Krążownik kalamariański
|
Krążownik kalamariański to ogólne określenie serii okrętów kosmicznych zbudowanych przez Kalamarian na potrzeby najpierw Sojuszu Rebeliantów, a później Nowej Republiki.
Historia
Kiedyś te konstrukcje służyły jako budynki w podwodnych miastach Kalamaru. Jednak imperialni dygnitarze nie wiedzieli, że zamontowane są w nich silniki, które w każdej chwili mogły wynieść te budynki w przestrzeń kosmiczną. Gdy okupacja Imperium dała się Kalamarianom we znaki, odlecieli oni z ojczystej planety na pokładach tych statków-miast i udali się do systemu Telaris, gdzie byli bezpieczni od imperialnych patroli. W tamtejszych bazach kosmicznych przerobiono je na okręty wojenne, które w założeniu miały walczyć z gwiezdnymi niszczycielami. W ten sposób powstały krążowniki MC75 i MC80, które stały się główną siłą floty nowo powstałego Sojuszu Rebeliantów.[1] Pierwszą znaną batalią w której krążownik kalamariański wziął udział była bitwa o Scarif. Okrętem flagowym Rebelii był wtedy Profundity typu MC75, który został poważnie uszkodzony i padł ofiarą abordażu.[2] Po bitwie o Yavin 4 flota Sojuszu na czele z kalamariańskimi krążownikami była zmuszona do pozostawania w ciągłym ruchu.[3] Sytuacja zmieniła się w 3 ABY, gdy na Hoth rebelianci założyli nową bazę. Jednakże nie pozostali w niej na długo, gdyż po miesiącu została ona zdobyta przez Imperium. Tym razem tułaczka floty Rebelii nie trwała długo. Rok później na nienazwanej planecie 5251977 Sojusz zgromadził zdecydowaną większość armady, która następnie skupiła się nad Sullustem,[4] a stamtąd ruszyła nad Endor, gdzie doszło do decydującej bitwy galaktycznej wojny domowej. Uczestniczyło w niej mnóstwo krążowników kalamariańskich, a dwa z nich padły ofiarą superlasera II Gwiazdy Śmierci.[5] Po tym zwycięstwie krążownik kalamariański typu MC80 o nazwie Restoration wziął udział w akcji ocalenia Naboo przed zagładą.[6] Następnie krążowniki kalamariańskie stały się częścią floty Nowej Republiki, która powstała z przeobrażenia Sojuszu Rebeliantów. Służąc dla nowego rządu Kalamarianie przy wsparciu Corellian Engineering Corporation zaprojektowali jednostki MC85 długie na 3438,37m i potężniej uzbrojone od wcześniejszych typów.[7] Na służbie odrodzonej demokracji krążowniki kalamariańskie brały udział między innymi w przejęciu Kuat Drive Yards[8] czy podczas kończącej konflikt bitwy o Jakku.[9] W roku 34 ABY co najmniej jeden krążownik kalamariański należał do Ruchu Oporu, który walczył z Najwyższym Porządkiem - spadkobiercą Imperium.[10]
Charakterystyka
Każdy krążownik kalamariański posiadał unikatową konstrukcję, a do cech wspólnych należały obły dziób, opływowy kadłub, hangary, gruby pancerz i osłony.[11] Każda konstrukcja kształtem nawiązywała do kalamariańskiej kultury.[1]