dla jednego pasażera.
Początkowo pojazdy kroczące AT-PT miały być równe lekkim zmechanizowanym jednostkom, lecz o wiele tańsze w produkcji. Dzięki swojej prędkości oraz zwiększonym zasięgu komlinków, mogły patrolować o wiele większy teren niż porównywalne z nimi oddziały piechoty. AT-PT często podróżowały w większych grupach dla większej siły ognia.
AT-PT był zmodernizowanym i lepiej uzbrojonym następcą lekkiej wersji AT-PT, opracowanej i budowanej w Imperialnych Fabrykach Robotów[10].
Historia
AT-PT był eksperymentalnym robotem kroczącym, zaprojektowanym przez RHE jeszcze za czasów Starej Republiki, długie lata przed wojnami klonów. Jednak podczas różnych walk wzrosło zapotrzebowanie na małe przeciwpiechotne maszyny, więc koncepcja AT-PT stała się bardzo odpowiednia. Tym samym stał się on pierwszym pojazdem z serii AT, który został wyprodukowany. Początkowo miał służyć jako platforma zbrojeniowa piechoty, będąca głównym elementem naziemnych sił Republiki. Jednak AT-PT nigdy nie został wystarczająco przetestowany w warunkach bojowych, a produkcja początkowych modeli była ograniczona. Ponadto większość z nich stacjonowała na pokładach Drednotów Rendili z legendarnej floty katańskiej. Jakiś czas potem cała flotylla zniknęła w odmętach galaktyki, a razem z nią większość robotów kroczących Republiki, w tym eksperymentalne AT-PT. W wyniku tego zdarzenia projekt tej maszyny został oficjalnie anulowany. Jednak mimo tego, część maszyn nadal była w użyciu, m.in. podczas panowania Imperium Galaktycznego. Ponadto wiele koncepcji pojazdu zostało wykorzystanych do stworzenia AT-AP, AT-ST oraz AT-AT.
Imperium Galaktyczne w swoim okresie panowania wykorzystywało pewną liczbę tych maszyn, które zazwyczaj pełniły rolę wartowników lub pojazdów patrolowych w okolicach imperialnych placówek.
Między innymi imperialny dowódca Brenn Tantor rozkazał użycie kilku pojazdów tego typu podczas jego dezercji oraz podczas bitwy o Eos. Duża liczba AT-PT brała udział w bitwie o Ralltiir w 0 BBY, gdzie większość z nich została zniszczona przez Luke'a Skywalkera i Eskadrę Łotrów. W tym samym roku uczestniczyły także w bitwach o planety Kalaan i Sarapin oraz w kampanii na Reytha. Trzy z nich brały udział w poszukiwaniach rebelianckiego statku Nonnah. Rok później AT-PT brały udział w potyczkach na Jade Moon i Taloran. Kilka tych maszyn stacjonowało również na planecie Fest, gdzie trzy z nich zostały później ukradzione i wykorzystane przez imperialnych dezerterów do ucieczki podczas misji Eskadry Łotrów na tej planecie. Następnie część z nich użyto podczas wyzwolenia planety Gerrard V w 1 ABY oraz w bitwie o Zaloriis.
AT-PT służyły również jako część sił Grupy Uderzeniowej Nawałnica podczas bitwy o Hoth w 3 ABY. W tym samym roku brały udział w bitwie o Abridon, następnie w bitwie o Maw oraz w misji na planecie Ruul (gdzie dwa z nich zostały zdobyte przez siły Sojuszu Rebeliantów). Trzydzieści AT-PT użyto pół roku później w bitwie o Kothlis, które wydostały się ze zniszczonego gwiezdnego niszczyciela Motivator i podjęły walkę z siłami Rebelii. Następnie w roku 4 ABY brały udział w misji na planecie Trasse, podczas której miały zostać zdobyte roboty kroczące AT-AT z tamtejszej fabryki imperialnej. Część AT-PT wykorzystano również podczas bitwy o Coruscant w roku 6 ABY.
Były również wykorzystywane przez Zakon m'Yalfor'ac z Guiteica'i w okresie walk rebeliancko-imperialnych. Jednak ze względu na to, że AT-PT były przeznaczone głównie dla ludzi a Zakon składał się prawie wyłącznie z Bitthævrian (którzy byli więksi niż ludzie), to były one pilotowane przez niskich Bitthævrian.
Natomiast wiele lat później utracone AT-PT razem z całą flotą katańską, zostały odnalezione przez siły Nowej Republiki, a następnie wykorzystane w wojnie z Wielkim admirałem Thrawnem w 9 ABY. Wówczas Luke Skywalker i Han Solo użyli ich do odparcia szturmowców admirała.
Poza światem Gwiezdnych wojen
W Alliance Intelligence Reports koszt pojazdu AT-PT określono na 15 000 kredytów, natomiast jego ładowność tylko na 25 kilogramów. Owe statystyki zostały zmienione w późniejszych publikacjach (koszt AT-PT zwiększono do 60 000 kredytów, zaś ładowność - zależnie od źródeł - do 150 lub 200 kg)[1][3].
Pojazd kroczący AT-PT po raz pierwszy pojawił w książce Ciemna Strona Mocy autorstwa Timothy'ego Zahna i wydanej w 1992 roku (w Polsce w 1995). Natomiast w 2001 roku w grze Galactic Battlegrounds AT-PT został określony jako imperialny "Heavy Strike Mech".
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Arms & Equipment Guide
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 Wings, Walkers, and Whatnot na Wizards.com
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Star Wars Sourcebook
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 The Official Star Wars Fact File 71
- ↑ Rogue Squadron: Official Nintendo Player's Guide
- ↑ Rebellion Era Campaign Guide
- ↑ Rogue Squadron (gra wideo)
- ↑ Ciemna Strona Mocy (powieść)
- ↑ Alliance Intelligence Reports
- ↑ 10,0 10,1 10,2 Galactic Battlegrounds
Źródła
