Myśliwiec T-70 X-wing

Z Biblioteki Ossus, polskiej encyklopedii ''Gwiezdnych wojen''.
(Przekierowano z T-70 X-wing)
Ten artykuł dotyczy jednego z typów X-wingów. Zobacz też: inne typy oraz znaczenia nazwy X-wing.
 Być może w archiwach są braki.

Ten artykuł wymaga poszerzenia.

Prosimy, rozbuduj go, korzystając z zaleceń edycyjnych. 
Ten artykuł wymaga poszerzenia o: Ships of the Galaxy.

X-wing
Podstawowe dane
Pełna nazwa: Myśliwiec T-70 X-wing
Producent: Incom-FreiTek Corporation[1]
Rodzaj: Myśliwiec kosmiczny
Specyfikacja techniczna
Długość: 12,48 m[2]
Silniki: 4 fuzyjne silniki jonowe 5L5[3]
Prędkość w atmosferze: 1100 km/h[4]
Prędkość w kosmosie: 3800 G[4]
Hipernapęd: Klasa 1[4]
Uzbrojenie:
Kadłub: Wzmocniony[3]
Osłony: Wyposażony[3]
Różne
Załoga:
Rola: Myśliwiec przewagi kosmicznej
Przynależność:



Myśliwiec T-70 X-wing był typem myśliwca kosmicznego produkowanego przez Incom-FreiTek Corporation oraz następcą X-winga z czasów galaktycznej wojny domowej. Była to zmodernizowana konstrukcja używana przez Ruch Oporu w walce przeciwko Najwyższemu Porządkowi trzydzieści lat po bitwie o Endor. Jego rozwojową wersją był model T-85 używany przez Marynarkę Nowej Republiki.

Charakterystyka

Myśliwce te były szybsze od wersji T-65 i osiągały w atmosferze prędkość 1100 km/h, zaś w przestrzeni kosmicznej 3800 G.[4] Ich zwrotność pozwalała im wchodzić w bezpośrednie starcia z myśliwcami TIE, natomiast siła ognia pozwalała im na niszczenie większych okrętów.[2] Posiadały cztery działka laserowe dalekiego zasięgu KX12 produkcji Taim & Bak.[3] Myśliwce były przystosowane do wykorzystywania wielu różnych typów droidów astromechanicznych, w tym serii BB. Maszyny tego typu posiadały również poboczne modułowe uchwyty na broń, które umożliwiały montowanie różnego typu wyrzutni torped protonowych lub dodatkowych dział laserowych.[1] Standardowo mocowano w nich torpedy MG7-A produkowane przez Krupx. Wyposażono je także w specjalne fuzyjne silniki jonowe, które ułatwiały zwrotność i umożliwiały łatwiejsze hamowanie dzięki wbudowaniu żyroskopów elektromagnetycznych. Miały także opancerzony kokpit. Jak większość X-wingów posiadały także cztery rozkładane płaty. Dzięki temu mogły latać za równo w trybie bojowym jak i trybie swobodnego lotu. Zewnętrznie składały się w większości z różnego rodzaju czujników, które kryły się pod wzmocnioną osłoną. Od strony dzioba wypadały kolejno: główny moduł czujników, boja ratunkowa, antena łączności podprzestrzennej, przestrzeń na przechowywanie sprzętu surwiwalowego, generator pomocniczy, panel dostępu do komputera i przestrzeni ładunkowej i system komputera pokładowego. Dodatkowo od dołu krył się silnik goleni, przekładnia ręcznego systemu obsługi nadwozia, przednie repulory, kompensator przyspieszenia, osłony zużytych torped i system je wystrzelający oraz prowadnice. Opancerzony był także kokpit, który składał się z komputera celowniczego oraz komputera lotów, sterowanego za pomocą kontrolek. Za kokpitem wmontowane były systemu podtrzymywania życia, hipernapęd klasy pierwszej, serwomotor płatów skrzydłowych, komora odśrodkowa fuzji i jonizacji systemu i silniki 5L5 Incom-FreiTek. Zbudowane były z systemu ciągu wstecznego, turbowirników i wtrysków reagentu. W płatach myśliwca znajdowały się natomiast generatory osłon, system tylnej goleni, zasilające działka łącza, repulsory manewrowe, ogniwa zasilania, tylne moduły płatów i serwomotory alternatora częstotliwości kompensatora celowniczego. Dzięki współpracy wszystkich systemów maszyna spełniała plany producentów, którzy tworzyli ją z myślą o atakowaniu nawet gwiezdnych niszczycieli. Działa w które wyposażano T-70 potrafiły strzelać w kilku trybach, co umożliwiało dobranie trybu do swoich potrzeb. Torpedy miały możliwość wymiany na innego typu pociski, takie jak rakiety udarowe czy też głowice magnetyczno-pulsowe.[3]

Historia

T-70 w czasie akcji.

Pierwsze prototypy T-70 pojawiły się już w 5 ABY, pod sam koniec galaktycznej wojny domowej. Należały one wtedy do Nowej Republiki i zostały zaprojektowane przez jej inżynierów.[5] Trzydzieści lat po bitwie o Endor myśliwce T-70 X-wing były wykorzystywane przez Ruch Oporu dowodzony przez Leię Organę w walce z Najwyższym Porządkiem pod przewodnictwem Snoke'a. Pozbawiony funduszy Ruch Oporu zawdzięczał posiadanie maszyn przychylnym senatorom Nowej Republiki czy lokalnym siłom obronnym, które ofiarowały lub wypożyczały organizacji te myśliwce.[2]

Piloci w maszynach tego typu brali udział w misji na Ovanis,[6] misji na Megalox Beta,[7] odsieczy na Takodanie oraz w ataku na Bazę Starkiller, którą ostatecznie zniszczył Poe Dameron, który po utracie poprzedniego myśliwca na Jakku latał czarnym X-wingiem jako dowódca Eskadry Czerwonych, Eskadry Niebieskich[8] oraz Eskadry Czarnych[6]. W trakcie bitwy myśliwców tego typu używali także Temmin Wexley, Ello Asty, Jessika Pava i Nien Nunb.[2][9][10][11][8]

Poza światem Gwiezdnych wojen

Pierwszy raz myśliwiec można była zobaczyć w materiale promujący inicjatywę Force for Change. W nim J.J. Abrams opowiadał o akcji w Pinewood Studios, a w samym materiale można było ujrzeć reżysera stojącego przed naturalnej wielkości modelem myśliwca[12].

Przypisy

Zobacz kolekcję grafik dotyczących
myśliwców T-70 X-wingów.

Źródła

X-wingi w czasie lotu.
Źródło: „https://ossus.pl/index.php?title=Myśliwiec_T-70_X-wing&oldid=470498”